En dan ook nog al die rare redenen die worden gegeven door potentiële werkgevers om jou maar niet aan te hoeven nemen, want daar zijn bedrijven schijnbaar goed in.
In de derde maand dat Corona hier in Nederland was, had ik in eerste instantie nog werk, maar omdat het bedrijf waar ik werkte het hoofd boven water moest zien te houden als klein bedrijf en deze bijna niet gesteund worden door de overheid (die het allemaal geen zak interesseert), hadden ze geen andere keus dan mij te laten gaan. Mijn contract werd niet verlengd en op die manier werd ik weggestuurd.
Ik was al vanaf het begin al aan het solliciteren om op tijd een andere baan te krijgen, in de hoop dat ik op tijd een nieuwe baan vond. Maar zoals ik zelf al had verwacht kan ik solliciteren wat ik wil, bedrijven willen mij niet. Geen enkel bedrijf heeft ooit tegen mij een geldige reden verteld waarom ze mij niet aannemen. Altijd standaard afwijzingen en als ik verder vraag blijft het een standaard antwoord. Doorvragen heeft geen zin. En als het eens geen standaard antwoord is, dan is het omdat ik te 'soft' ben, terwijl ik toch echt wel mijzelf kan verdedigen, ook met woorden of zelfs een opmerking negeren. Of een andere hele rare reden.
Juridische bedrijven die iemand zoeken voor een mbo niveau 1 of 2 functie en iemand afwijzen omdat die te soft is, terwijl ze de persoon net één keer gezien of gehoord hebben. Te soft voor een afdeling waar meerdere dominante medewerkers zitten. Geen idee wat voor persoon je bent als je tuig aanneemt of mensen aanneemt die denken dat ze wat zijn, gooi hen gewoon de straat op en laat normaal gedragende mensen werken. Echt, zelfs UWV, de rechtbank en zelfs het Openbaar Ministerie doen hieraan mee. Of ze doen alsof je sollicitatie niet is binnengekomen, maken het met je goed door je uit te nodigen en daarna toch weer glashard af te wijzen.
Supermarkten die BBL medewerkers zoeken en nieuwe medewerkers zullen opleiden, wijzen je af omdat er teveel mensen nu aan het werk zijn doordat de opleidingen stil liggen en dus geen mensen meer bij kunnen. Serieus, waarom heb je dan weet ik veel hoeveel vacatures hiervoor openstaan? Sluit deze vacature of geef eerlijk toe dat je geen 25 jarige in je team wilt die geen ervaring heeft en dus mij afwijst op mijn leeftijd. Op leeftijd iemand afwijzen zijn supermarkten duidelijk, al is het indirect, heel erg goed in. En juist dat is juridisch gezien niet toegestaan.
Hornbach die op zoek is naar medewerkers, maar vervolgens letterlijk alle sollicitanten afwijst met de reden dat 'niemand in het huidige team past qua persoonlijkheden en karakter', iets dat je niet na één ontmoeting en met vragen die niets te maken hebben met de baan of iemands karakter al kan bepalen. En het lijkt mij juist leuker om mensen met verschillende persoonlijkheden in een team te hebben zodat iedereen van elkaar kan leren.
En wat dacht je van sommige bedrijven die iemand zoeken voor een logistieke functie? Bij navraag of ik werkervaring moet hebben, krijg ik te horen dat ik geen werkervaring nodig heb. Ze nemen iedereen aan en er wordt zelfs een korte training aangeboden. Ik werd dan ook uitgenodigd voor een sollicitatiegesprek, maar vervolgens kreeg ik de dag erna te horen dat de keuze niet op mij gevallen is en dat ze nu toch iemand zoeken met ervaring in de logistiek, ervaring die ik niet heb. Hoe krom kun je zijn?
