Babyboomers krijgen millennial-baby
Mijn ouders waren al ‘iets ouder’ op de dag dat ik het levenslicht aanschouwde. Goed, mijn vader was 37 en mijn moeder 32. In 2021 is dat heel normaal, maar in 1985 was dit stokoud om nog ouders te worden. Ze zijn geboren in 1948 en 1953. Dat maakt mijn favoriete bejaarde stelletje echte babyboomers.
Waarschijnlijk denk je nu: ‘Wat heeft dit te maken met de zwaarte van jouw keuze?’
Wat ik merk is dat je als kind uit een arbeidersgezin niet zomaar ondernemer werd. Daar moest je wel écht iemand voor zijn. Je kan niet zomaar een zaak beginnen zonder een middenstandsdiploma, personeel of kruiwagentje met geld.
Nee, mensen uit een normaal gezin zoeken gewoon ergens een baan. Je werkt 40 uur per week op een kantoor en elke maand krijg je je salaris. Pensioen, verzekeringen en reisvergoeding hoef je verder zelf niet aan te denken. Zaterdag en zondag heb je weekend en in de zomer ga je 3 weken op vakantie. Dat is toch fantastisch geregeld?
Dromen najagen doe je maar ‘s nachts. Een creatief beroep is voor halve zolen zonder schoenen. Verder is geluk een illusie. Natuurlijk is je baan niet altijd leuk. Het leven is ook niet eerlijk. Maar je draagt wel je steentje bij als je je handen uit de mouwen steekt.
Aldus de mindset van de babyboomers. Die is totaal anders dan mijn millennial-mindset. In dit digitale tijdperk is alles mogelijk, dus ook een bedrijf starten vanuit huis.
Mijn vader die ik nog moet uitleggen hoe een PDF te printen, snapt dat gewoon niet. (Sorry pap. Ik hou wel van jou en mam ;))
Ik had gewoon geen idee
Ik droomde echt wel van mijn eigen bedrijf, maar had geen idee hoe. Natuurlijk zie ik zoveel succesvolle, ondernemende vrouwen op Instagram die lekker locatie-onafhankelijk werken.
Bij het zien van zulke foto’s zei mijn reptielenbrein gelijk dat zij dan wel een kruiwagen met geld hebben gehad. Of dat ze hun bedrijf startten toen ze nog thuis woonden. Dat blijkt dus niet het geval.
Vrouwelijke inspirators zoals Annemarie van Gaal en Simone Levie zaten zwaar in de schulden toen ze begonnen met hun onderneming.
Deze dames zijn inmiddels succesvolle business en gezinscoaches. Alleen dat vind ik nu even niks voor mij. Ik heb nog geen succes bereikt met een onderneming en dan voel ik me niet geloofwaardig.
Bovendien had ik ook niet het idee dat ik ergens in uitblonk. Ik had van alles maar een klein beetje gedaan en was nooit heel erg goed in 1 ding. Daardoor ontbrak het mij aan visie. Het was alleen maar wirwar in plaats van zoals ze dat zo mooi zeggen: ‘een stip op de horizon’.
Ja, ik ben een Master Of All Trades. Focus? Waar ligt dat?
Ik had geen idee en daarom voelde het niet goed om een bedrijf te starten.
De oplossing is dichterbij dan je denkt
Ik ben het ermee eens dat het goed is om een baan te hebben. Inmiddels ben ik op een leeftijd dat ik weet dat het leven niet altijd eerlijk is. Soit!
Waarom dat zo is?
Als je een baan hebt die je niet leuk vindt en ook nog eens slecht betaalt, dan voel je je minimaal 40 uur per week miserabel. Daar komen dan nog wat extra uren in je vrije tijd bovenop. De verhalen van mijn werk vertelde ik tegen mijn vriendinnen. Minder geld te besteden hebben maakt een mens zeker niet gelukkig
Dus ik moest wel een side hustle hebben. Een bijbaan naast mijn rotbaan. Ik keek een beetje rond op internet en vond verschillende platforms voor tekstschrijvers.
Het verdiende niet veel. Ongeveer 6 euro per artikel kreeg ik. Het was in ieder geval iets. Dus ik schreef me in en met de Kerstmis van 2019 zat ik te tikken voor het vaderland. In 2 weken tijd tikte ik 900 euro bij elkaar. In februari 2020 schreef ik me in bij de KVK, puur omdat het mij belastingtechnisch handig leek.
Vervolgens kwamen de opdrachten buiten het platform. Van grotere omvang en tegen betere bedragen. Ik vertelde het langzaam maar zeker tegen anderen.
‘Zoek je teksten voor je website? Dat kan ik.’
Ineens ben ik fulltime tekstschrijver/copywriter. Ik heb focus, visie en (niet onbelangrijk) geluk in wat ik doe. Inmiddels heb ik verschillende organisaties en ondernemers erg blij gemaakt met de teksten die ik voor hun schrijf/schreef. Ze zijn blij met mijn manier van schrijven en ik groei van de leuke complimenten.
Vind ik dit eng? Nou best wel eigenlijk… Toch heb ik vorige week woensdag de stoere stap genomen door tegen iedereen te zeggen: ‘Ik begin vandaag voor mijzelf!’
Comments
- 21 juni
0- 20 juni
0- 13 juni
0- 7 juni
0- 7 juni
0