Blakerend op koers zit de zon,
Het zenit is een term
Voor hete streken,
Nog voor het vocht is onttrokken
Klinkt het Hooglied hoger,
Bloed kleurt ’s avonds
De horizon en het vel van velen.
Van over het fluisterende zand
Hoort men onbestaande woorden,
Meegewaaid met wind als kreten
Van een meeuw of kind,
Een taal die gezwind kan keren
Door een golfbreker of twee,
De zee is enkel zout en wier gebleven.
Muggen dansen ballerina’s tegen,
Het ruikt naar hooi en heiig
Zweeft het rood en blauw,
Uit golven schept het schuim,
Verdwenen zijn de zeilen,
Bijgezet in onderstroom,
Verdrinkt voorgoed het beeld.
Comments
- 14 juni
- Hide replies (1)
1- 15 juni
0- 13 juni
- Hide replies (1)
1- 13 juni
0