Een gezonde leefstijl
In mijn optiek is het hebben van een gezonde leefstijl onderdeel van een minimalistisch leven. Door niet standaard frisdrank, alcohol, chips, chocola en koekjes en snoep in huis te hebben en dergelijke producten voor bijzondere momenten bewaard, spaar je veel geld uit. Ik heb het geluk dat er in mijn ouderlijk huis alleen in het weekend chips in de kasten te vinden was. Daarnaast dronken wij veel thee en water en af en toe aanmaaklimonade. Ik ben mijn ouders erg dankbaar voor het meegeven van een gezond voedingspatroon, waar zoet eerder uitzondering dan regel was. Behalve voeding, kan je door de fiets te pakken of te wandelen, ook veel uitsparen op reiskosten. Over minimalisme en transport zal in een ander artikel verder worden ingegaan.
Weg met zoetigheid
Een leven zonder zoet lijkt mij persoonlijk erg lastig. Ik houd ervan suiker of honing in mijn koffie te doen, ik houd ervan af en toe een lekker gebakje of toetje tot mij te nemen. Op de kermis ren ik zowat naar de suikerspinnenkraam (hoe zoet wil je het hebben!). Toch denk ik dat het goed is om zoet zo min mogelijk tot je te nemen. Het veroorzaakt highs en lows in je brein en daardoor kan je je opgejaagd of knorrig gaan voelen. Bovendien is het voor je gebit ook niet al te best.
Vanuit de mindset van een minimalist levert het zoveel mogelijk ‘nee’ zeggen tegen zoet meer voordelen dan nadelen op. Het spaart geld uit wanneer je het gangpad in de supermarkt waar chocola, koek en ander snoep ligt skipt. Daarnaast is het voor je lichaam véél gezonder, waardoor je minder kosten hoeft te maken op het vlak van gezondheid.
Om toch een enigszins zoete beleving in je mond te hebben, zijn er genoeg alternatieven, zoals bijvoorbeeld fruit. Wanneer je een tijd geen snoep en dergelijke eet, dan proeft fruit ineens zó zoet. Het is allemaal relatief.
Onderweg
We kennen het allemaal: je staat op het station en de trein komt over dertien minuten aan. Een tijdsperiode die te lang is om voor je uit starend te doden, maar te kort om echt iets te kunnen doen. Je verveelt je. En je hebt eigenlijk wel zin in iets lekkers. Je ziet de Kiosk. Of een andere winkel. Chocoladekoekjes lonken naar je. Eigenlijk heb je ook wel zin in iets drinken. Water in een flesje vind je een te saaie aankoop, maar er is een nieuwe smaak Ice tea op de markt die je wel even wilt proberen. Tsjakka. Koek en een zoet drankje. Als minimalist probeer ik dit soort situaties te vermijden door simpelweg mijn pinpas thuis te laten en zo min mogelijk kleingeld op zak te hebben.
Verveling zet namelijk vaak aan tot eten. Zoet is een beloning voor je hersens. Een Kiosk loop je zo binnen. Eén en één is dus twee. In mijn optiek is het werken aan een minimalistische mindset de basis voor het creëren van een minimalistische leven. Die mindset bestaat er mede uit door inzicht te krijgen hoe je denkt en wat triggers zijn om tot een niet-minimalistische actie over te gaan.
Jezelf vervelen op een station en het in de wintermaanden bovendien ook te koud hebben, zorgt ervoor dat je snel even een warme winkel binnenschiet en jezelf trakteert op iets lekkers. Het is toch maar drie euro, denk je. Het is koud, denk je. Maar wanneer dit soort situaties vaak voorkomen, dan gaat dit zo op de automatische piloot, dat je meer verliest dan wint.
Pescotariër, vegetariër of veganist
Een pescotariër eet geen vlees, maar wel vis. Een vegetariër eet vlees noch vis.
Een veganist gebruikt niks waarvoor een dier nodig is geweest. Het zijn van een pescotariër, vegetariër of veganist heeft invloed op je uitgaven aan voeding.
Ikzelf eet alleen geen vlees. In plaats daarvan eet ik vis en vleesvervangers en veel noten. Een vegetariër zal op ander manieren de voedingsstoffen moeten binnenkrijgen die hij normaal uit vis haalt. Een veganist zal ook zeer bewust moeten zijn over zijn voedingspatroon.
Wat deze drie met elkaar gemeen hebben is, behalve hun principes om geen dieren te gebruiken als voeding, het feit dat zij wellicht meer of minder geld uitgeven om toch een evenwichtig voedingspatroon na te streven. In feite gaat het in mijn ogen bij minimalisme niet altijd om de concrete bedragen die iemand uitgeeft. Het gaat mij bij minimalisme vooral om bewustzijn rondom keuzes die je maakt. Een veganist die bij een biologische winkel shopt, zal hierin wellicht meer centen kwijt zijn, maar hij doet dit wel vanuit een principe dat hij met hart en ziel naleeft.
Als pescotariër vind ik dat de vleesvervangers in zowel de supermarkten als in de horeca prima zijn. Er is genoeg keuze, het is lekker, en ik verveel mij nooit wat smaak betreft. Ik denk dat ik bovendien geld uitspaar, doordat ik geen dure biefstukjes koop.
Dumpsterdiving
Een supermarkt sluit de deuren. De dag zit erop en een supermarktmedewerkster loopt met twee volle vuilniszakken naar de achterplaats van de supermarkt. De vuilniszakken vol voedingsproducten die over de datum zijn, worden weggegooid. Ergens om de hoek staan twee mensen. Het zijn dumpsterdivers. Wanneer de supermarktmedewerkster uit het zicht is, opent één van de twee dumpsterdivers de vuilniscontainer. Ze haalt de vuilniszakken eruit die de supermarktmedewerker er twee minuten eerder in heeft gegooid. De dumpsterdiver opent een vuilniszak. Het zit vol verpakte spaghettigroentes die officieel over de datum zijn. De groentes zien er prima uit en smaken hoogstwaarschijnlijk ook zo. Een supermarkt moet risico’s op voedselvergiftiging als vanzelfsprekend zoveel mogelijk beperken. Een gevolg hiervan is dat er nog goed eten zo de prullenbak in wordt gegooid. Een dumpsterdiver eet gratis door dit weggegooide eten (wel in verpakkingen, dus echt vies is het ook niet te noemen).
Hoe bespaar jij op voeding?
Zoveel mensen, zoveel keuzes wat betreft voeding. Op welke manier zie jij het verband tussen een minimalistische mindset en voeding?
