Hoofdstuk 1- 13
Hoofdstuk 14: een nieuwe meester
Na onze maaltijd gaat de bel en ik kijk op de klok. 'Nog tien minuten... zullen we?'
Liza fronst en staart uit het raam. Ze lijkt verstijfd en gefocust naar iets te staren.
'Liza?' vraag ik.
'Aarde aan Liza,' zeg ik maar nog steeds geen antwoord.
Ik kijk uit het raam en zie niets, alleen de duisternis die langzaam het schoolterrein opslokt.
Ik schud Liza en sein haar om weg te gaan. Ze knikt en volgt me door de gangen naar een oud gedeelte van de school.
Spinnenwebben, stof en kapot hout groet ons wanneer we door de gangen lopen. Een paar van de andere studenten staan al te wachten bij de deur.
Wanneer de laatste minuut voorbij is kraakt de deur uit het niets open. Een steen lijkt op mijn maag te liggen wanneer we het klaslokaal binnen turen.
Duisternis, geen licht en dikke gordijnen voor het raam. Geen leerkracht te bekennen.
'Wat een grap... een keer dat ik te vroeg naar een klas kom...,' zegt Rex terwijl hij zijn hoofd schud.
'Treed binnen. ' weerklinkt er uit de duisternis. Even lijk ik de stem ergens van te herkennen.
'Uhm...ik denk het niet. ' zegt Liza.
Rex spot en duwt haar zachtjes opzij. Hij schakelt zijn zaklamp van zijn telefoon aan en loopt naar binnen.
Even houden de studenten hun adem in.
Zijn zaklamp flikkert en valt uit. Hij gromt en kijkt naar zijn vrienden in de deuropening.
'Sky... kan je meekomen? Of ben je soms ook bang?' zegt Rex uitdagend.
Ik schud mijn hoofd en volg Rex de kamer in.
Ik zie geen hand voor mijn ogen, maar ik voel een wind langs mij heen vliegen. Ik voel mijn weg naar een stoel en ga voorzichtig zitten.
De andere leerlingen lopen voorzichtig naar binnen en zoeken ook een stoel.
De deur kraakt dicht en we houden onze adem in.
'Dacht dat Halloween al gepasseerd was' zegt Rex als grap om de stilte te breken.
Niemand lacht. Het blijft stil.
'Good.... goed... heel goed…,' zegt iemand vooraan in het klaslokaal. Het geluid van knippende vingers schiet door her klaslokaal en bij elke knip verschijnt er een kleine vlam.
Een kaars word aangestoken en ik bevries wanneer ik recht in het gezicht van de meester kijk… recht in de ogen van Claes.
Comments
- 12 sep
0- 11 sep
0- 11 sep
0- 11 sep
0- 11 sep
0