Werloosheid en ervaring
Voor de Corona crisis waren er al genoeg werklozen die maar al te graag willen werken, maar het onderspit delven omdat zij, ondanks hun wil en leergierigheid, niet worden aangenomen zonder dat ze een duidelijke en geldige reden hebben die op juridisch gebied wel gebruikt zou mogen worden. Het zijn altijd de hoogopgeleide die vanwege de kennis die ze met hun opleiding hebben gekregen elke baan krijgen, maar dat zijn vaak de juist de mensen die zo arrogant zijn en iemands plek willen innemen en die niet bereid zijn nieuwe dingen te leren.
Het komt best wel raar over allemaal met die eisen van werkgevers. Niemand kan na het afronden van een studie werkervaring hebben. Nu hebben laagopgeleiden (mbo 1, 2, 3 en 4) nog altijd wel stage-ervaring. En stage is het op doen van werkervaring. Maar schijnbaar tellen bedrijven dat dan weer niet mee. En betreft werkervaring hebben laagopgeleiden - dankzij de stage - al meer werkervaring dan hoogopgeleiden die niets van werkervaring hebben kunnen opdoen. Ja, het is al krom dat er verwacht wordt van een starter dat die bakken ervaring heeft met het werk, maar zelfs dan worden mbo'ers niet aangenomen 'want ze voldoen niet aan de profieleisen'. Lekker krom toch? Niemand voldoet aan profieleisen die werkgevers af en toe schetsen. Zelfs de betreffende recruiter of manager zal niet eens doen aan de eisen die een bedrijf stelt.
Nu ben ik één van de velen die dringend op zoek is naar ander werk, maar ik word gewoon niet aangenomen. Er zijn misschien wel nog een paar opties omdat zij altijd mensen nodig hebben, maar ik weet dat juist die opties geen goed idee zijn voor mij.
In de zorg gaan werken heeft geen zin als ik weet dat ik de zorg niet ga aankunnen. Ik kan absoluut niet tegen stront en ander smerig gebeuren. En met mijn astma ben ik enorm gevoelig voor ziekmakende bacteriën en virussen die er zeker hangen. Continu verkoudheidsklachten hebben of iedere keer bijna over je nek gaan is niet echt fijn, niet voor mij, niet voor mijn collega's en zeker niet voor de zorgvragers. En al helemaal niet als die persoon nog helder genoeg is om alles mee te krijgen.
Callcenter en klantencontactcenter (dat laatste zijn net zo goed callcenters, maar worden anders genoemd) zijn ook geen optie. Ja, ik heb ervaring. Zeer slechte ervaring zelfs. Nu ga ik niet vertellen hoe je als medewerker door de organisatie behandeld wordt en de eisen, maar wat ik wel aangeef is dat 99% van de bellers die je aan de lijn krijgt je uitscheldt of zelfs bedreigd. Ja, soms is het naar het bedrijf en bedoelen ze het niet persoonlijk naar mij of jou als callcenter medewerker. Maar ik heb meegemaakt dat er een boel bij zat die het wel persoonlijk naar mij deden. En het waren voornamelijk mensen buiten Limburg en Noord-Brabant die mij uitscholden, omdat ik een Limburgers ben en niet te verstaan zou zijn. Serieus, als één van de weinige Limburgers spreek ik niet eens Limburgs en is het amper aan mij te merken dat ik een Limburger ben. Oh, en niet te vergeten Marokkanen en Turken die menen dat ik Nederlands moet leren praten, terwijl ik dat vloeiend doe terwijl zij zelf gebrekkig Nederlands spreken. Lekker krom joh!
Om even hierop verder te gaan betreft callcenter werk. Binnenin de callcenters zijn heel veel ziekteverwekkers aanwezig en daarnaast zorgt callcenterwerk ervoor dat ik om de twee maanden mijn stem kwijt ben en longontsteking heb. Niet echt bevorderlijk voor mijn astma. Niet prettig voor mij om mij om de twee maanden ziek te melden, maar ook niet fijn voor het bedrijf. Dat betekent dat ook dit werk echt gewoon weg valt.
