Het huis dat haar vader gekocht had in Spanje stond al een paar maanden leeg. Hij had geen tijd om daar zijn vrije uren door te brengen. Zijn werk slokte al zijn tijd op. Hij had haar verteld waar ze de sleutel op zou kunnen halen zodat ze voorlopig een dak boven haar hoofd had. Blij liep ze met de sleutel in haar hand naar de voordeur, maar ze was niet voorbereid op het roestige slot. De sleutel paste wel, maar daar was ook alles mee gezegd. Ze stak hem met moeite in de gleuf, probeerde hem om te draaien, het ging maar net. Ze duwde tegen de deur, met veel gepiep en gekraak ging hij open. Plotseling ging er een onbestemde huivering door haar heen toen ze over de drempel stapte. Ze voelde de aanwezigheid van iets of iemand. Het was absurd, ze was vast vermoeid van de lange reis en de hitte speelde haar parten. Het was donker en rook muf in het halletje, de deur viel achter haar in het slot. Licht moest ze hebben. Haar handen zochten langs de gestuukte muur naar een lichtknopje. Ze knipperde even tegen het felle licht wat op de muur scheen toen de lugubere woorden voor haar ogen ontwaarden. Met bloedrode letters stond op de wand geschreven:
VERTREK UIT DEZE WONING EN JE BENT ER GEWEEST
De adem stokte in haar keel, ze stond aan de grond genageld te staren naar de tekst en weer had ze het gevoel dat ze niet alleen in de woning was. Toen ze hete adem in haar nek voelde kreeg ze bijna een hartverzakking.
"Ja ja, die tekst bevat veel waarheid," fluisterde een stem indringend in haar oor.
"Dana!" gilde ze: "Idioot, wat doe jij hier?"
"Jou gezelschap houden," zei Dana grinnikend en veegde het rode krijt van de muur.
De twee vrouwen hadden een geweldige tijd in Spanje en toen ze twee maanden later uit de woning vertrokken, waren ze er inderdaad geweest.
Comments
- 11 aug
0- 10 aug
0- 8 aug
0- 8 aug
0- 8 aug
1