Hip, hot en happening
Minimalisme is hip. Minimalisme is happening. Minimalisme is een leefstijl die volop wordt geprezen. Het is een manier van leven waarbij begrippen als duurzaamheid en bewustzijn centraal staan. Ont-spullen, consuminderen, de Tiny-house-beweging; het heeft allemaal met minimalisme te maken.
Maar wat als minimalisme geen bewuste keuze is? Wat als minimalisme een oplossing is voor een zeer krap budget? Wat als minimalisme een uitweg is en gaandeweg een uitdaging wordt?
De aantrekkingskracht van minimalisme
Een gat in mijn hand heb ik niet en eigenlijk ook nooit gehad. Wat mij bij minimalisme heeft gebracht, is doodeerlijk gezegd mijn prioriteitenlijst van het leven. Op één staat tijd. Op twee staat geld verdienen. Ik probeerde met alle macht geld verdienen op één te krijgen, maar mijn tijd is na hangen en wurgen nog steeds veel belangrijker dan dat geld voor mij is. Je leeft maar een leven en voordat je het weet is het voorbij. Ik zie veel mensen hard werken om hun woning te bekostigen. Ik heb dat nooit begrepen. Voor mij is mijn sociale leven, mijn eigen tijd en veel buiten zijn en bewegen belangrijker dan veel geld hebben. Ik heb tijd nodig om na te denken, te lezen en met fijne mensen door te brengen. Uiteindelijk zie ik mijn toekomstige zelf een tinyhuis aanschaffen. Mijn droombeeld is een plekje te vinden op een mooi grasveld omringt door hoge bomen.
Tot een half jaar geleden woonde ik nog samen met mijn ex. We deelden de kosten, we namen elkaar mee uit eten en we verrasten elkaar met leuke uitjes en cadeaus. Eerlijk gezegd hadden we best een materialistische leefstijl. Het was comfortabel, maar ik dreef wel langzaamaan van mezelf weg op het gebied van mijn verlangen meer minimalistisch te leven. Na drie jaar verbrak mijn ex de relatie. We woonden destijds samen in haar appartement. Het gevolg van de relatiebreuk was dus dat ik op zoek moest naar een nieuwe stek. Ik besloot het roer om te gooien en verhuisde naar een andere stad waar ik anti-kraak ging wonen. Daar woon ik nu in een voormalig schoolgebouw. De vasten lasten zijn goed te dragen, maar door de coronamaatregelen kwam er de eerste periode ineens ook veel minder geld binnen, waardoor ik van mijn spaarrekening ging snoepen. Tel daarbij op dat ik ook verhuiskosten maakte en een hoop nieuwe spullen nodig had (lees: een wasrekje, een waterkoker, pannen, etc.), en de tijd was aangebroken om mij het minimalisme eigen te maken.
Heb ik dit écht nodig?
Bepaalde vaste aankopen- zoals toiletpapier, koffie en huidverzorgingsproducten van mijn vaste merk- zijn in een cyclus te plaatsen. Deze aankopen zijn vooral nuttig en probeer ik zo goedkoop mogelijk te scoren. Eén vraag helpt mij bijzonder goed bij het niet-kopen van spullen.
Die vraag luidt: ‘Heb ik dit écht nodig?’
Het antwoord is vaak nee. Dat was in het begin pittig. Ik wilde het. En ik wilde het nu.
Mijn oplossing was dat ik, naast artikelen en boeken over minimalisme, ook leesvoer verslond over psychologie. Ik heb geleerd dat het grote ‘ik-wil-dit-nú-kopen-gevoel’ zo sterk kan voelen als het verlangen van een junk naar drugs. Terwijl dat best een beetje gek is, als je bedenkt dat je dat gevoel soms pas krijgt als je iets ziet. Boeken lezen over hoe marketing werkt, heeft mij ook goed geholpen om mijn portemonnee níet te trekken. Hoe meer je weet over hoe marketeers je psyche bespelen om hun product te kopen, hoe meer immuun je hiervoor wordt.
Leesvoer en kleding
Wat in alle artikelen over minimalisme eruit springt, is dat je van een krap budget creatief wordt. Daarnaast ga je alleen kopen wat je écht wilt. En als je dan iets koopt dat je écht wilt (en/of nodig hebt) dan ben je als een kind zo blij!
Waar ik dolgelukkig van wordt is boeken en tijdschriften. Ik lees alles wat los en vast zit. Daarom ben ik vaak bij de bibliotheek te vinden. Ik lees en lees en lees, totdat ik geen zin meer heb, en loop dan naar buiten. Hiermee bespaar ik zoveel dat ik niet eens kan inschatten hoeveel precies.
Naast boeken en tijdschriften, houd ik ook van nieuwe kleding. Toch heb ik, sinds dat ik ben verhuist, maar éen bloesje gekocht. Met dit bloesje was ik erg gelukkig, maar… dit geluksgevoel verdampte ook snel weer. Dat is de psychologie van kopen. Van verlangen. Je wilt iets en als je het hebt, dan wil je weer iets anders. Als je dat door hebt, ben je je brein een stap voor en dat werkt bijzonder goed wanneer je een minimalistische leefstijl nastreeft. De kleding die je al hebt, kan je op talloze manieren combineren. Op die manier herwaardeer je je kleding en heb je beter door wat je écht nog mist in je garderobe. Internet stikt van de no buy challenges. Zo zijn er mensen die proberen één maand geen nieuwe kleding te kopen. Ook zijn er mensen die één seizoen geen stukken aan hun garderobe toevoegen. Er zijn zelfs mensen die één jaar niks aan kledingstukken kopen. Mij helpt het om blogs hierover te lezen. Hoe doen anderen het? Waar lopen mensen zoal tegen aan? In welke situatie is de verleiding om een nieuwe rok, top of broek te kopen te groot?
Jij kan het ook!
Hoe minder je hebt, hoe meer je waardeert wat je wel hebt of nieuw aanschaft. Het klinkt cheesy, maar het is echt waar. Internet is wat mij betreft de beste uitvinding ooit. Ik ben via internet door allerlei schrijvers en schrijfsters geïnspireerd geraakt en hoop jou nu ook te inspireren!
Minimalisme is een soort mindset die je kan voeden. Het begint misschien uit noodzaak, maar uiteindelijk is het voor mij een soort bevrijding geworden van de marketeers.
Ik doorzie de trucs en ik kies ervoor mij niet te laten foppen. Daardoor kan ik nog meer genieten van mijn tijd hier op aarde!
Comments
- 21 juli
0- 22 juni
0- 30 mei
0