Je hebt bezoek van een goede vriendin, wanneer je ineens de voordeur open hoort gaan. Even schrik je, je weet dat ik het zal zijn die onverwachts je een bezoek brengt, want alleen ik heb ook een sleutel van die deur.
Ik doe de deur van de kamer open en jij slaat eigenlijk gelijk je ogen neer. Het is even helemaal stil dan zegt je vriendin: “zal ik maar gaan?”. Gelijk reageer ik met: “nee, blijf zitten, ik kom maar even langs om iets te brengen” en overhandig jou een tasje met kleding. “Wilt u wat drinken?” vraag je. Je weet nog net meester in te slikken, want je zei het haast automatisch. “Zou je vriendin hebben gehoord dat je mij met ‘u’ aansprak? Je schaamt je er iets voor, hoewel aan de andere kant ze nu toch wel zal weten wie ik ben en wat ik van je ben. Het voelde eigenlijk ook wel goed om mij zo open met u aan te spreken”. Ik kijk je vriendin aan en vraag: “ik stoorde toch niet hoop ik?”. Je vriendin is inmiddels wat losser geworden en zegt met een uitnodigende klank in haar stem: “nee hoor”. Dan kijk ik jou aan en zeg: “Ja, ik wil koffie”. Gelijk loop je naar de keuken om het te gaan halen en terwijl je die kant op loopt hoor je mij en je vriendin ons aan elkaar voorstellen. Wanneer je terugkomt zitten we allebei op een stoel en vertelt je vriendin net hoe ze met jou in contact is gekomen. Zodra je bij me bent kijk ik je aan en je kan zien dat mijn ogen wat aan je vragen. Je buigt je naar me toe en geeft me een kus op mijn mond die ik gelijk beantwoord met een kus terug. Het voelt vreemd om met mij en een van je beste vriendinnen te zijn, maar aan de andere kant voelt het toch ook heel vertrouwd. Je zet mijn koffie neer en zegt “alstublieft”, dit keer heel bewust van dat je mij met u aanspreekt. Ik kijk weer even naar je en zeg dan: “dank je, ga zitten” en wijs daarbij met mijn ogen een plek aan op de grond voor me. Je voelt je gelijk heel klein worden, maar ook heel warm van binnen. Je wilt wel daar gaan zitten, maar wat zal je vriendin ervan vinden? Je voelt de tweestrijd in je en kijkt me nogmaals aan in de hoop dat ik ook een andere optie zal geven, maar mijn ogen zijn duidelijk: “ga zitten waar ik zeg” gebieden ze je. Je laat je met tegenzin door je knieën zakken op de grond voor mij. Je durft je vriendin niet aan te kijken. Je hebt het echt benauwd gekregen. Blijkbaar is het je vriendin niet ontgaan, want haar eerst volgende vraag aan mij is: “en jij bent haar meester?”. Je hoofd wordt rood en je hebt het vreselijk moeilijk. Maar wanneer ik antwoord: “ja, dat ben ik”, verandert je gevoel ineens. De spanning die er even was is gelijk uit de kamer verdwenen. Je vriendin gaat wat meer achterover zitten en ik zit er ook ineens een stuk meer ontspannen bij. Het voelt nu aan dat je juist daar moet zitten nu; een slavin hoort aan de voeten van de meester te zitten en jij voelt je helemaal van mij.
Nu kan je ook weer je vriendin aankijken. Je ziet haar glimlachen naar je en dat doet je goed. Je voelt dat er voor haar ten opzichte van jou niets is veranderd; ze veroordeelt je niet om wat je zo diep in je voelt. “Heb je liever dat ik je ‘u’ en ‘meester’ noem?” vraagt je vriendin vervolgens en ik zeg: “nee, dat wil ik alleen als je dat zou voelen. ‘U’ en ‘meester’ geven een vorm van respect aan dat een sub voor een meester voelt. Verkeerd gebruik maakt de woorden leeg en zonder betekenis”.
