14 jaar en kiezen maar
Ik kan me nog heel goed herinneren toen ik mijn profielkeuze maakte op de havo. Iedereen koos gewoon wat die leuk vond. Je keek naar je cijfers op je rapport en maakte op basis van je resultaten een keuze. Echt heel erg bezig met de invloed van de profielkeuze was ik niet. Tjah, en daar zit je dan - waar ben ik goed in? Frans, aardrijkskunde, muziek vind ik leuk en wiskunde ben ik mega slecht in - doe mij maar C&M dan of zo. Dat was helemaal prima en ik heb echt een leuke tijd gehad, maar nu bedenk ik me dat het gewoonweg bizar is dat kinderen die keuze al zo jong moeten maken. Stel je voor dat ik 2 jaar later arts wilde worden. Nou, dan zat ik daar met mijn C&M-pakketje.
Wisselen van studie
Op mijn 17e was ik klaar met de havo en wilde ik super graag een van de volgende dingen gaan doen:
- Studeren aan de toneelacademie
- Een tussenjaar nemen en naar een high school in Amerika
Wat ging het uiteindelijk worden denk je? Precies, geen van beide. Om aangenomen te worden op de toneelacademie moet je al een soort van Leonardo DiCaprio zijn en voor een tussenjaar in Amerika moet je het inkomen van hem hebben. Dus koos ik voor een studie waarvoor ik op mijn 17e uit huis ging en niet eens precies wist wat ik ermee kon doen. Deze studie heette International Lifestyle Studies en bevond zich in Tilburg. Hier leerde je hoe je de trends in de samenleving kon spotten en deze kon toepassen in concepten voor bedrijven. Super leuk en mooi, maar niks voor mij. Daar kwam ik al vrij snel achter. Maar wat moest ik?! Ik was 17 en de gedachte om te stoppen met een studie kwam totaal niet in mij op. Uiteindelijk ben ik na 2 jaar wel gestopt, omdat deze studie mij echt doodongelukkig maakte.
Maastricht, here I come
In de zomervakantie waarin ik was gestopt met studie 1, meldde ik me aan voor studie 2. In Nederland kan dat heel makkelijk. Het enige wat je moet doen is voor de deadline 2 seconden naar de website van Studielink en je bent klaar.
Studie 2 was de Vertaalacademie in Maastricht. Wat fun, dacht ik. Spaans leren, in je tweede jaar stage lopen in Spanje en voor de rest lekker bezig zijn met Nederlands en Engels. Ik vond dit oprecht heel leuk totdat ik na het eerste jaar van school werd gestuurd door een wetswijziging die dat jaar opeens - poef, paf - van kracht was (dit is weer een heel ander en lang verhaal). Deze studie heb ik gelukkig wel nog kunnen afmaken. En opeens stond ik daar met een hbo-diploma in mijn handen. En waar ik na 4 jaar studeren achter was gekomen, is dat ik eigenlijk helemaal niet wist wat ik wilde doen. Wat voor baan ik wilde en of ik eigenlijk wel wilde gaan vertalen. Shit, ik heb gewoon nog eens de verkeerde studie gekozen! En nu dan?!
Utrecht, here I come
Na de Vertaalacademie ben ik een premaster Interculturele Communicatie gaan volgen aan de Universiteit Utrecht. Dit traject was heel leuk, uitdagend en ik had het gevoel dat ik op mijn plek zat. De UU dacht daar blijkbaar anders over, want na heel het jaar goed te hebben doorlopen, restte mij nog één onderdeel: de scriptie. Ik wist wat ik wilde onderzoeken, hoe ik dit ging doen en had alles goed in mijn hoofd zitten. Maar helaas, mijn docenten vonden mijn manier van "academisch schrijven" niet goed genoeg. Hier eindigde dan ook mijn schoolcarrière.
Ik wilde met jullie delen hoe ik school heb meegemaakt en mensen aan het denken zetten. Is het systeem nog wel van deze tijd? Ik denk namelijk van niet. Uiteindelijk komt het allemaal wel op z'n pootjes terecht, maar dan wellicht met hier en daar een omweggetje. Ik begin in ieder geval binnenkort met een nieuwe baan waar ik onwijs veel zin in heb. Misschien ga ik daar in de toekomst ook een artikel over schrijven.
Comments
- 16 sep
0- 14 sep
- Hide replies (1)
1- 14 sep
0- 14 sep
- Hide replies (1)
1- 14 sep
0- 14 sep
- Hide replies (1)
1- 14 sep
0- 14 sep
- Hide replies (1)
1- 14 sep
0