Zij willen me allemaal wel helpen
Zolang ik er niet naar vraag
Zij mogen mij allemaal wel helpen
Maar het liefst nog niet vandaag
Ik had je uitgestoken handen
Nooit weg willen slaan
Maar met dit mes tussen mijn tanden
Laat ik je ook niet in mijn schoenen staan
De tranen zijn altijd zoeter bij de ander
Maar de mijne branden op mijn wangen
Zij zijn bang dat ik niet meer verander
Maar hebben geen oor naar mijn verlangen
Zij zijn zo ongelooflijk trots op mij
Maar iets in mij wil het niet geloven
Daarom voel ik mij soms zo vrij
Om je van je goede bedoelingen te beroven
Ik lieg niet als ik zeg dat het met mij wel goed gaat
Maar zoals je weet is dat niet altijd we delfde
Omdat blijdschap gemakkelijk in melancholie omslaat
Voor ons beiden is deze opgegraven waarheid toch hetzelfde
Ze wil me zo graag helpen omdat we daar zo goed in zijn
Maar ik laat me te snel koud voor haar gepriegel
Wij zijn twee kanten van dezelfde munt geslagen in de schrijn
Die elkaar wenken naar hun kant van de spiegel
Comments
- 1 juli
0- 1 juli
0