Artikel.nl




Editorial Approved Badge

Als gedachten: Naar de kermis gaan

In Vlaanderen en waarschijnlijk ook nog in andere streken is het ieder jaar groot jolijt. Wanneer er geen pandemie roet in het eten gooit is het een feest als de grote kermissen hun deuren openen.

Geschreven door Rudi Lejaeghere
Gepubliceerd op: 12 juli 2021
7
109
12
Afbeelding door Robert Heiser via Unsplash
Zowel in Gent, Brugge, Kortrijk of Antwerpen kan je uren, sommigen zelfs dagen op de kermis genieten van het aanbod dat daar gebracht wordt. Ze hebben speciale attracties zoals een reuzenrad, een octopus, zweefmolen of wat kleinere draaiende en spinnende toestellen voor de kleinsten. Succes verzekerd Er zijn er die het minder leuk vinden om daar op te kruipen. Je kent het wel, half bewusteloos er af stappen of zo duizelig zijn dat je amper op je benen kan staan. Dan heb je voor hen nog altijd de kramen met friet en oliebollen en nog andere versnaperingen. Misschien dat een papa zijn kinderen wil tonen dat hij een echte scherpschutter is aan het schietkraam. Ofwel een behendige visser is die naar eendjes voor de allerkleinsten vist in ruil voor een mooie prijs. Ik ben er geen echte voorstander van. Te luid, te veel… kortweg er staat voor alles wat je daar vindt een ‘te’. Zoals mijn moeder mij leerde, waar een ‘te’ voorstaat is nooit goed. Daarom vond ik het altijd heel vervelend dat mijn kinderen en mijn vrouw mij meesleurden naar dat spektakel. Van het ene lawaai naar het andere gesleurd worden, maakte heel wat impact op mijn gevoelige oren en zeker ook op mijn stressniveau. Mijn vrouw daarentegen was een fan van het eerste uur. Ik had dit nooit begrepen, omdat ze anders een heel kalm persoon was, die niet erg aan grote massa’s was.
Er waren dan ook van die attracties die op de gevoelens van de wat sensitievere personen werkten. Het spookhuis was één van die zaken waar ik nooit zou binnengaan. Hoe kan je nu ervoor kiezen om je te laten schrik aanjagen. Neen, ik begreep dus ook niet dat mijn vrouw daar zo gek op was. Mijn kinderen kozen dan liever voor het spiegelpaleis dat tevens een doolhof bleek te zijn. Ik bleef steevast buiten en zag ze met vervaarlijke snelheid diverse malen tegen de glazen wanden botsen. Nog zo iets dat ik niet begreep. Ik had het één keer gedaan, na heel wat gezaag van de kinderen. Nooit meer! Ik had drie grote builen op mijn hoofd die lang pijn hebben gedaan. Ik moest dan op een bepaald moment gedurende die beproeving ook heel hoognodig. Het duurde wat te lang voor mijn kleine blaas vooraleer ik buiten geraakte. Ja, mijn waterleiding is ook niet meer wat het geweest is. Mijn vrouw was dan weer voor de zoveelste keer het spookhuis ingegaan en ik had ondertussen een klein kraampje ontdekt, ergens aan de buitenkant van de kermis. Een waarzegster met heel kleurige oosterse kleding stond afgebeeld op de pancarte voor het tentje. Misschien was dit wel iets voor mij en dus waagde ik het er toch op. Wat kon daar verkeerd gaan? Misschien kon ik dan toch nog eens met iets lachen en mij amuseren op de kermis. Toen ik binnen kwam in een amper verlichte tent, zag ik een gesluierde dame voor mij zitten. “Zet je maar neer, vreemdeling, maak het je gemakkelijk. Wat kan ik voor je doen?”
“Kan je misschien…,” ik moest even denken, “ mijn toekomst voorspellen?” “Daarvoor zit ik hier, ja dat is geen probleem.” De vrouw maakte wat zwaaiende bewegingen over een kristallen bal die plots oplichtte.
Goeie elektriciteit dat ze hier hadden, dacht ik nogal sarcastisch. Ze keek in haar bal en fronste de wenkbrauwen. Blijkbaar was ze misschien verziende en had ze haar bril vergeten dacht ik nog.
“Je zal jammer genoeg…,” sprak ze plots met een sombere stem, “in de nabije toekomst bedrogen worden. Door iemand zelfs die heel dicht bij je staat. Hij die je dit aandoet leeft in de duisternis en…” Ik had genoeg gehoord en stapte het af. Was dat het plezier dat je kreeg bij een voorspelling? Voor mij niet gelaten maar voor mij dus niet nodig. Bijna op dat moment komt mijn vrouw met een heel rode blos op haar wangen uit het spookhuis. Ze had er blijkbaar heel erg van genoten en wierp met een koket gebaar de paar lokken van voor haar ogen weg, die zich aan haar kapsel hadden ontvlucht. “Leuk geweest, schat?” vroeg ik haar. “Je hebt geen idee, liefje?” antwoordde ze met een nog rodere kleur. Toen zag ik het.
“Eh, schat, je hebt je truitje binnenste buiten aan, niet opgelet zeker toen je thuis vertrok?”

©Rudi J.P. Lejaeghere
10/07/21
7
Geschreven door Rudi Lejaeghere
Gepubliceerd op: 12 juli 2021
7
109
12

Comments

  • 27 aug
  • 0
Dat was een attractie binnen de attractie, zal ik maar zeggen 😉
  • 27 aug
0
  • 27 aug
  • 0
Ik ben niet echt een kermis fan!
  • 27 aug
0
  • 12 juli
  • 1
en daar liet je het bij?? Maar goed de kermis in mijn jeugd jaren 50 dus waren wel een beetje anders maar goed toen zeker ook geweldig. Ik heb me er altijd wel vermaakt moet ik zeggen. Enne ik wilde altijd een suikerspin.
1
  • 13 juli
  • 0
Ha, ja, dat was lekker, voor mij mocht altijd een oliebol. Bedankt voor de leuke reactie, wat er natuurlijk nadien gebeurt, laat ik lekker aan de fantasie over.
  • 13 juli
0
  • 12 juli
  • 1
kermis is altijd leuk om naar toe te gaan.
1
  • 12 juli
  • 0
Dat is zeker. Bedankt, Wesley.
  • 12 juli
0
  • 12 juli
  • 1
Ik heb ook mooie herinneringen van de kermis.
1
  • 12 juli
  • 0
Ik heb er ook mooie herinneringen aan. Bedankt, Sophia.
  • 12 juli
0
Laad meer

Recente en relevant artikelen