Vandaag wou ik het graag hebben over spreekwoorden en uitdrukkingen. Zoals bijvoorbeeld ‘de kleren maken de man’, niks is dus minder waar en wel om volgende reden; onlangs zag ik een ex-collega van me terug, hij was van de andere kant…euh…ik bedoel dat hij dus voor de mannen was, niet iets wat me echt stoort zolang ze maar van mijn lijf blijven, maar dat even terzijde gelaten, wel deze man was het levende bewijs dat kleren helemaal de man niet maken.
Nadat hij me met zijn castratenstem overdadig had getutoyeerd( voor de domme lezers onder jullie dit heeft niks met seks te maken dus) en me herhaaldelijk zei dat ik er goed uitzag na al die jaren, iets wat klopte uiteraard, keek ik naar zijn kledij.
Wat die man aan had kon ik niet geloven, om te beginnen een groene (!) lange broek met enorme olifantenpijpen, daarboven zo’n hemd met enorme kraagpunten die rusten op de daarover gedragen rode vest met witte verticale strepen en op zijn kop een witte pet. Alleen de pluimen er op ontbraken om van hem een carnavalsprins te maken. De kleren maakten dus van deze man helemaal niet de man.
Plots hoorde ik iemand ‘joehoe schatje ‘ roepen. Ik draaide me onmiddellijk om want dit wordt vaker naar me geroepen, en een meter of twintig verder zag ik nog zo’n man aankomen, bleek dit de vriend te zijn van mijn ex-collega, hij liep niet naar ons toe maar huppelde bijna als een jong meisje, zijn armen zwaaiden naar voren en naar achteren, zijn kledij was afschrikwekkend, ook een roodachtige olifantenpijpenbroek, een geel colbertje, en een blauwe jas en een soort van pet op zijn kop.Een pet die meer op een bloempot leek dan iets anders…
“Hallo sjoeke!” zei hij tegen mijn ex-collega, en hij kuste hem op de wang, dan draaide dit heerschap zich om en zei; “en wie is deze knappe man” terwijl hij een vieze blik wierp op mijn lieftallige echtgenote die het bijna uitproestte van het lachen.
“Een ex-collega schatje” zei mijn ex-collega.
De vriend kwam volgens mij bijna klaar(iets wat me vaker overkomt). Hij keek me aan, likte zijn lippen nat en dan vertrokken ze spoorslags.
.
Ik gelukkig uiteraard. Mijn vrouw ook. Maar ik wijk alweer af.
Ik was dus bezig met een onderzoek naar uitdrukkingen. Het regent oude wijven. Welke driedubbel overgehaalde idioot heeft dit verzonnen. Dat is toch quasi onmogelijk, ik heb nog nooit in mijn leven gezien dat het ouwe wijven regende, stel je voor, de tuin vol ouwe wijven, op je auto ook al, op het dak van je huis, nee, bedankt laat het dan maar pijpenstelen regenen, dat is toch net iets mooier zo'n pijpensteel als dat uit de lucht komt te vallen denk ik dan…Trouwens zou de verzekering dit dekken als er op je auto oude wijven vallen, ik weet het niet want dit hoort niet bij de autoverzekering maar bij de familiale verzekering denk ik dan, of zou er ook een ouwe wijvenregenverzekering bestaan, enfin, je ne sais pas !!!
Alle wegen leiden naar Rome, nog zo’n uitdrukking die waarschijnlijk komt uit de krochtige, gedrochtelijke hersenoverschotten van één of andere neanderthaler, want ik kan u , met de hand op mijn hart verzekeren, dat dit niet zo is, alle wegen leiden NIET naar Rome, er zijn er sommige, maar niet allemaal.
Zou het wel zo zijn dan zou Rome overrompeld worden door mensen en auto’s, stampvol zou het daar zijn, en alle andere plekken op deze aardige bol zouden leeg zijn dus, alweer een leugenachtige uitdrukking, er zijn ook wegen naar Barcelona, Madrid, Parijs, Den Haag en zelfs naar Antwerpen, alwaar ik geboren ben enkele jaartjes terug…Ik weet zelfs een weg niet ver hier vandaan die leidt naar Erps Kwerps en er is ook een weggetje naar Wintam zelfs ergens…
De aanhouder wint, nog zo’n gezegde uitgevonden door één of ander groot licht. Geloof me, de aanhouder wint niet ,en ik zal U vertellen waarom; in ons dorp was het algemeen geweten dat de dochter van de bakker een affaire had met de zoon van de burgemeester.
Er was één probleem, die zoon en die dochter waren wel elk gehuwd met een andere partner dus wrong het schoentje daar. Maar de verboden liefde bleef duren en op een dag was de dochter van de bakker zwanger.
