Artikel.nl




Editorial Approved Badge

Ongesorteerde gedachten

Nu nog minder gesorteerd!

Geschreven door Ylva Brouwer
Gepubliceerd op: 6 juli 2021
2
17
2
over datum

archeologen betasten mijn longvaatjes anno 2230, zeggen
dat ik een heel cool figuur moet zijn geweest in mijn tijd, iets te knap misschien
en ik vraag met een stem van as: HE ARCHIES (want zo noem ik ze)
wanneer zijn jullie klaar
met opgraven, oude koeien daargelaten, je hebt maar zoveel aarde
om in aan te modderen, is dit een echte baan of is dit een valkuil en
moet je gewoon eens met je vader praten

/

Ik vraag me soms af,
Huilde jij of je de kraamarts toen je ma je in elkaar had geflanst
Dit is nog niet af mevrouw!
Stop de persen!
De inkt is op!
Het mag geen naam hebben, schimpte ma
Dribbelt dan je rest als een telg in de heg
Genezen van d’r minimalisme, sindsdien
Besloten meer te vragen, sterk van haar
zei Gerda en we knikten instemmend

/

(ode aan mijn kuthoofd)

wat moet ik zonder jou mijn liefste
kopzorgen zijn
geklonterd in spijt gestolde tijd van stof
naar stof gedachten in het diepe gezeikt
hoe kan ik toch de wereld zijn zonder
de zwaartekracht
van kutgedachten, achterlijk verfijnd
kussen de rug van hun eigen stuk
geklaagde ochtenddagen, kant nog luider die hakken stampen
m'n maal tot stamppot-loopgraven, stop met weggaan, laat mij
me schoon verslapen
o, o nee nu ben ik weer zo nega-nega dat moet ook niet
waarom ben ik toch zo
(refrein: Waarom ben ik toch zo)
oei oei oei laat ik daar es even een goed uur
over filoso-veinzen
biertje dr bij

/
och ook zo koddig zo
samen wakker worden als je al in m'n oren bruilt
een waslijst druipend van vochttekort
je houdt me bezig, lieve jij, met meer van mij, kirrend
schimmelend
in spiegels staren en je lieve scheldwoordjes koeren
je huid is poreus, je ogen druipen, o en kaaklijn ja
waar is die
en je vloer is vies
ook als de dagen kil worden verwachten wij
elkaar aan te vullen met pijn
ik naai de wonden weer te slordig bij
jou ben ik veilig op de verkeerde plek, ik weet
waar ik van uit kan gaan als alles toch doodloopt
je maakt me compleet en vult me aan als wegwaaiend
stortafval, slap gemarcheerd
lauwwarm meestal
n laatste vloek bibbert uit de slokdarm van yours truly
gorgelt spog - en word poetry - zevert kolder die alleen ik ontwaar
wasem ik met de diksten, rosetta’s steen voor narcisten, dichterbij
de dichtsten van open boeken monologen haat-liefdesbrieven in inkt en gal
wederzijds stenigen wij door het land van stamelen
in m’n huid van glas en lood
lieve ik, ik haatte je hoofd
en de tijd was een nieuw soort verkwisting
en je vloer huilt

/

ik drink niet om te vergeten
ik drink om te herinneren
hoe leuk ik het gister had
morgen rouwen in mijn trouwpak
met dezelfde zetten mezelf schaakmat

/
het wordt steeds makkelijker
afstandelijk beperkt te zijn
/

hoort wat klopt daar kind'ren
tis m'n hartensmart verslinden
kauw aortas ginder hou me tegen
beweeg me weg van stervelingen
o groot bloedend hart van goden donker
bozig in hun grot waaronder ik
weeg zo weinig hier in hun wereld
waar leeg-zijn heilig klinkt en we
proosten dan in stilte

/

één been int graf de ander
op de drafbaan wedden dat ik vallen zal
welkom int land van stomweg gaan daar
ga ik al
onverslagen wegloopmeester
toeschouwers tot op heden wonderend waar
ik toch ben gebleven

/
ik lek een beetje er valt water
uit m'n schedel opgebotteld
zuiveringszout spuwen uit je
oog-mouw
eb maar weg
ik heb niets aan
hardvochtig stroomopwaarts knokken
zie me maar als flessenpost
ik ben wat later en een beetje naakt en toch de
woorden staan er nog

/
post ennel drukt folders tussen dichte wimpers
kroop stout onder m’n nee-nee stikkerts
men spuit vuile leuzen op m'n oog-luiken
maar geen schemering kan inbreken
kabouter plofkraak kan proberen, ik lig niet wakker
van vandalisme, ik rijm wel vaak
maar m’n ogen zijn dichter

/
De lachers

Dag dokter
Dag knul zeg het es
De lachers zijn weer terug meneer
Kom op knul, niet alweer
Ik zeg het u dokter, ze zitten dr weer
Op je hand zeker?
Ja dokter precies daar dokter
Ik kan je een kinderpsycholoog aanraden
Nee dokter tis slecht gesteld met de zorg dokter
Jongen je verspilt mijn tijd
Maar de lachers dan dokter
Verwees me weer door naar de
deur die dokter hoor
En ze zitten dr nog steeds, de lachers
Waar komen ze toch vandaan, als ik vraag
Grinniken ze maar
2
Geschreven door Ylva Brouwer
Gepubliceerd op: 6 juli 2021
2
17
2

Comments

  • 7 juli
  • 0
Ik vind dat je echt een leuke schrijfstijl hebt Olaf.
  • 7 juli
0
  • 7 juli
  • 0
Mooi zwart en cynisch geschreven.
  • 7 juli
0

Recente en relevant artikelen