Het einde van je werkdag is aangebroken. Ik kook voor ons. We hebben besloten om na het avondeten samen een fietstochtje te maken. We eindigen bij een van mijn favoriete barretjes. We ploffen neer op het terras en bestellen een drankje.

Je begint over je werk. Je klaagt over bepaalde zaken. Ik doe een poging tot geïnteresseerd luisteren en stel je herhaaldelijk vragen. Ik kijk je aan. Ik observeer je. Ik zie hoe je lippen bewegen wanneer je praat, hoe je wenkbrauwen meebewegen en ik kijk naar de expressieve gebaren van je handen. Je praat vol passie, emotie en een tikkeltje sarcasme. Wat je het afgelopen kwartier over je werk hebt verteld, kan ik je niet navertellen. Laat ik even eerlijk zijn. Ik heb totaal niet geluisterd naar wat je allemaal zei. Het boeit me werkelijk geen reet wat jij van je werk vindt of wat voor werk jij überhaupt uitvoert. Ik luister helemaal niet naar je verhalen. Ik ben absoluut niet geïnteresseerd in je werkdag. Je collega’s, je mentor en je manager laten me compleet koud. Iedere keer dat je je zorgen deelt omtrent bepaalde werk-gerelateerde zaken, wil ik vooral gewoon slapen en nooit meer wakker worden. Ik wil een volledige fles wijn drinken en voor me uit staren. Ik wil dat je onnozele geluid stopt. Ga alsjeblieft iemand anders vervelen, ja?

Als je denkt dat dit alleen over je werk gaat, dan heb je het toch goed mis. Ook wanneer je vertelt wat je vrienden en familie met hun leven doen, merk ik dat ik daar helemaal niets mee te maken wil hebben. Je zus heeft wellicht een nieuwe baan waar ze goud geld verdient. Een van je vrienden heeft net een huis gekocht op een chique locatie. Het kon me niets minder interesseren. Dan begin jij te praten. Je vertelt over je interesse in aandelen. Je vertelt over je sportprestaties. Je vertelt over de belangrijke dingen die je belangrijke vrienden doen en je hebt niet door hoe belangrijk jij je daar zelf door voelt.

Ik zit tegenover je en ik kan niets meer dan me afvragen waarom wij een relatie hebben. Waarom ben ik verliefd op jou geworden? Waarom ben ik van je gaan houden? Waarom houden wij het al enkele maanden met elkaar uit?

We zijn compleet verschillend. We hebben andere interesses, andere normen en waarden, andere dromen en doelen, andere ambities en we bevinden ons in andere soort kringen. We hebben helemaal geen raakvlakken.

Waarom hebben wij in hemelsnaam een relatie? Kan iemand mij dit alsjeblieft uitleggen?

Veel liefs,

H.