Artikel.nl




Editorial Approved Badge

Woorden zonder definitie.

Liefde. Wat houdt dit eigenlijk in? Wanneer er naar gevraagd wordt zeggen de meeste mensen: ‘iedereen weet toch wat liefde is, dat voel je simpelweg gewoon’. Het lijkt wel alsof we het woord liefde opzettelijk vermijden. Er wordt nauwelijks over gepraat, terwijl dit woord een immense rol in ons leven speelt.

Geschreven door Noa
Geschreven op: 30 jan 2021
Gepubliceerd op: 6 mei 2021
3
50
2
Afbeelding door Alex Iby via Unsplash
Het boek ‘de moed van imperfectie’, geschreven door Brené Brown, heeft mij geïnspireerd dit artikel te schrijven. In dit boek schrijft zij onder andere over onderwerpen zoals liefde en schaamte, maar ook over moed, compassie en verbondenheid. Ze legt uit dat onderlinge begrippen vaak met elkaar samenhangen. Over het één wordt nauwelijks gesproken zonder het ander te benomen. Begrippen die altijd samenhangend terugkomen, desondanks ze een verschillende betekenis hebben. Maar zijn de betekenissen wel zo verschillend en is liefde überhaupt wel te definiëren?

Liefde.

Volgens Wikipedia houdt liefde het volgende in: ‘Liefde is diepe acceptatie van en genegenheid voor, welgezindheid tot of toewijding voor een ander, of eventueel zichzelf. Het kan ook betrekking hebben op een dier, zaak of voorwerp.’ Maar vraag verscheidene mensen eens wat ‘liefde’ bevat en je zult verschillende antwoorden krijgen. Dit komt omdat liefde voor iedereen wat anders betekent. We gaan er eigenlijk vanuit dat iedereen weet waar we het over hebben zodra we het woord ‘liefde’ gebruiken. Dit is echter niet zo. Wat liefde voor de één betekent, kan voor de ander niks te maken hebben met liefde. Wat wij denken dat liefde inhoudt heeft onder andere te maken met jouw verleden, opvoeding, normen en waarden, levensbeschouwing, leeftijd, perspectief, relaties, ervaringen, omgeving enz. Liefde is iets waar, naar mijn mening, te weinig over gepraat wordt. Het is een erg boeiend onderwerp, en juist omdat het zo’n ‘vaag’ begrip is, is het enorm interessant om het hier eens over te hebben.

Over liefde gesproken, hier heb ik een vraagstelling die erg cliché is: kun je van anderen houden, als je niet eerst leert van jezelf te houden? / Kun je meer van anderen houden, dan dat je van jezelf houdt? Sommige mensen zullen erbij zweren dat het onmogelijk is, terwijl er aan de andere kant mensen zijn die ‘natuurlijk kan dat’ zullen antwoorden. Hoe jij deze vraag zult beantwoorden heeft weer alles te maken met onder andere jouw eigen ervaringen, gedachtes en gevoelens. Hier heb ik twee voorbeelden van aan de ene kant, iemand die zegt dat het mogelijk is om meer van anderen te houden dan van jezelf te houden. En aan de andere kant iemand die zegt dat dit niet mogelijk is.

Zo schreef bijvoorbeeld Justin Valentin, therapeut, schrijver en fotograaf over de (mogelijke) mogelijkheid om meer van anderen te houden dan van jezelf te houden. Zo noemde hij onder andere dat zijn moeders cliënten worstelen met een drugsverslaving en meer van hun kinderen houden dan van zichzelf. Zij verwoesten hun eigen leven en brengen hun eigen lichaam vaak onherstelbare schade toe. Zij geven dan ook aan een hekel aan zichzelf te hebben, maar onvoorwaardelijk veel van hun kinderen te houden. Daarbij is dat één van de belangrijkste redenen dat zij deze strijd blijven vechten en dat ze hier nog zijn. Ze zeggen het vol te houden door de liefde die zij hebben voor hun kinderen. Maar hij stelt daarbij de volgende vraag: ‘is van je kinderen houden hetzelfde als hen niet doelbewust vergiftigen zoals je jezelf vergiftigt?’ Hij licht dit toe door ‘roken’ als voorbeeld te gebruiken. Toentertijd dachten we dat roken alleen schade aan onszelf toebracht en het geen kwaad kon voor anderen, maar jaren later ontdekten we dat passief meeroken net zo dodelijk kan zijn. Zelf geeft Justin aan, door zijn kinderen, onvoorwaardelijk van zichzelf te leren houden. Hij zegt daarover het volgende: ‘ik heb een dochter die erg veel op mij lijkt, en wanneer ik naar haar kijk, zie ik mezelf als klein meisje. Dat herinnert mezelf eraan om aardiger te zijn voor het kleine meisje in mezelf en om haar net zo lief te hebben en te accepteren als mijn dochter.’ Daarnaast zegt hij dat de liefde voor zijn dochters maakt dat hij een beter mens wilt zijn en dat hij daardoor ook wilt werken aan meer liefde en acceptatie tegenover hem zelf.

