Mijn hart slaat elk uur mijn glazen aderen aan scherven
Mijn brein geeft geen gehoor aan alle betogen
Bloed vloeit als haar uit mijn lichaam naar buiten
Zwarter dan de ogen die mij zo vaak bedrogen
Soms duren de dagen langer dan de eeuwen
Mijn handen zijn op zoek naar de ziener
Die mij zwijgend van mijn zorgen zal genezen
Zodat ik niet meer om de stilte hoef te schreeuwen
Zoveel waarheden begraven in mijn kop
Al die gedachten verdwaald in de groeven
De beloftes gebroken om de tijd niet te beroven
En zo valt er van al die waarheden niets meer te geloven
Comments
- 12 juni
0