Vervolgens kijkt je vriendin jou aan en vraagt dan zowel aan jou als mij: “mag ik nog meer vragen?”. Je knikt en zegt: “ja hoor… mits mijn meester dat ook goed vindt” Met het tweede gedeelte van de zin had je iets meer moeite, maar nu je het hebt gezegd voelt het alleen maar beter. Je schuift heel iets meer naar me toe zodat je me kunt voelen met een been tegen je rug. De aanraking maakt je nog sterker en er nog meer bewust van dat je mijn slavin bent. Even is je vriendin stil maar dan komt haar vraag: “waarom sla en straf je haar?”. Ik antwoord met: “je zegt twee verschillende dingen: slaan en straffen zijn niet altijd hetzelfde. Straffen doe ik omdat ten eerste zij heeft aangegeven dat ze van mij wil zijn en dan ook alles van mij wil zijn. Zodra ik dat gevoel niet heb, dan straf ik haar om haar te laten weten dat ik wil dat ze ook alles voor mij is. Mijn bedoeling met straf is haar meer zich aan mij over te laten geven, dat wilde ze immers graag en ik wil het haar laten merken dat ik dat ook van haar wil.” Je vriendin knikt een keer en vraagt: “een soort van liefde dus ook?” Ik glimlach een keer en antwoord: “misschien wel een hele pure vorm. Om zo met elkaar om te gaan, moeten we totaal open zijn tegen elkaar. Het geven van straf is een wijze waarop ik laat merken dat ik haar ook echt wil. En zij ontvangt het omdat ze ook echt van mij wil zijn en ook het allerbeste voor me wil zijn”. Je knikt een keer bij het horen van die woorden. Je voelt je inmiddels helemaal warm van binnen. Mijn hand is door je haren gaan strelen, wat je een nog onderdaniger gevoel heeft gegeven. Maar je voelt ook trots, trots om van mij te zijn terwijl je vriendin erbij is. Ik ga verder en zeg: “Slaan. Slaan kan natuurlijk een onderdeel van een straf zijn; het zal dan pijn doen. Maar ook vernedering is mogelijk. Ook dat doet pijn, misschien nog wel meer dan lichamelijke bestraffing. Maar beide kunnen ook buiten een straf voor komen. Misschien vind je het zelf ook wel fijn om tijdens het vrijen op je kont te worden geslagen”. Gelijk kijk je naar je vriendin. Je ziet haar haar ogen neerslaan en beginnen te blozen. Je ziet mij glimlachen en je knijpt me wat in mijn been. “Wat is er slavin? Mag ik niet zo direct zijn?” vraag ik nog steeds glimlachend. Je vriendin kijkt weer op en lacht heel iets, maar ze blijft blozen. Ik ga er niet op in, maar vervolg met: “en sommigen vinden vernedering net zo fijn”. Dat ‘net zo’ doet je vriendin nog meer blozen. Maar hoewel ik je vriendin nu al een paar keer heb weten te raken, blijft de sfeer heel aangenaam en ontspannen. Je hebt niet het gevoel dat je vriendin zich onaangenaam is gaan voelen en zelf voel je je geweldig. Ik ga weer verder en zeg: “mijn slavin noem ik liever mijn sletje” nu is het jouw beurt om te blozen. Je voelt je weer heel klein worden, maar toch kijk je ook je vriendin aan en jullie glimlachen naar elkaar. En ik zeg: “dat vind ze zelf ook beter klinken dan slavin of sub: het is intiemer en geeft helemaal aan wat ze zo graag van me is. Niet waar sletje?”. Je hoofd wordt nu echt helemaal rood, maar de vraag ontwijk je niet. Met neergeslagen ogen antwoord je: “ja meester, helemaal”. Je moet diep adem halen na dat te hebben gezegd. Heel even kijk je weer naar je vriendin, haar blik is nog steeds vriendelijk en zonder oordeel. En als ze al een oordeel heeft dan is die heel positief. Je vriendin kijkt toch ook nog wat twijfelend en ik zeg: “je hebt nog een vraag?”. “Ja” antwoord je vriendin en dan denkt ze even en vervolgt met: “maar ik heb wel eens hele blauwe plekken en andere dingen gezien op plaatjes over sm, die moeten toch vreselijk zeer doen”. “Plaatjes?” vraag ik. Je vriendin begint weer wat rood te kleuren en zegt dan een beetje hakkelend: “Ja, nou, die ik op internet toevallig zag”. Uit haar stem kan je al wel horen dat dat ‘toevallig’ met een korreltje zout genomen moet worden. Mijn reactie is: “dat kan, maar elk heeft zo zijn grenzen. Grenzen en verlangens om grenzen te verleggen”. “Hoe bedoel je?” vraagt je vriendin en ik antwoord: “zowel meester als slavin hebben grenzen, die gerespecteerd dienen te worden. Maar ze kunnen wel verschuiven door de tijd heen. Haar borsten zijn ook wel eens blauw geweest nadat ze in mijn handen waren