Baël
We keken vol schrik naar het monster dat ons de weg versperde. Waarschijnlijk was hij via de andere hoofdweg achter ons aan gekomen. De zijwegen waren te nauw voor deze creatuur. Zou dit het einde voor ons betekenen? Ik zag bij Christa en Gino de tranen heel dicht aan het oppervlak komen. Ik zocht koortsig naar een uitweg maar moest bekennen dat ik ten einde raad was.
“Misschien…,” zei Frank plots.
“Wat bedoel je, weet jij iets wat wij niet weten, Frank. Kom op, vertel,” fluisterde ik, terwijl ik uit mijn ooghoeken het ter plaatse trippelend monster in de gaten hield.
“Ik heb gelezen dat hij iemand onzichtbaarheid kan schenken, maar…”
Christa onderbrak hem direct. “Dat zal ons waarschijnlijk niet helpen. Als Baël de kracht van de onzichtbaarheid kan schenken, zal hij het zelf ook beheersen en ons blijven zien.”
Frank knikte ontkennend. “Ja…, ik bedoel je hebt op dat punt gelijk maar hij heeft ook nog een andere eigenschap of kunde.”
Nu keken we van de een naar de ander. Wat bedoelde Frank nu weer. Hij bleek wel heel wat te weten over dit monster, maar zou het nuttig blijken. Boekenwijsheid heeft nog niemand gered van een monster of het moet een dik boek geweest zijn waarmee je het neer kon slaan.
“Hij is ook gekend om het feit dat hij je wensen kan laten uitkomen,” verklaarde een doodsbange Frank.
Ik dacht niet dat hij ons zou laten gaan maar het kon geen kwaad om het eens te proberen.
“Baël…, dat is toch je naam?” begon ik twijfelend. Zowel de kattenkop, de paddenkop als het menselijk hoofd knikte. “Wel, ik heb gehoord dat je wensen vervult. Ik wil dat je een wens van mij vervult.”
Baël, het mensenhoofd dan, hield zijn hoofd wat schuin en een heel geheimzinnig lachje verscheen op zijn gezicht. “Ja, dat klopt, mensenkind, maar gedenk dat je maar één wens kan doen. Ik moet er iets voor in de plaats krijgen, iets dat nut heeft voor mij. Misschien je kinderzieltje als ik iets mag voorstellen.” Nu lachte het monster met zijn drie koppen tegelijkertijd en ik kreeg kippenvel van angst toen ik dat verschrikkelijke geluid hoorde.
Ik zou mijn kinderziel nooit verkopen aan de duivel nu ik wist dat de hel bestond. Het monster voor mij was daarvan een levende getuige. “Ik kan je misschien iets geven waar ik heel veel waarde aan hecht. Ik heb het ooit nog gekregen van mijn ouders toen ik zeven jaar was.”
Baël hield van het verdriet dat hij kon veroorzaken. Een mens iets afnemen dat hij uit liefde had gekregen, was een van de zaken dat hij moeilijk kon weigeren. Het zou de jongen die ze Thomas noemden ongelukkig maken, zijn ouders ook. Daarom hij stemde in met het voorstel en stak een van zijn behaarde gelede poten uit.
“Hé, niet zo rap, eerst mijn wens vervullen, dan krijg je het voorwerp.” Ik grabbelde onder mijn trui en rukte het voorwerp van mijn hals. Met mijn vuist vooruit en gesloten rond het voorwerp, keek ik Baël aan. “Je krijgt dit geschenk van mij, maar eerst moet je beloven ons ongehinderd te laten gaan.”
Bael knikte. “Ik beloof jullie te laten gaan als ik dat voorwerp van liefde krijg.”
Het monster deed een aantal stappen opzij terwijl wij heel traag voorbij gingen. Ik wierp het voorwerp de lucht in en met een heel behendige beweging van een van zijn spinnenpoten ving hij het ding op en… schreeuwde van de pijn toen hij gebrand werd door het kruisje dat ik ooit had gekregen van mijn ouders. Zij hadden het laden wijden in het klooster waar mijn tante non verbleef. Mijn ouders hadden mij altijd op het hart gedrukt om het te dragen als bescherming tegen kwade krachten. Ik had het nooit geloofd maar nu kon ik niet anders.
Deze woorden van hen waren mij door het hoofd gegaan, toen ik dacht aan die wens. Het monster was een duivel en dus een kwade kracht. De logica was er en het geloof was er nu ook. Het moest werken en het had gewerkt.
In zijn woede wou het monster aanvallen, maar een onzichtbaar veld hield het tegen. Het was gevangen in zijn eigen woorden. Hij moest de wens vervullen en wij glipten langs hem heen en holden uit de hal en de weg door naar de splitsing en namen de andere kant. Hopelijk was onze tweede keuze een betere. In alle geval waren we op dit moment ontsnapt.
©Rudi J.P. Lejaeghere
24/07/21
Comments
- 16 aug
- Hide replies (1)
1- 17 aug
0- 5 aug
0- 1 aug
- Hide replies (1)
1- 1 aug
0- 31 juli
- Hide replies (1)
1- 31 juli
0- 31 juli
- Hide replies (1)
1- 31 juli
0