De zon schijnt ergens achter de wolken
Ook als je haar even niet ziet
Ze schijnt voor alle landen en alle volken
Ze schijnt voor tranen voor vreugde en verdriet
De zee blijft de rotsen kapot slaan
Ook als je niet meer zwemmen kan
Haar golven drinken zo graag nog een traan
Waar wordt de maan nog meer verdrietig van?
De sterren zijn de gouden munten van de nacht
Die soms aan een ander worden uitgegeven
Gun je een ander ook al die pracht
Als je even zelf zonder sterren moet leven
De wolken zijn de onverschrokken verdeling
Van die ooit onsterfelijke natuur
Goed voor je fantasie verloren in verveling
Dat witte avondgoud stilt de honger van het vuur
Comments
- 5 juli
0- 5 juli
0