Oud en verlaten liggen de straten,
Door de tranende ramen vervagen
Het licht en het zicht, het kil verdagen
Van kleur en pracht, het fluisterend praten
Draagt de tik van regen de nacht weer in,
De schaduw ligt verwaterd in plassen,
Jassen passen het nat, het druipt hierin
Van grijze tinten, rijzende sassen
Open de sluizen, een dam breekt uiteen
In droefheid, vloeit als stroom van angst of pijn,
Er zijn geen eilanden meer, geen drijfsteen
Kan het lijden nog dragen, kan het zijn
Dat de laatste druppel loopt naar waarheen
Verlossing ligt en rust in wit satijn?
©Rudi J.P. Lejaeghere
Comments
- 30 juli
- Hide replies (1)
1- 30 juli
0- 30 juli
- Hide replies (1)
1- 30 juli
0- 30 juli
- Hide replies (1)
1- 30 juli
0- 30 juli
- Hide replies (1)
1- 30 juli
0- 30 juli
- Hide replies (1)
1- 30 juli
0