Artikel.nl




Editorial Approved Badge

Zelfzorg: het enge werk

Er is een dagje spa en er is 'soulsearching'...

Geschreven door Bianca van Orsoy
Gepubliceerd op: 19 okt 2021
4
51
4
Zelfzorg
Zelfzorg
Afbeelding door Olesia Hnatkevych via Unsplash
Bij tijd en wijle is het niet verkeerd om een dag/uur/momentje zelfzorg in te plannen. Zelfzorg is goed voor de mens. Net zoals je je huis, tuin of balkon onderhoudt, dien je ook jezelf te onderhouden.
Bij het onderhouden van jezelf denken mensen al gauw aan sporten, gezond eten en alles wat daarbij hoort. Daar is niets mis mee en als je dit doet, moet je daar vooral mee doorgaan. Bij het onderhouden van jezelf of ‘zelfzorg’ denken mensen ook snel aan een lekker lang bad nemen met een glas wijn in de hand of een dag wellness. De ‘goede dingen des levens’ zullen we maar zeggen. Als je het je kan veroorloven, moet je dat zeker eens een keer doen.
Sporten, gezond eten en een dagje spa zijn zeker goed voor je lichaam en geest. Echter, zorg je wel goed voor jezelf? Als je je terugtrekt van de waan van de dag, een moment neemt om echt eerlijk te zijn naar jezelf? Hoe voel je je dan? Voel je je blij, zelfverzekerd, gelukkig?
Ben je tevreden met je leven, werk, partner, familie? Heb je het gevoel dat je alles hebt wat je nodig hebt, voel je je vervuld als je je hele leven onder de loep neemt? Of toch niet?
Heb je al tijden last van een knagend gevoel dat iets ontbreekt? Doe je iets aan dat knagende gevoel of druk je het weg?
Heb je een zo-zo-verstandhouding met bepaalde mensen in je leven? Vrienden, familie of een partner? Gaan mensen over jouw grenzen heen omdat je als kind hebt geleerd dat je grenzen er niet toe doen? Gaf je als kind je grenzen aan en werd je daarvoor gestraft door je ouders? En nu laat je mensen keer op keer over je grenzen gaan, terwijl je dat helemaal niet wilt.
Echter; je geeft het niet aan bij de persoon in kwestie- de boodschap die je kind meekreeg: “jij doet er niet toe” zit zo sterk in je hoofd- dat je daar nu problemen van ondervindt. Dit is niet hoe je van nature bent; je weet ook wel datje op de rem moet trappen als je merkt dat je niet wordt gerespecteerd.
Conditionering van je jeugd maakt echter dat dit makkelijker gezegd dan gedaan is. In plaats je hiervan bewust te zijn en stappen te ondernemen zoals bijvoorbeeld een assertiviteitstraining volgen, toon je totaal geen mededogen naar jezelf en spreek je jezelf bestraffend toe. Van jezelf neerhalen is nog nooit iemand beter geworden. Je mag jezelf best de tijd gunnen om in kleine stapjes aan jezelf werken
Als je geleerd hebt dat je een last bent voor je omgeving: bijvoorbeeld omdat je ergens om vroeg maar je ouders reageerden met: “Pfff, ik heb hier geen tijd voor/zin in”, dan zul je niet gauw ‘je plaats nemen in de wereld’.
Wellicht barst je van de geweldige ideeën maar zul je deze niet uiten omdat je het idee hebt dat niemand daarop zit te wachten. Je houdt jezelf klein. Dit is het innerlijke onderhoud: ‘het enge werk’. Sporten, gezond eten……dat is nog wel te doen.
Echt naar binnen kijken, naar je gedrag, je gedachten en je gevoelens. En vooral: waar deze allemaal vandaan komen, dat is hele andere koek. Het gevoel dat je niks waard bent, dat is je aangepraat door je ex-partner die met zichzelf in de knoop zat. Maar in plaats van met zichzelf aan de slag; projecteren anderen hun onzekerheden en angsten op jou.
Waarom? De reis naar binnen is gewoon eng, wanneer je deze reis maakt wordt geconfronteerd met alles wat je hebt weggestopt. Toentertijd stopte je alles weg om te overleven, om het vol te houden. Misschien werd je als oudste kind opgezadeld met alle verantwoordelijk voor jongere broers en zussen. Nu je volwassen bent, voel je nog steeds die verantwoordelijkheid.
Maar wie zorgde voor jou? Wie zei tegen je ouders dat ze het onmogelijke vroegen van een kind? Misschien ben je daar al die jaren boos om geweest, maar was er geen ruimte om dat te uiten. Omdat je die boosheid niet hebt geuit, is het niet weg maar ver weggestopt.
We vinden dat we die boosheid niet mogen voelen, omdat we geen klankbord hadden en we te horen kregen dat we onze boosheid niet mochten uiten. Want het hoorde zo, klaar! We hebben echter het recht te voelen wat we over een bepaalde gebeurtenis/situatie voelen. We hebben ook het recht om deze gevoelens te uiten. Wordt maar gewoon boos, verdrietig, teleurgesteld. Leer er op een gezonde manier mee om te gaan. Dit is het ‘enge werk’, dat is zelfzorg.
4
Geschreven door Bianca van Orsoy
Gepubliceerd op: 19 okt 2021
4
51
4

Comments

  • 25 okt
  • 0
Heel goed omschreven en beschreven.
  • 25 okt
0
  • 22 okt
  • 0
Het recht op elke gevoel... ja dat herken ik inderdaad als iets dat me vroeger vaak werd ontnomen. En daar probeer ik nu des te harder op te letten bij mijn zoontje als het hem toch weer eens tegenzit, of net heel hard meezit. Wees maar boos, verdrietig of net super enthousiast, uitbundig... ipv er lastig over te doen omdat het voor mij niet leuk is, probeer ik ze toch te laten bestaan. Zulke gevoelens horen nu eenmaal bij het leven en moeten ook hun tijd en plaats krijgen.
  • 22 okt
0
  • 22 okt
  • 1
Een moment voor onszelf, daar hebben we allemaal zo'n nood aan!
  • 22 okt
1
  • 20 okt
  • 1
Goed geschreven!
  • 20 okt
1

Recente en relevant artikelen