Artikel.nl




Editorial Approved Badge

Verdriet is ongrijpbaar

Wanneer je iemand dierbaar kwijtraakt blijft de wereld draaien maar voor wie dit overkomt staat hij stil. Zelf voelde ik de grond wegzakken en toch ga ik stap voor stap door. Het was immers zijn wens en ja het leven is een geschenk!

Geschreven door Fany Van Hemelen
Gepubliceerd op: 13 mei 2021
30
138
32
Afbeelding door Iswanto Arif via Unsplash
Je hoopt dit overkomt me niet Het leven maakt rare bokkesprongen en dan is het daar.
Ja het is zwaar, er zijn geen woorden om te beschrijven wat ik bedoel en iedereen voelt wat anders... Soms is het een rivier die overstroomt of een vulkaan die uitbarst. Andere dagen staat de tijd stil en denk je het leven gaat door... Raar, een enkele keer ben je verdoofd of heb je nergens zin in... Zet me hier maar en laat me gewoon doen... Nu verlang ik echt naar vroeger, is alles wat je dan denkt... Toen was alles goed en nu slecht...
Toch komt ook hoop aankloppen op je deur. Een lichtpuntje hier of daar, een lach die je ontsnapt, een lief woord,...
Wees gerust het mag... Wie daar ergens op je wacht heeft liever dat je leeft dan zelf uitdooft... Mijn rugzakje vol verdriet, nee je ziet het niet echt maar ik draag het voor altijd mee… Een rups wordt een vlinder, ja niets is nog hoe het was... Zelf ben ik ook niet meer dezelfde. Vogels vliegen en maken een reis van hier naar ginder. Vlinders fladderen en zijn vrolijk, speels en blij... Misschien na een tijd voel ik me vrij.

Verdriet, nee, het kerft als een mes in je hart.
Vertroebelt je verstand maar wat je nooit mag vergeten,... Het herinnert je aan wat echt belangrijk is, nee het is nooit te laat dat je dat jezelf vertelt... Dankbaarheid naast gemis, Het bestaat. Onmetelijk diep raakt verdriet maar toch had ik het niet willen missen. Betekenis geven zonder je aanwezigheid en mijn allerliefste naasten zien treuren... Nooit laat dit me onberoerd. Vergeten zal ik je nooit maar was je niet op mijn pad gekomen, Ja dan had ik je niet moeten laten gaan. Leren liefhebben en zorgen, je wijze levenslessen had ik dan ook niet meegekregen. Blij ben ik dus voor de tijd die we samen hadden, Te kort, vol smart en pijn maar ook heel veel hartverwarmende dagen... Weet je het nog? Kwaliteit is belangrijker dan kwantiteit. Mijn motto is gelukkig wel vervuld ook al heeft het me genadeloos dooreen geschud. Je bent zo lang gebleven als je kon maar je lichaam was op maar ben je nu dan echt verdwenen? Dat kan ik niet geloven... Wees niet bang, We komen er wel en ja onze ballon vliegt vol liefde omhoog. Bestaat de hemel wel?
Wie weet, maar is dit niet zo dan voel ik nog je energie... In onze harten blijven we over alle grenzen heen eeuwig verbonden.
30
Geschreven door Fany Van Hemelen
Gepubliceerd op: 13 mei 2021
30
138
32

Comments

  • 5 sep
  • 0
Heel mooi geschreven!
  • 5 sep
0
  • 31 aug
  • 0
Mooi
  • 31 aug
0
  • 30 aug
  • 0
Heel mooi geschreven
  • 30 aug
0
  • 9 aug
  • 0
Zo herkenbaar . Zo waar . Zo mooi ...
  • 9 aug
0
  • 1 aug
  • 1
Verlies blijft altijd moeilijk, maar het slijt gelukkig.
  • 1 aug
1
Laad meer

Recente en relevant artikelen