Stel: je hebt een prachtige bloementuin, en ineens zie je zwarte beestjes in je planten, vaak vooral op de verse takken, en bij de bloemknoppen.
Bladluizen...
Slecht nieuws, want de bladluis komt nooit alleen.
Afhankelijk van de soort, en het stadium waarin de luis zicht bevindt kan je plant ineens groen, wit of zwart zien van de luizen.
En misschien is het je wel eens opgevallen dat je dan ook ineens meer wespen in je tuin hebt.
Hoe dat komt?
Doordat luizen een vloeistof afscheiden die ze lekker vinden!
Een mier tussen de bladluizen (eigen foto)
Bladluizen zijn gulzige beestjes. Ze voeden zich met de sappen uit een plant of bloem, en die zijn het sterkst in verse bladeren of bij de knoppen. De luizen weten dat, en vestigen zich dus op die plaatsen. Een luis eet meer sap dan hij zelf kan verwerken, en het overtollige sap scheidt hij uit.
Die uitscheiding is mierzoet, en noemen we zonnedauw.
Dat de uitscheiding mierzoet is, is de reden dat, hoe kan het ook anders, de mier er dol op is!
Wat gebeurt er nu: de mieren lopen, of beter gezegd: rennen continu over de bladluizen, en kloppen onophoudelijk op hun achterlijfjes.
De bladluizen worden daardoor gemotiveerd de zonnedauw af te scheiden: ze plassen een druppeltje uit.
Een druppeltje zonnedauw (eigen foto)
Voor je het in de gaten hebt rennen de mieren dan op dat druppeltje af, om het op te slurpen.
Dit is een kwestie van een fractie van een seconde.
Ik ben dan ook uren bezig geweest om een paar druppeltjes vast te kunnen leggen.
Zodra ik zag dat de luis een druppeltje liet gaan, en scherp gesteld had, was de mier al geweest, en het druppeltje op!
En zoals ik zei: een mier is nooit alleen, en er vinden dan ook gevechten plaats tussen de mieren voor het beste drupje!
Twee mieren vechten om een druppeltje zonnedauw (eigen foto)
Zodra het druppeltje is opgezogen rent de mier weer verder: op zoek naar het volgende druppeltje zonnedauw. Het tikken op de achterlijven van de luizen gaat gewoon door alsof er nooit gegeten is.
Naast de mieren zijn ook wespen en sommige bijen dol op de zonnedauw, dit is dus soms in honing terug te vinden, recycling ten top!
Hebbes! (eigen foto)
Mieren en bladluizen hebben een symbiotische relatie: ze profiteren beide van elkaars aanwezigheid. De mieren eten de zonnedauw, en als dank daarvoor beschermen ze de bladluizen tegen aanvallen van wespen, bijen en lieveheersbeestjes.
Lieveheersbeestjes zijn namelijk dol op bladluizen, zoals te lezen in onderstaand artikel:
Ik hoop je iets te hebben kunnen leren over het melken van bladluizen.
Als je ze treft in je tuin: kijk dan eens of je ook mieren ziet, het is best leuk om het te observeren!
En ben je in het bezit van een macro-objectief: kijk dan vooral door je camera, dan zie je het allemaal vele malen beter, zoals te zien op mijn foto's.
Dank je wel voor het lezen!
Delen van dit artikel is toegestaan, en wordt zelfs gewaardeerd.
Comments
- 12 juli
0- 8 juli
- Hide replies (1)
1- 9 juli
0- 24 juni
- Hide replies (1)
1- 26 juni
0- 24 juni
- Hide replies (1)
1- 26 juni
0- 22 juni
- Hide replies (1)
1- 23 juni
0