Dit heb ik zelf meegemaakt. Begin van het jaar raakte ik mijn baan kwijt. Toen ik bij het bedrijf begon met werken, was het in eerste instantie een korte opdracht voor 2 maanden. De korte opdracht van 2 maanden werd uiteindelijk een baan van 5 jaar. In 5 jaar tijd heb ik vele teamleden zien komen en gaan. De organisatie waar ik werkte is geleidelijk aan het inkrimpen. Dit zorgt voor onzekerheid. Dan komen de vragen in je op: nu werk ik met collega x, is collega x er volgende maand nog of kan ik afscheid van deze collega nemen? Hoe lang zit ik er zelf nog? Wie gaat er volgend jaar weg?
Na 5 jaar was het mijn beurt om te gaan. Dit vond ik oprecht jammer, juist omdat ik er met plezier werkte. Na mijn vertrek zijn ook andere collega’s vertrokken.
De eerste dag van werkloosheid, hoe heb ik dit ervaren?
Aanvankelijk baalde ik van het feit dat ik mijn baan kwijt was en nog geen nieuwe had gevonden. Hoe je het ook wendt of keert, het is geen prettig gevoel. Het is een gevoel waar je mee moet gaan. Verstandelijk gezien weet je dat je echt niet de eerste of enige bent die zijn of haar baan verliest. Dit overkomt vele mensen en allen moeten ze zich herpakken en verder gaan.
In deze spannende tijd waarin we leven hebben we ons allen behoorlijk moeten aanpassen: solliciteren ging in het begin van het jaar nog ‘live’, sinds maart is online solliciteren het ‘nieuwe normaal’ geworden. Bedrijven nemen sneller de beslissing om onderbezetting of verhoogde werkvoorraad intern op te lossen. Deze situatie heb ik meegemaakt. Ik solliciteerde bij een bedrijf voor een project, het gesprek verliep positief en ik werd aangenomen. Vanwege Covid-19 was het niet zeker wanneer ik precies zou starten, dit moest ik even afwachten. Ik vond dit niet erg, ik was al blij dat ik was aangenomen.
Ik vernam niet veel later na mijn sollicitatie dat het bedrijf besloot het project aan te pakken met de interne medewerkers. Ze hadden geen nieuwe, externe medewerkers meer nodig en daar ging mijn nieuwe baan. Het is niet leuk om zoiets mee te maken, het is even vervelend. Uiteindelijk moet een mens toch verder gaan.
Herpakken en verder gaan
Een paar maanden later liet ik een cv-check doen via het UWV. Een coach keek naar mijn cv en met de feedback die van haar kreeg, heb ik de nodige aanpassingen gedaan. Mijn nieuwe cv heb ik geplaatst op LinkedIn en andere vacaturesites. Dit bleek een goede zet te zijn; ik kreeg meer views op LinkedIn en werd vaker uitgenodigd voor een gesprek.
Ik had me ook ingeschreven bij een uitzendbureau en solliciteerde voor een functie waarvoor ik niet werd aangenomen. Dit vond ik jammer, maar toen werd ik gebeld voor een andere functie. Ik had een sollicitatiegesprek en werd voor de andere functie aangenomen. Het was voor een korte periode, ik heb toch ja gezegd. Het leverde me een nieuwe ervaring op; ik werkte in een branche waarin ik nooit eerder heb gewerkt en had het er naar mijn zin. Het enige wat je kunt doen als je je baan verliest, is even balen en dan jezelf herpakken en verder gaan.