Het maakt het er allemaal niet makkelijker op, want door het uitgescholden worden door Marokkanen, Turken, Niet Limburgers en Niet Noord-Brabanders en zelfs Belgen die mij zwart hebben gemaakt bij collega's hebben ervoor gezorgd dat ik zelfs al op mijn 24e een burn-out heb gehad. Probeer dan maar eens weer aan een baan te komen, zelfs het geheim houden blijkt niet te helpen, want of ik wel of geen Burn-out heb gehad en dit wel of niet deel, aan een baan kom ik toch niet. En ja, ik ben allang hersteld van de Burn-out.
Nu is dit natuurlijk voor iedereen anders, maar callcenterwerk zorgt er eigenlijk voor dat je daarna niet eens meer uit het callcenter kan komen, want niemand wil een oud callcenter medewerker lijkt wel. Daarnaast heb je verder niks meer van ervaring, en dus wordt je ook niet aangenomen. Bedrijven slaan je echt gewoon direct over en laten dan helemaal niets meer van zich horen.
Hoewel ik graag wil werken, ontslagen worden of dat mijn contract niet verlengd wordt ben ik inmiddels wel gewoon. Bedreigd worden door mijn eigen leidinggevende ben ik inmiddels wel gewoon. Misbruikt worden ook door werkgevers. En hoewel ik liever werk dan thuis zit, zit ik liever nutteloos thuis dan dat ik dat soort werkgevers heb.
Maatschappij wil me er niet bij
Inmiddels heb ik zo wat bij alle bedrijven al eens gesolliciteerd en het is mij dan ook duidelijk na tientallen, of zelfs duizenden afwijzingen, dat de maatschappij mij er gewoon niet bij wil. Nee, ik heb geen bepaalde gedachten, maar ik wil wel bedrijven duidelijk maken dat ze door al die domme, nutteloze en rare afwijzingen die zij iedere keer gebruiken en doorgeven, dat potentiële werknemers, die maar al te graag willen werken en leergierig zijn en nieuwe dingen snel oppakken en leren, zich nutteloos voelen en afgewezen worden door de maatschappij. Werkgevers, alsjeblieft. Doe eens normaal en geef iedereen eens een kans. De overheid maakt het bestaan al moeilijk en duur genoeg, draag daar dan ook niet aan bij.
Hoewel ik maar al te graag wil werken, is mijn doel van deze blog niet om ergens aangenomen te worden al zou dat wel een fijne vooruitzicht zijn. Mijn doel is meer recruiters, managers, leidinggevenden, directeuren en alle anderen die een bedrijf runnen of zorgen dat iemand aan een baan kan komen bewust te maken wat juist zij aanrichten. Het zijn dit soort mensen die andere mensen het knap lastig maken om een normaal leven te lijden. Denk alsjeblieft vanaf nu eens duizend keer na voor je naar iemand een afwijzing stuurt. Want eigenlijk zouden mensen die moeilijk aan een baan komen en al jaren solliciteren zonder resultaat en de laagopgeleide mensen eens aangenomen moeten worden , terwijl de hoogopgeleiden eens moeten creperen van het moment dat zij maar moeten leven van een minimum waarmee je niet eens kan leven.
Dus, ben jij iemand die nog een werknemer zoekt en moet je iemand aannemen? Stop met domme redenen te geven en geef iedereen een eerlijke kans. Kijk niet naar de werkervaring, kijk niet naar de opleiding. Kijk niet naar hoelang iemand niks heeft gedaan. Kijk niet naar iemands leeftijd. Kijk niet naar iemand wat die niet kan of naar wat die persoon in zijn of haar vrije tijd doet. Maar kijk naar iemand die leergierig is. Geef ieder persoon een kans, en niet alleen de hoogopgeleiden of de mensen met tientallen jaren aan werkervaring.
