Ik word compleet overvallen door de aanwezigheid van Berre en Noa. Elfjes, ik zit hier gewoon in een bos en er hangt een elfje voor mijn neus. Gelukkig neemt ze wat afstand waardoor mijn ogen beter kunnen focussen en ik haar beter kan zien.
Ze is klein en teer en haar vleugels glinsteren in de zon. Het is echt letterlijk een klein mensje van ongeveer 10 centimeter hoog en ze heeft op haar rug twee vleugels. Haar vleugels doen me denken aan die van een libelle met de prachtige patronen in de doorzichtige vleugels.
“Wat doe je hier?” klinkt het van naast me op de boomstam. Nou vertel ik: “Ik was aan het wandelen op het strand en vond in de branding een klein flesje. Toen ik het dopje van het flesje draaide kwam ik hier terecht. De eerste keer ontmoette ik Ronan en Gem en vandaag bij mijn tweede bezoek jullie twee!”
“Berre, misschien moeten we dat flesje in beslag nemen en haar terug sturen.” Maar Berre is heel resoluut “Nee, niemand vind de weg naar ons zomaar, de Magiër moet van haar weten. Misschien hebben Ronan en Gem al bericht gestuurd van onze nieuwe bezoeker en anders moeten wij het maar doen! ”
“Hey stop eens, zeg praat eens tegen mij en niet alleen maar over mij!” onderbreek ik die twee iets geïrriteerd! Noa is degene die uitleg geeft: “De Magiër is het oudste en wijste wezen hier in onze wereld, hij moet weten dat je er bent en dan moet besloten worden of je toegang tot onze wereld mag blijven behouden . Hij moet beslissen of je geen bedreiging voor ons vormt.”
Bedreiging bij dat woord schiet ik in de lach en zegt ik vlot: Lieverds, ik heb geen kwaad in zin, maar ik heb wel zin in een avontuur. Want ik zal eerlijk zijn mijn leven in mijn wereld is geestdodend saai. Berre giebelt weer en antwoord: “O, daar hebben wij hier geen last van! Noa blijft jij hier bij, zeg hoe heet je eigenlijk?”
“Mijn naam is Sabrina maar iedereen noemt me Sabby” antwoord ik. “Dan ga ik kijken of ik Gem of De magiër ergens kan vinden.” Riep Berre nog terwijl ze al wegvloog!
Ik maak meteen van de gelegenheid gebruik en vraag aan Noa: “En jij vertel me eens iets over jou?”
“Ja wat valt er te vertellen, ik ben Noa. Ik ben een boselfje. Berre is mijn beste vriendin. En weet je ooit ben ik in jou wereld geweest.
Weet je wij reizen door een sluier niet net als jij per flesje. Waar je flesje vandaan komt weet ik niet. Het kwam uit de zee. Dus het zou van het oude zeevolk kunnen zijn!
Wij gingen naar Ronan in zijn wereld toen hij hier nog niet woonde, niet slim en achteraf hadden we het beter niet kunnen doen maar ja. We hadden wel veel plezier! We ontmoeten een muis en mochten op zijn suikerpot zitten! Uiteindelijk zijn we natuurlijk ook weer terug in deze wereld gekomen. Maar een uitstapje naar de andere wereld zullen we nooit meer maken want dat is erg gevaarlijk voor ons.”
“Ja dat kan ik me voorstellen, stel je voor dat iemand jullie had gezien of gevangen! Dat was niet goed geweest!” Noa stoof op! “Ik wil er niet meer over praten, zo naar, zo naar! Kom mee! ” Noa vliegt voor me uit en roept me weer om haar te volgen. “Moeten we niet hier op Berre wachten?” Vraag ik maar Noa is al weg.
Dus ik volg haar glinsterend spoor van glitterstof dat ze in de lucht achterlaat als ze vliegt. “Kom maar het is niet ver en als ik niet bij de boomstam ben weet Berre toch wel waar ik ben. Ik wil je aan iemand voorstellen!”
Ik loop achter haar aan het bos in en zie al snel een klein meertje liggen. Eerst zie ik hem niet omdat hij met zijn enorm gewei helemaal opgaat in zijn omgeving. In het water staat een sterke gespierde man met een enorm gewei op zijn hoofd. Aan dat gewei waarvan ik niet kan zien of het een hoofdtooi is of echt is hangt wat mos en een aantal spinnen webben met kleurige waterdruppeltjes erop als van de ochtenddauw.
Het is erg moeilijk om mijn ogen van zijn enorm gespierde bovenlijf af te houden en ik betrap me erop dat ik me afvraag hoe de onderkant eruit ziet maar die is niet te zien want hij staat tot aan zijn navel in het water en plukt wat mos uit zijn gewei.
“Hey Noa, wie heb je nu meegebracht?” Noa vliegt naar hem toe en land op zijn gewei en kwettert vrolijk erop los: “Dit is Sabby, ze komt van een andere wereld en weet je ze is niet door de sluier gekomen. Maar met een flesje dat ze vond aan zee! Ze draaide het dopje eraf en was opeens hier. Ze heeft Ronan en Gem al ontmoet en verveelt zich dood in haar wereld.”
Comments
- 30 sep
0- 2 sep
0- 24 aug
0- 24 aug
0- 23 aug
0