Een vraag die me vaak gesteld wordt als ik met de paardjes in het bos wandel.
“Je hoort toch op een paard te rijden?”.
Het liefst geef ik een simpel antwoord; Hij is te oud, te jong, of te klein.
Maar eigenlijk zeg ik veel liever “Je gaat toch ook niet op je hond zitten?”.
Een paard is bedoeld om op te rijden. Dat heb ik ook heel lang gevonden. Ik haalde er ook veel plezier uit en vond uitdaging in de meest moeilijke paarden onder het zadel.
Gaanderweg is mijn beeld veranderd. Paarden zijn véél meer dan om op te rijden. Dat is ook de reden dat ik er zo graag naast loop. Het is veel gelijkwaardiger om naast elkaar te lopen. Op gelijke hoogte, gelijke waarde.
Je kunt het koppie zien, de ogen, de gezichtsuitdrukkingen. Je kan samen beslissingen maken. Het is van een heel ander niveau. Je krijgt op een hele andere manier een band.
Natuurlijk is het soms hartstikke fijn om je eens mee te laten voeren op de rug van een paard. Voor mij is het altijd een hele eer als een paard mij wil dragen. Maar daar gaat een heel proces van vertrouwen en veiligheid aan vooraf. En alleen als het voor beide goed voelt. Samen. Niet als doel opzich.
Daarnaast speelt fysieke ontwikkeling ook mee. Een paardenrug is in eerste instantie sowieso niet gemaakt om een mens te dragen. Daarnaast zijn de meeste paarden pas uitgegroeid met een jaar of 6 a 8. En als je dan nagaat dat de meeste paarden al ingereden worden met 3 jaar!!?
Comments
- 22 juli
0- 22 juli
0