Artikel.nl




Editorial Approved Badge

School is weer begonnen...

Aan alle goede dingen komt een eind. Zo ook aan de geweldig lange zomervakantie - verhaal.

Geschreven door Linde van Lent
Geschreven op: 19 sep 2020
Gepubliceerd op: 6 mei 2021
0
33
0
Afbeelding door MChe Lee via Unsplash
Iedere keer weer als de zomervakantie begint, denk ik: 'Mijn God, zes weken, dat is lang!'

En terwijl ik met mijn familie op vakantie ben, denk ik: 'Zo, ik heb nog lang! Vier weken, let's go!'

En dan, als we met zijn allen vermoeid zijn terug gekomen van de bestemming van dat jaar en we twee weken thuis zitten te wachten tot school weer begint, zelfs dan denk ik: 'Zo, twee weken, dat is lang!'

Het laatste weekend van de zomervakantie. Dat vind ik nou echt een raar weekend. Je weet dat school bijna weer begint, en toch dringt het nooit helemaal door. Dit kan ook komen door het feit dat ik eigenlijk nooit echt op de maandag na dat rare weekend begin, maar toch.

Die maandag na de zomervakantie is ook altijd apart. Iedereen is blij elkaar weer te zien, ondertussen word je met zijn allen op zo'n foto gepropt en daarna moet je nog met je boeken gaan lopen sjouwen.

In de onderbouw is het meestal een fijn gevoel om terug te keren naar school. Je voelt je veilig, je kent je klas en, natuurlijk, je vrienden zijn er. In de bovenbouw gaat dit toch net iets anders. Je zit weer in een nieuwe klas, helemaal door elkaar gehusseld, als je het goed voor elkaar hebt, zit je nog met een paar vriendinnen en ondertussen is voelt alles ook weer nieuw.

In de vierde klas is het nieuw omdat je nog niet weet hoe het werkt met clusters en verschillende vakken, maar nu, dit jaar, dat noodlottige 2020, is alles raar.
Mag je nou wel of niet normaal door de gangen lopen? Als een docent zelf naar jou toekomt, doe jij dan een stap achteruit? Moet je bij de eerste de beste verslikking al "ziek" naar huis? Moet je bij een hooikoorts niesje naar huis? Moet je bij ieder lokaal je handen ontsmetten? Is het misschien handiger om steeds je handen met zeep te wassen in de pauzes? Is het eigenlijk wel slim om zo close te zijn met je vrienden?

Kortom, het is even wennen.

Bij de docenten op mijn school ligt het er echt aan, aan welke docent je hebt, hoe ze zullen reageren. Zo loopt mijn wiskundedocent vrolijk door de klas om vragen te beantwoorden, maar wordt mijn Engelsdocente gelijk panisch als iemand moet niezen, ook als het een "neuskriebel" is. Het is allemaal een beetje dubbel. Iedere docent is anders, zoals ook ieder persoon verschilt van elkaar.

Voor mij is dit jaar de vijfde begonnen; het eerste examenjaar. Het voelt nu allemaal heel spannend en serieus, alsof iedere fout je je toekomst zal kosten. (Ik hoop dat dit bij niet het geval gaat zijn ;))

In de vijfde klas krijg je meerdere toetsweken per jaar en tijdens die toetsweken, krijg je alleen maar dossiertoetsen. (Dit houdt in dat ze allemaal meetellen voor het examen, jeej.) Tussendoor krijg je 'normale toetsen', waarvan ik er komende week al een stuk of drie heb, hoera...

Toch heb ik ook een klein beetje zin in dit jaar. Ik zit, al zeg ik het zelf, op een leuke school die ook goed bekend staat. Mijn vriendengroep is geweldig en afgelopen jaar heb ik ook nieuwe vrienden gemaakt. Helaas zijn we dit jaar weer allemaal uit elkaar gehaald. Ik heb wel gemerkt dat je in de bovenbouw veel meer contact hebt met de andere klassen dan vroeger, wat best leuk is. Soms is het ook wel vervelend, als je dan toch met dat vervelende jochie in de klas blijkt te zitten.
Ik heb wel ontdekt wat voor leuke vrienden ik heb. Iedere pauze zitten we met elkaar en we hebben altijd weer lol.

In de vijfde zijn ook de klassieke reizen. Hopelijk gaat corona ons niet tegenhouden en zit ik begin april met een boekje in het vliegtuig naar Griekenland. Op school is er ook een nieuw vak bijgekomen, KcvG. Ik heb oprecht geen flauw benul waar het voor staat, maar de hoofdletter G staat voor Griekenland, mijn eindbestemming. Bij dit vak behandelen we de verschillende bezienswaardigheden die we in Griekenland gaan aandoen en kijken we naar de Griekse geschiedenis en tijdlijn. Blijkbaar moeten we in Griekenland ook een veertig-minuten-lang-durend referaat houden. Wat leuk... Gelukkig mag je het wel met een partner doen, wat het toch wel iets beter maakt.

Het echte werk begint nu. Voorbereiden voor de universiteit. Alles telt in dit stadium. Mijn mindset is dit jaar wel wat veranderd in dat opzicht. Ik ben actiever bezig met mijn huiswerk, ik let meer op in de les en ook thuis werk ik geconcentreerder. Ik wil namelijk naar een goede universiteit. Welke? Geen idee. Ik weet alleen maar dat het me knap lijkt en een goed doel om naar toe te werken.
Verder hoop ik vooral dat die "goede universiteit" in Amerika zal zijn (ik weet het, een beetje... aparte keuze en deels toch ook wel weer een basic keuze), als het daar dan iets veiliger en beter zal zijn.

Cum laude. Dat is een mijlpaal die ik graag weer zou willen behalen.
In de eerste klas is het me gelukt. Gemiddeld een acht of hoger. (Volgens mij zat ik aan het einde van het jaar precies op die acht, dus het was ook maar op het nippertje.) Maar de eerste klas is makkelijk; zo heb ik althans gehoord. Daarna is het me niet meer gelukt.

Een jongen uit mijn klas zei ooit: "In de bovenbouw ga ik pas echt mijn best doen voor cum laude. Dan heb ik bijna alleen maar vakken waar ik goed in ben; dan gaat het me lukken."

Ik heb oprecht geen idee of het hem al gelukt is. Mij in ieder geval nog niet.
Het was wel een heel ding toen ik het haalde. Blijkbaar was ik één van de eersten uit mijn familie die cum laude haalde. Oeh, wat was ik trots. Maar ook verwaand. Zo, wat was ik verwaand. Ik hechtte er niet speciale waarde aan en sindsdien heb ik het niet meer gehaald.

Ik hoop wel dat dit jaar een beetje mijn jaar wordt. Dat de goeie cijfers binnen gaan stromen en zo ook de cum laudes.

Dat ik dit jaar mijn toekomst ga maken.

P.s. als je het helemaal tot hier hebt gered, je bent een topper! <3
0
Geschreven door Linde van Lent
Geschreven op: 19 sep 2020
Gepubliceerd op: 6 mei 2021
0
33
0

Recente en relevant artikelen