Je maakt je onzichtbaar, kruipt weg in de groep
En hoopt dat de juf je naam niet afroept
Want dan zie je ogen, op jou gericht
En voel je de warmte, die blos op je gezicht
De kinderen kijken, ze staren je aan
Maar in je hoofd staat het scherm niet aan
Je hebt niet gehoord wat de juf je net vroeg
Je dacht aan je vader die je gisteren sloeg
Hij had weer gedronken, kwam thuis van café
Terwijl hij zat te drinken, keek jij wat tv
Beelden van families, ze kregen bezoek
De mama die lachte, ze kregen een koek
Bij jou komt nooit iemand, en zeker geen kind
Je huis ligt vol rommel, de schimmel die stinkt
Wie zou je moeten vragen ? Ze komen toch niet
Het is zoveel beter als niemand je ziet
Als papa gedronken heeft, loop jij in de weg
En mama die doet niets, vindt het gewoon pech
Achteraf komt ze, ze dekt je dan toe
Je bent even veilig, je wordt zelfs wat moe
En juf die bekijkt je, ze wacht nog steeds af
Ze wordt vast niet boos, je krijgt vast geen straf
Zij weet niet wat het is, een papa die drinkt
Haar huis is vast netjes, geen schimmel die stinkt
Geen wankele tafel waar ze haar huiswerk maakt
Geen boterham etend die naar schimmel smaakt
Moet je het haar zeggen, zou ze iets kunnen doen ?
Ach nee, beter zwijgen, gewoon je best doen…
Comments
- 23 sep
0- 18 sep
0- 17 sep
1- 17 sep
1- 17 sep
1