De sneeuw valt niet verder dan haar haren
Tranen van koper slaan diepe dalen
En lange lage paden in haar wangen
Zo word rood na lange dagen blauw
Zwarte lijnen lopen als draden door haar handen
Grijs geveegde haren golven door haar kroon
Die stalen schaamte terug te vinden in haar vlekken
Want ze kent de warmte om te smelten niet
Omdat haar lippen elkaar niet zouden verlaten
Zaten gedachten gevangen in haar gemergelde gestalte
Onder haar blauwe boezem klopt geen krachtig hart
Toch zou ze graag even een ander vasthouden
Comments
- 4 juli
0- 4 juli
0