gekomen” Gelijk voel je het bloed naar je hoofd stijgen bij het horen van die woorden, maar aan de andere kant voel je ook een sterk verlangen om juist die handen te kunnen voelen. Maar ik ga door en zeg: “haar grenzen zijn misschien anders dan die van jou. Maar ik zal die van haar nooit zonder haar uiteindelijke toestemming overschrijden. Daarbij heb ik ook nog mijn eigen grenzen: ik hou echt niet van naalden bijvoorbeeld, al zou ze die willen voelen dan zou het nog niet gebeuren”. Dan is het even stil. Er hangt een prettige spanning in de kamer. Je laat je ogen naar je vriendin gaan en ziet haar naar jou kijken. Een gevoel van bewondering gaat door je heen. Zou ze dat echt voelen of interpreteer je haar blik nu verkeerd? “Welke grenzen hebben jullie dan verlegd?” vraagt je vriendin dan ineens. En ik antwoord: “nu bijvoorbeeld, door haar zich in jou bij zijn helemaal mijn slavin te doen voelen en jou dat te laten merken”. Je vriendin kijkt niet echt verbaast of zo en zegt: “maar het is niet meer dan praten wat we doen”. “Ik weet wel zeker dat ze zich heel klein voelt” antwoord ik en jij slaat gelijk je ogen automatisch neer. Dan vervolg ik met: “maar het zou meer indruk hebben gemaakt als ik haar over de knie had genomen in je bijzijn. Of niet?” Je vriendin schrikt van mijn antwoord en begint rond te kijken en wat stotterend te zeggen: “nee, dat hoefde ook weer niet”. Je kan voelen dat ik het naar mijn zin heb wanneer ik vervolgens zeg: “kom, je zou willen zien of ze nu echt genoot van de tikken of niet”. Je vriendin begint weer rood te worden en dit keer voelt ze zich niet meer zo aangenaam. Je pakt mijn enkel beet en knijpt er stevig in als teken dat je vind dat het nu genoeg is. Even is het stil, je vriendin zit ongemakkelijk heen en weer te schuiven. Jij probeert niet naar haar te kijken maar weet dat ik het wel doe. Dan wanneer ze net weer een beetje minder rood is, zeg ik: “geef jij nu eens een antwoord en overwin die schaamte grens”. Je ziet je vriendin ineens naar me kijken, ze slikt een paar keer en zegt dan: “ja, je hebt gelijk”. Vervolgens zie je haar haar ogen neerslaan. Je kan voelen hoe pijnlijk geraakt ze zich nu van binnen zal voelen, maar wanneer ze haar ogen weer iets naar je opslaat zie je ook die trots in haar ogen, die trots die jij maar al te goed kent.
“Haal nog wat te drinken voor ons” zeg ik ineens tegen jou. Je staat op en gaat wat voor ons halen. Wanneer je terug komt voel je dat de sfeer al weer een stuk meer ontspannen is. Je vriendin kijkt soms weer op, maar als ze mij dan ziet slaat ze met een kleine glimlach op haar mond haar ogen weer neer. Aan mijn ogen kan je zien dat ik me best vermaak: je ziet die glinstering diep in mijn ogen. “Laat je vriendjes, je zweepjes aan haar zien” zeg ik. Je loopt naar de hoek van de kamer en pakt ze daar weg en neemt ze mee naar je vriendin. “Ga op je knieën zitten en biedt ze open op je handen aan” zeg ik en jij doet het. Het voelt eigenlijk niet eens echt vreemd om zo voor haar te moeten zitten, niet dat je enige dominantie in haar bespeurt, maar het voelt gewoon goed om als slavin van mij zo te moeten zitten. Je vriendin pakt de zweepjes en het rietje dat je gepakt hebt een voor een op en bekijkt ze. Wanneer ze het rietje terug wil leggen op je hand zeg ik: “geef die aan mij, dat is eigenlijk geen zweepje, maar het is wel een heel goed vriendje van je vriendin”. Bij het laatste stukje van mijn zin voel je een rilling door je lichaam gaan, want wat ik zeg is maar al te waar. Wanneer je vriendin alle zweepjes heeft bekeken laat ik ze jou naast je neer leggen. Mijn gebiedende stem daarbij doet je weer rillen in de verwachting dat er nog meer zal gaan komen. Ik laat je je handen op de leuningen van de stoel waarin je vriendin zit leggen en vervolgens vraag ik haar om je handen vast te pakken en ze niet meer los te laten tot ik het zeg. Je voelt nog meer spanning door je lichaam gaan; er gaat zeker wat gebeuren. Dan zeg ik tegen je vriendin: “ik zal je laten zien, hoe dit eenvoudige stokje, van je o zo keurige vriendin een geil sletje maakt”. Je schrikt bij de gedachte dat ik van plan ben om je nu vlak voor de ogen van je vriendin een spanking ermee te gaan geven. Je weet wel zeker dat ze dan zou kunnen zien