Groot nieuws in ons dorp uiteraard. Van wie was het kind ? Van haar wettige echtgenoot of van haar aanhouder. Er werd gegokt op wie de vader zou zijn. Er werden weddenschappen afgesloten met groteske bedragen als inzet. De spanning steeg in ons dorp…
Op een dag, zo’n 9 maanden later werd er een kind geboren, het was zwart ! En de man van die vrouw, de echte dus was geen zwarte. En de aanhouder wel. Dus viel bij alle betrokkenen al gauw de euro…
Gevolg: de bakker nam zijn jachtgeweer en schoot de aanhouder door het hoofd.Nooit nog zou de bakker pistoleetjes, sandwiches, brood of taart maken, laat staan donuts of rozijnenbrood, hij werd namelijk veroordeelt tot levenslange gevangenisstraf in de gevangenis !
De aanhouder dus dood en dus won hij niks. Dus kan men beter dit idioot gezegde schrappen uit de dikke spreekwoordenboek der vermetele uitdrukkingen…
Onkruid vergaat niet, waarschijnlijk uitgevonden door één of andere hoogalcoholische tooghanger. Want ik verzeker U het vergaat wel.
Giet er maar eens pure javel over, of appelazijn of onkruidverdelger van de Aldi, de dag nadien is het onkruid weg en misschien ook de rest in je tuin. Dus ook dit spreekwoord mag geschrapt worden uit de analen der spreekwoorden…
En ook ‘met je gat in de boter vallen’ is zo’n miskleun. Het betekent, denk ik, dat je eigenlijk alle geluk hebt gehad door te zijn waar je bent of zoiets, maar als je in de boter valt is dat toch niet zo leuk denk ik, je broek vol boter, probeer zo maar is op de tram of de bus te stappen, je zal er gauw weer af liggen. Het glijdt zo hard hee…En vooraleer je die boter er weer uitkrijgt moet je toch ettelijke keren je kleding wassen vrees ik….schrappen dus die handel !
Eén van de betere in slechte zin dan is; ‘ dat kost stukken van mensen’, welke idioot heeft dit bedacht, hoe kan iets stukken van mensen kosten???!!! Stel je voor je wil een nieuw huis kopen, zit je bij de makelaar en die zegt ‘tja dit huis kost wel stukken van mensen’.
Je kijkt hem ongelovig aan en je mond valt open van verbazing, ‘stukken van mensen?’ mompel je.
De makelaar kijkt je aan en schudt van ja met zijn dikke kop; ‘één arm, twee benen, een elleboogpijp, een alvleesklier,een maag, twee stel dikke darmen, driehonderd gram hersens en een appendixje, zoals ik al zei, stukken van mensen dus !”
Kan toch niet hee, nooit medegemaakt noch meegemaakt…Dus ook verbannen uit onze taal dit sprookje…
Ik sluit mijn betoog af met deze: ‘een boontje voor iemand hebben’, wat bedoelen ze daar nu weer mee, niemand die weet wie deze spreuk heeft uitgevonden of verzonnen, al jaren zijn diverse wetenschappers van de universiteit van Houthalen-Helchteren aan het onderzoeken van waar deze spreuk komt, ze vinden het niet.
Ikzelf heb al vele boontjes gehad, suikerbonen, sperziebonen, gewone bonen,bruine bonen, witte bonen, en meer van dat, maar een boontje voor iemand gehad nog nooit, ik was vaak tot over mijn oren verliefd(ook al zo iets raar, doet pijn aan je oren trouwens), of ik was stapelgek op iemand of ik was hopeloos verliefd op iemand, of vlinders in mijn buik (waarbij je best naar de dokter gaat want dat kriebelt verschrikkelijk) , dat wel maar een boontje voor iemand is nooit in me opgekomen, vandaar dat ik nu maar stop met dit wetenschappelijke stuk over gezegdes en zo verder.
Volgende keer wilde ik het graag met U hebben over het kweken van kanariepietjes op de Himalaya…
Als het U interesseert uiteraard. Zo niet geef me een seintje , dan lul ik wel wat over de breikunsten van mijn bejaarde oma van 103 of het kantklossen van zat Bertje uit onze plaatselijke kroeg.
Ik verneem het graag.
Ik heb er echt genoeg van nu dus geef ik de pijp aan Maarten en Joost mag weten wie dat nu weer is...ik wordt er helemaal krankjorum van...
Spreekwoorden
Het rare van spreekwoorden...
Geschreven door Yves Goudket
Gepubliceerd op: 25 aug 2021
Gepubliceerd op: 25 aug 2021
2
27
0
Geschreven door Yves Goudket
Gepubliceerd op: 25 aug 2021
Gepubliceerd op: 25 aug 2021
2
27
0
Recente en relevant artikelen
Tegenstellingen versus voorstellingen
Woorden op je in laten werken. Er goed naar kijken en dan vervormen. Verwoorden heet zoiets en ik doe dat graag.
Ver- of dichtbij nuftig?
Opknippen van woorden, in mijn vorige artikel deed ik het al, nu heb ik eens geprobeerd om er een ander taalspelletje aan te koppelen: De tegenstelling. Doordat ik het woord vernuftig opknip komt hij ineens op mijn pad en kan ik er dus mee spelen. Speel je mee?