Iedere vrouw krijgt, na haar dertigste, iedere vijf jaar een oproep voor het bevolkingsonderzoek baarmoederhalskanker. Dit is vrijwillig en wordt volledig vergoed.
Je gaat naar je huisarts, waar het uitstrijkje gemaakt wordt en krijgt ook via de huisarts de uitslag. Voor veel vrouwen is het niet het leukste bezoekje aan de huisarts (voor zover je daar voor je plezier naar toe gaat), en ik ben daarop geen uitzondering.
Hoe groot was dan ook mijn vreugde toen ik de oproep dit jaar kreeg, met daarbij de mededeling dat het onderzoek sinds 2017 veranderd is.
Er wordt in eerste instantie gekeken naar de aanwezigheid van het HPV virus, dé veroorzaker van baarmoederhalskanker.
En in de volgende zin staat dan: omdat veel vrouwen het moeilijk vinden naar de huisarts te gaan bieden wij nu de mogelijkheid tot een thuis-afnametest.
Ik sprong een gat in de lucht.
Hoewel ik een lieve huisarts heb, met wie ik het heel goed kan vinden, en ook de assistentes heel oké zijn vind ik vrijwel niets zo vreselijk als het laten maken van een uitstrijkje.... ik heb dan ook direct de test aangevraagd.
Dan moet je even wachten (zo'n drie maanden!), en wordt er een envelop thuisgestuurd. In de envelop vind je een uitlegbrief, hoe te handelen, en hoe de test terug te sturen, en de mededeling dat de uitslag niet naar de huisarts gestuurd wordt, maar naar jou persoonlijk.
Ik heb de folder gelezen en ben aan de slag gegaan met de thuistest.
Handen wassen, pakje open, buisje inbrengen, paar keer ronddraaien, doppie erop, en in de verpakking en hup: naar de brievenbus.
Ik moet zeggen, dat loopje naar de brievenbus met de envelop waar op staat dat deze biologisch materiaal bevat, voelde ietwat bijzonder, maar ach, van afstand is dat toch niet te lezen. Over het feit dat je het gebeuren binnen twee weken (!) moet opsturen dat ik maar niet na: wie laat dit twee weken liggen dacht ik....
Uitleg zelftest 1
Uitleg zelftest 2
Ik moet zeggen, dat loopje naar de brievenbus met de envelop waar op staat dat deze biologisch materiaal bevat, voelde ietwat bijzonder, maar ach, van afstand is dat toch niet te lezen.
Over het feit dat je het gebeuren binnen twee weken (!) moet opsturen dacht ik maar niet na: wie laat dit twee weken liggen dacht ik....
Binnen twee weken viel de envelop met de uitslag op mijn deurmat: alles oké, geen HPV gevonden, en weer de mededeling dat deze uitslag niet naar de huisarts gaat (terwijl ik dit schrijf bedenk ik mij dat ik hem nog even moet inlichten).
Mocht er wel HPV gevonden worden, dan word je dringend verzocht wel contact op te nemen met de huisarts, dan is vervolgonderzoek nodig.
Uiteraard is het een ieders eigen keuze of je direct naar de huisarts gaat voor het reguliere uitstrijkje, ik kan me voorstellen dat je dat prettiger vindt.
Maar voor de vrouwen die er tegenop zien, om wat voor reden ook, ben ik heel blij met deze mogelijkheid.
Het is reuze simpel, je kunt het in je eigen veilige omgeving doen, geen vreemde handen aan je lichaam, op je eigen tijdstip.
Ik ben er blij mee, en ik denk vele vrouwen met mij.
Ik hoop dat dit artikel je over de streep helpt mee te doen aan het bevolkingsonderzoek.
Baarmoederhalskanker wordt vaak pas ontdekt wanneer het te laat is...
De foto's zijn scans van de instructiefolder.
De uitslagbrief (eigen foto)
Comments
- 27 nov
- Hide replies (1)
1- 28 nov
0- 25 nov
- Hide replies (1)
1- 26 nov
0- 25 nov
- Hide replies (1)
2- 25 nov
0- 24 nov
- Hide replies (1)
1- 25 nov
0- 21 nov
- Hide replies (1)
1- 25 nov
0