In dit voorbeeld wordt het al duidelijk dat jezelf liefhebben en accepteren grote moed van je vraagt en dat dit zeker niet gemakkelijk is. Justin heeft beide kanten benoemd en geeft eigenlijk aan dat het één niet zonder het ander kan.

Nog iemand die hierover schreef is Renae Cobb, therapeut, schrijver en blogger. Ook hij stelt zichzelf de vraag of het niet eerder een kwestie is van en/en in plaats van of/of. Hij zegt dat we intens veel van anderen kunnen houden, maar dat die intense liefde ons er vaak toe dwingt diep in onszelf te kijken. Hierdoor leren we mild voor onszelf te zijn.

Ook uit de reactie van Renae blijkt dus dat het niet een kwestie is van of/of, maar dat het overduidelijk met elkaar samenhangt. Zowel Justin en Renae trekken geen evidente conclusie op de vraag of je meer van anderen kunt houden dan dat je van jezelf houdt.
Stel je wilt iemand een briefje van 10 euro geven, maar je hebt dit niet, dan is het uiteraard ook niet mogelijk om dit briefje te geven. Je zult het eerst zelf moeten hebben voordat je de mogelijkheid hebt deze weg te geven. Naar mijn mening is dit hetzelfde geval bij liefde.
Ik zelf ben het helemaal met hun beide eens. Zo denk ik dat het inderdaad een kwestie is van en van jezelf houden en van anderen houden. Ik probeer dit altijd te onderbouwen met het voorbeeld dat je iets niet kunt weggeven wat je zelf niet hebt. Stel je wilt iemand een briefje van 10 euro geven, maar je hebt dit niet, dan is het uiteraard ook niet mogelijk om dit briefje te geven. Je zult het eerst zelf moeten hebben voordat je de mogelijkheid hebt deze weg te geven. Naar mijn mening is dit hetzelfde geval bij liefde. Je kunt van anderen houden, maar welke ‘kwaliteit’ deze liefde heeft is afhankelijk van de liefde die jij jezelf geeft. Ben je mild naar jezelf toe en accepteer jij jezelf voor wie je bent, dan zul je dit ook uitstralen naar anderen toe van wie jij houdt. Des te meer liefde jij voor jezelf hebt, des te meer je deze liefde ook met anderen kunt delen.

Nu ik drie voorbeelden heb gegeven, inclusief mijn eigen mening, hoop ik eigenlijk dat je tijdens het lezen hier stiekem zelf ook een mening over hebt gevormd. Wat ik vooral belangrijk vind, is de realisatie dat antwoorden op vragen niet altijd een kwestie van goed of fout zijn of mogelijk of onmogelijk. Hoe jij over een bepaald vraagstuk denkt is afhankelijk van verscheidene factoren. Jouw denkwijze kan heel erg verschillen van iemand anders en dit alles heeft te maken met perspectief. En juist omdat antwoorden en gedachtes zo verschillend zijn over grote en ‘vage’ onderwerpen zoals liefde, is het belangrijk om hier over te blijven praten.
3
Geschreven door Noa
Geschreven op: 30 jan 2021
Gepubliceerd op: 6 mei 2021
3
50
2

Comments

  • 16 juni
  • 1
Goed artikel. Ik denk, vooral in mijn optiek, dat je inderdaad eerst jezelf moet kennen om liefde te herkennen. Ook dat je liefde voor jezelf moet toelaten om deze terug te kunnen geven. Leuk om daarover eens na te denken.
1
Noa auteur
  • 22 juni
  • 0
Bedankt! Ja precies, ik ben het helemaal met je eens.
  • 22 juni
0

Recente en relevant artikelen