Dat ik de tijd als vast wil voelen,
De dagen tastbaar kan laten worden,
Hoe moet ik prikkels krijgen
Van seconden, uren, maanden
Ik kan mezelf niet zien verjaren,
In het spiegelbeeld lijkt alles
Als de herinnering voordien,
En toch weer elke keer iets anders,
Ik leg mijn vinger op de pols,
Mijn hand wrijft rimpels open,
Het grijs ontbindt zich in het wit
Van steeds meer of soms ook minder,
Het treint veel te vlug voorbij,
Het jacht als vallende vogels,
Mijn gedachten zijn nog als de morgen,
Jong en elke dag als nieuw geboren.
© Rudi J.P. Lejaeghere
Comments
- 10 aug
0- 6 aug
- Hide replies (1)
1- 6 aug
0- 6 aug
- Hide replies (1)
1- 6 aug
0- 6 aug
- Hide replies (1)
1- 6 aug
0- 6 aug
- Hide replies (1)
1- 6 aug
0