In de stad Amsterdam
valt veel te veel te roken
met schimmen en spoken
uit een heel ander land
In de stad Amsterdam
valt bijna niks te beleven
van zij die alles moesten geven
voor een leven aan de rand
In de stad Amsterdam
staan gouden huizen aan de haven
te danken aan slaven
maar daar hoor je niks van
In de stad Amsterdam
staat een monument aan een man
en een oorverdovend gedruis
gejuich en gezuip voor die Cruijff
In de stad Amsterdam
heerst maar een enkeling
voor de duiven is geen gram
hij is hier niet de drenkeling
In de stad Amsterdam
ligt een verdwaalde trots
al ga je op je knieën door de druip
wordt er toch vriendelijk gewuifd
In de stad Amsterdam
staat het zwart op de dijken
zij die niet zullen wijken
voor de mening van alleman
In de stad Amsterdam
dansen ze op boten en op daken
daar rijden die jongens nog rond
die nooit weer zullen ontwaken
In de stad Amsterdam
staan ze niet toe dat ik schrijf
met al die verloren handen
die allemaal grijpen naar mijn lijf
In de stad Amsterdam
een gesticht voor het onkruid
waar je de hoeren luid nafluit
daar dwaalt ergens mijn stam
In de stad Amsterdam
is iedereen zwart of rood
daar in die gouden kooi
gaat alleen de kunst niet dood
Opzoek naar bekende gezichten
Hier waar de wereld ooit samenkwam
Ergens tussen het donker en die duizenden lichten
slaat het zwarte hart van Amsterdam
