Marion parkeerde haar fiets tegen de gevel van het winkeltje. Het was een hele trap om vanuit het dorp de stad te bereiken, maar dat vond ze geen bezwaar. Hooguit in de winter, als het later licht werd. Nu was het zomer, en licht en warmte waren er meer dan genoeg. Trouwens, zie voor je wagen maar eens een betaalbare parkeerplaats te vinden.
Met gemengde gevoelens draaide ze het slot om. Deze week had ze het rijk alleen, haar collega’s waren allemaal op vakantie. Dat had zijn voordelen als je de scepter zwaaide in een boekwinkel, maar uiteindelijk was het natuurlijk de bedoeling om boeken te verkopen, niet om alleen maar rustig en ongestoord te gaan zitten lezen.
Natuurlijk had ze ook graag eens een vlucht willen boeken naar een mooi vakantieland in de vakantieperiode zelf. Maar haar collega’s hadden allemaal kinderen en meenden daarom het vanzelfsprekende alleenrecht te hebben op schoolvakanties. Haar baas, die het gesteggel al snel meer dan zat was had in een opvliegende bui de druk nog wat verhoogd en de knoop doorgehakt. En hier zat ze nu dan in haar eentje.
Eerst maar eens koffie, zo vroeg op de ochtend hoefde ze al helemaal niet op klanten te rekenen, het was vóór een uur of tien nooit erg druk. En bovendien, het halve land was op vakantie.
Na haar eerste kopje keek ze wat besluiteloos rond. Wat nu? Een boekje gaan zitten lezen? De stofzuiger of de stofdoek hanteren? Of toch nog maar een kopje? Zelf stelde Marion prijs op frisse, schone winkels, hygiëne was niet iets om licht over te denken. Het werd de stofdoek. De balie, het tafeltje en de vensterbank glommen snel weer stofloos, dus Marion keek om zich heen om een nieuwe uitdaging te vinden.
Ze kon natuurlijk de boekenplanken zelf eens gaan aanpakken, dat leek haar een goed idee. En om zichzelf te belonen stelde ze zich na een vijftal planken een nieuwe kop koffie in het vooruitzicht.
Al bij de eerste plank, waarop allerlei doe-het-zelf boeken stonden voor het breien en haken van poppen en knuffels, ontdekte ze dat het blijkbaar al erg lang geleden was dat iemand op dit uitgebreide schoonmaakidee was gekomen. Hoewel ze het liefst op de vlucht was geslagen veegde ze huiverend enkele dode vliegen weg, en wat poppen van haar onbekende leden uit het omvangrijke insectenrijk. Terwijl ze even later haar handen grondig met zeep waste mopperde ze nog op de beesten die zich zomaar op haar terrein durfden te wagen.
De tweede kop koffie had ze meer dan verdiend, vond ze zelf. Ze installeerde zich in de gemakkelijke stoel in de hoek van het winkeltje. Een goed boek in haar hand, het kopje koffie op het tafeltje. Hier zat ze een beetje uit het zicht van de deur, zodat ze niet zo snel betrapt zou worden als er iemand binnenkwam.
Het was nog steeds stil in het winkeltje toen ze na een paar uurtjes de laatste bladzijde omsloeg. Eigenlijk, vond ze zelf, kon het werken deze week toch ook als een soort van vakantie voelen.
Comments
- 10 aug
- Hide replies (1)
1- 15 aug
0- 7 aug
- Hide replies (1)
1- 15 aug
0- 5 aug
- Hide replies (1)
1- 5 aug
0- 4 aug
- Hide replies (1)
1- 5 aug
0- 4 aug
- Hide replies (1)
1- 5 aug
0