Artikel.nl




Editorial Approved Badge

Vrede

Een ode aan alle soldaten.

Geschreven door Isabel van den Berg
Gepubliceerd op: 26 juni 2021
4
16
6
Afbeelding door Joep Cox via Unsplash
Men duikt ineen onder rondvliegend puin
De schoten schallen over het veld
Vergeefs is er hoop op een stop van het salvo
Eindeloos, met grof geweld

Ze wordt gevangen
En teruggekaatst
Met lukrake precisie
Tot verdediging gemaakt

O, zien zij zo niet

Hetzelfde dat ze zijn
Hetzelfde dat ze schieten
Op een man met eenzelfde hart
Hetzelfde bloed dat ze vergieten

Schijnen doet de zon voor allen
Deze strijd om de dag die zij verplicht Om te schieten op elkander Het is een schande onder datzelfde licht

Haar dagen mogen zo niet klinken
Vol strijdkreten, kogels en gevaar Wat als de oorlog kon stoppen En iedereen naar huis kon gaan

Oh, lieve God

Was het maar waar

Was de vrede maar eeuwig durend Zonder haat, de vreselijke pijn Dat men voor altijd in de verte kon turen Zonder kogels die hen voor willen zijn

Over landschappen groen, velden in bloei
De oorlog herinnerd en voor altijd herdacht Een schrijnende flits op een gezicht vermoeid Als een harde uithaal, gemeen, onverwacht

Mogen zij allen ooit zij aan zij Over de velden kijken, voor vrede gezwicht Van de oorlog teruggekeerd en bevrijd Onder datzelfde o zo prachtige licht

Mogen zij beseffen Dat ze altijd onder hetzelfde licht hebben gestaan Dat ze onder hetzelfde licht hebben gevochten Dat ze onder hetzelfde licht bestaan
Dat ze beiden hebben gestreden Voor wat hen dierbaar is En dat ze beiden hebben geleden
Met in hun harten hetzelfde gemis

Dat ze hun hoofd hebben geheven naar de hemel Gebeden hebben tot eenzelfde God Eenzelfde gebed hebben gepreveld In alle hoop dat de oorlog stopt

Het is thuis waar de gelukkigen terugkeerden Waar zij hun dierbaren in de armen sloten Waar zij hun tranen niet langer maskeerden En ze met volle overgave vergoten

Geruststellend en troostend
Werden er woorden gesproken Met verdriet van vreugde Door een droge keel en gebroken

Stil maar, het is over Ook als nachtmerries mogen volgen Ronkende vliegtuigen, gierend in hun duikvlucht Het is verleden tijd geworden

Je hebt gestreden voor onze vrijheid Alles wat het daar heeft gekost Je kracht, je moed, je pijn, je spijt Het heeft ons allemaal verlost
Deze vrijheid
Zij weten wat zij waard is Nooit meer raken zij haar kwijt Nooit meer zeggen zij vaarwel

Dus lieve, dappere soldaten

Ik dank jullie

Ik dank jullie wel
4
Geschreven door Isabel van den Berg
Gepubliceerd op: 26 juni 2021
4
16
6

Comments

  • 27 juni
  • 0
Mooi ode aan de soldaten Isabel. Ik ga je volgen, ik hoop jij mij ook .
0
  • 27 juni
  • 0
Dankjewel, bij deze volg ik je ook!
  • 27 juni
0
  • 26 juni
  • 0
Heel erg mooi geschreven Isabel. Erg belangrijk om hier vaak bij stil te staan inderdaad en dankbaar te zijn.
  • 26 juni
0
  • 26 juni
  • 0
Wauw echt super mooi geschreven dit! Ik denk dat we er vaker bij stil zouden moeten staan dat onze vrijheid niet vanzelfsprekend is en dat vele soldaten hun leven ervoor hebben gegeven
  • 26 juni
0
  • 26 juni
  • 0
Ik sluit me aan bij jouw wens. Ik hoop dat het nooit meer oorlog is, maar ben blij dat soldaten ooit voor onze vrijheid hebben gevochten. Jammer genoeg zijn er nog zoveel strijdhaarden in de wereld waar dit niet het geval is. Goed geschreven poëzie.
  • 26 juni
0
  • 26 juni
  • 0
Heel mooi geschreven
  • 26 juni
0

Recente en relevant artikelen