Touw

Ik heb de touwtjes strak in handen, althans dat maak ik mijzelf wijs. Eigenlijk slechts drie keer per dag een halfuurtje. En dan nog laat ik de touwen weleens vieren. Ik loop dus op een pad achter een heg. Aan de andere kant van de heg is een straat. Lekker rustig, zie ik iemand aan het eind aankomen draai ik gauw om. De hondjes kunnen nogal fel reageren. Vandaag kwam ik erachter dat er ook mensen zijn die aan de andere kant op de straat lopen. (zo dom als touw). De drie rakkers hadden het eerder door dan ik en vlogen door de heg. De mevrouw met hond blijft staan; oh leuk andere hondjes! Ik ga niet op het vinkentouw zitten en vraag vriendelijk of zij door wil lopen. Waarna ik in de regen op mijn buik de touwen van de heggenstruiken kan ontwarren. tegelijkertijd probeer ik de 3 touweindjes, Pukkie, Pippie en Ziva op hun plaats te houden. Na enig gedraai mijnerzijds is het mij gelukt de Gordiaanse knoop te ontwarren en konden we de zo leuk begonnen wandeling voortzetten. Ik was er dus aardig mee in touw.