Artikel.nl




Editorial Approved Badge

Toen het was

Brief van H.

Geschreven door Helene
Geschreven op: 25 juli 2020
Gepubliceerd op: 6 mei 2021
0
10
0
Afbeelding door Elizabeth Tsung via Unsplash

Ik heb er lang over getwijfeld om je een brief te schrijven, maar ik kies ervoor om het te doen middels deze weg. Jij weet dit nog niet, maar menig ander persoon die mij kent is ervan op de hoogte dat ik regelmatig verhalen schrijf over zeer persoonlijke situaties. Deze verhalen publiceer ik dan ook vaak als artikelen op verschillende platforms. Ik wil mensen bereiken met mijn woorden. Ik wil inzicht creëren in situaties die niet alledaags zijn, maar toch wel met enige regelmaat voorkomen. Onze situatie is daar een perfect voorbeeld van.

Jarenlang dacht ik dat de situatie van jou en mij iets onschuldigs was, maar eigenlijk was het dat helemaal niet. Bij deze wil ik je dan ook uitleggen in hoeverre onze situatie invloed op mij heeft gehad en tot op heden nog heeft.


Volgens mij was ik veertien of vijftien. Jij was enkele jaren ouder dan ik. Je was mijn lerares. Ik was een opstandige leerling. Ik zocht graag de grenzen op. Dingen uitlokken vond ik heel spannend. Ik was een klein brokje puberaal gedrag, vooral héél stout en totaal niet serieus. Ik nam het leven niet serieus, omdat ik voelde dat het leven mij ook niet serieus nam. Ik had veel mentale problemen die ik probeerde te verbergen achter mijn opstandige persoonlijkheid. Ik had weinig respect voor mijn omgeving, maar nóg minder respect voor mezelf. Ik ben opgegroeid in een omgeving waar liefhebben geen ding was, waardoor ik zelf ook niet wist hoe ik een ander zou moeten liefhebben. Op veertienjarige leeftijd vond ik vrouwen langzamerhand interessanter, maar ik wist verder niet echt wat ik daarmee moest. Ik had geen flauw idee hoe ik een dergelijke situatie zou moeten aanpakken. Daar was ik ook veel te verlegen voor. Voordat ik jou leerde kennen, had ik slechts enkele losse kusjes met een vriendin uitgewisseld. Verder dan dat durfde ik zeker niet te gaan. Vrouwen waren onbekend terrein. Inmiddels ben ik tweeëntwintig. Ik heb met meerdere vrouwen het bed gedeeld. Ik weet precies hoe het voelt om verliefd te zijn op een vrouw. Het is me al enkele keren overkomen. Dat maakt het dan ook makkelijker om terug te kijken naar onze situatie en om het een plek te geven. Het is gek dat ik in die periode niet wist hoe ik jou moest zien en dat ik het nu, vrijwel zeven tot acht jaar later, perfect kan beschrijven. Ik was namelijk verliefd op je zonder dat ik het doorhad. Vanwege onze professionele verhouding was het vanzelfsprekend dat wij geen contact met elkaar mochten hebben, maar op de een of andere manier zochten we dit wel. Ik zag hoe je naar me keek. Ik wilde met je spelen. Ik maakte speelse opmerkingen. Ik speelde met mijn haar terwijl ik je aankeek. Ik wilde met je afspreken. Ik wilde met je gaan drinken. Ik wilde bij je slapen. Ik wilde met je meegaan op vakantie. Kortom, ik wilde graag veel contact met je hebben.


We lagen in je bed en ik vroeg je om me kusjes te geven. Dat deed je. En daar eindigde die kant van ons verhaal ook wel. Tot op de dag van vandaag baal ik dat het daarbij is gebleven. Ik weet dat het eigenlijk helemaal niet mocht en kon, maar ik wilde het zó graag. Soms probeer ik te herinneren hoe je lippen voelen op de mijne, maar die herinnering is te vaag. Het is te lang geleden. En dergelijke dingen inbeelden is dan ook fout. Hoe jij precies over mij dacht, dat weet ik tot op heden nog steeds niet. Of je iets voor me voelde, dat weet ik ook niet. Ik heb vooral veel vragen en zeer geringe antwoorden. We zijn op dit moment ook niet in de gelegenheid om dergelijke antwoorden te geven, maar de vragen blijven in mijn hoofd steken.


Je bent een prachtige herinnering.

Veel liefs,


H.

0
Geschreven door Helene
Geschreven op: 25 juli 2020
Gepubliceerd op: 6 mei 2021
0
10
0

Recente en relevant artikelen