dat je een sletje bent, maar dat wil je helemaal niet. “Nee niet doen meester” zeg je tegen mij, maar wanneer je ogen ook even naar die van je vriendin gaan weet je al dat er geen ontkomen meer aan zal zijn. Je vriendin houdt je polsen stevig vast, het lijkt wel of ze meer is gaan duwen. Je voelt het rietje tegen je kont aan slaan door de stof van je rok heen. “Op je knieën” hoor je mij gebiedend zeggen. Je voelt je vreselijk vernederd en kijkt naar beneden naar de schoot van je vriendin; haar blote benen onder haar korte rokje. Dan ineens doet ze iets wat je helemaal week maakt van binnen: ze plaatst haar benen van elkaar. Het is net of ze zich voor je beschikbaar stelt of ze het gevoel met je zal gaan delen. Nog met tegenzin duw je je kont omhoog en ga je op je knieën zitten. Je hoofd komt hierdoor vlak boven de ontblote benen van je vriendin. Je haalt adem door je neus en meent een geur van geilheid te ruiken. Zou je vriendin misschien net zo opgewonden zijn als jij? Ik geef een paar tikken op je kont door de stof van je rok heen. Je ondergaat ze en voelt de tranen in je ogen schieten, maar je wilt helemaal niet huilen, je wilt je vriendin juist laten merken waarvan je zo kunt genieten. Nog een paar tikken volgen je voelt de pijn en kan niet voorkomen dat je ook iets begint te kreunen. Ik sla niet zo hard, maar hard genoeg om jou het echt te doen voelen. Je voelt dat je rok nu eerder een belemmering dan een bescherming begint te worden. Als je vriendin het dan toch moet zien, dan liever helemaal. Blijkbaar is bij mij het gevoel niet anders want na nog een paar tikken zeg ik: “deze gaat af, want ik kan niet zien wat ik doe”. Gelijk voel je mijn hand je rok los maken. Je voelt je weer heel klein worden wanneer hij van je kont glijdt en je billen bloot komen. Je zet je tanden op elkaar, je zal nu doorzetten, je vriendin heeft je nu toch al gezien. Weer slaat het rietje tegen je kont. De pijn is nu feller en doet je gelijk kreunen. Ik geef langzame tikken overal op je kont. Je begint te hijgen en voelt de pijn en de vernedering steeds minder, het geile gevoel in je neemt de overhand. “Je mag haar handen loslaten, ze blijft nu zeker zitten” zeg ik tegen je vriendin. Maar echt los laten doet ze niet, ze duwt een hand in die van jou en je voelt haar steeds even in je hand knijpen als ik weer een tik op je kont geef. Haar andere hand laat ze door je haren strelen en ze duwt daarbij je gezicht iets opzij. Met veel moeite sla je je ogen naar haar op, maar wanneer jouw blik die van haar kruist blijf je zonder moeite kijken. Haar ogen zijn misschien nog wel dieper als die van jou. Haar mond staat iets open en ze kreunt bijna met je mee. Nu kan je je helemaal laten gaan, zonder je te bedenken duw je je kont meer omhoog en gelijk sla ik ook iets harder toch sla ik nog steeds niet echt hard, waardoor je het veel langer kunt volhouden dan anders. Je laat je hoofd zakken en legt die op een van de benen van je vriendin neer. Je bent eigenlijk niet eens bewust ervan dat je dat doet. Je voelt de tikken op je kont komen en kreunt hard van geil genot. Ineens ga ik over met mijn handen. Ik geef een tik en streel dan over je kont en dat begin ik te herhalen. Mijn aanraking maakt je nog geiler. Je ruikt jezelf, je ruikt geilheid, maar niet die van jou alleen. Ineens kus je de binnenzijde van het been van je vriendin, je voelt haar hand op je hoofd duwen en hoort haar hijgen. Of je nu uit jezelf haar begon te kussen of dat ze je eerst naar haar been duwde weet je niet, maar je weet wel dat zowel jij als zij genieten. Je tong laat je over de binnenzijde van haar been draaien richting het witte kruisje van haar slip die je onder haar rokje ziet. Je vriendin houdt je niet tegen, ze geeft je eerder aansporingen om verder te gaan. Je voelt mijn vingers zo ver over je kont glijden dat ik je kut aanraak en vervolgens een nat spoor over je billen trek. Je ligt te hijgen tussen de benen van je vriendin, rillingen gaan door je lichaam, je voelt je heerlijk en een hele geile slet.
Dan stop ik en ik pak je haren vast. Ik trek je omhoog en zeg tegen je vriendin: “kijk maar een heel geil sletje is ze” Je ogen kijken recht in die van je vriendin. Geen schaamte voel je; zij is net zo geil als jij…
Roy LeGrand
