Artikel.nl




Editorial Approved Badge

Zachte stenen in de zee

Een gedicht geschreven voor een vriendin. Een van de bijzonderste mensen die ik ken. Zij die net wat meer durfde te leven dan de rest van ons.

Geschreven door Aarnout Van Der Ploeg
Gepubliceerd op: 14 juni 2021
3
20
3
Afbeelding door Frank Albrecht via Unsplash
Bloemen in d'r haren
Zij durft te denken
Dat haar schoonheid
Niet valt te verklaren

Ze steekt haar kop
Haar ziel in de regen
Je kan wel in de weg staan
Maar je houdt d'r echt niet tegen

Ze aaide elke zwarte kat
En smeet elke spiegel aan scherven
Bij elke boomstam op haar pad
Moest ze daar haar naam in kerven

Ze wist de slaap nooit te vangen
Die lag in haar achterhoofd verankert
Naar zoete dromen moest ze verlangen
Terwijl ze weer een nacht verkankert

Zij is de zwaarste stilte in de stad
Een van die scherpe stenen zacht
Ik raak verdwaald in de leegte die ik aanbad
Als zij ook maar even naar mij lacht

Zij hoeft geen bloemen op haar graf
Zij neemt daar geen genoegen mee
Noem het liefde noem het laf
Haar ziel dwaalt verder op zee

Een keer toch nog onder de zeilen
dan vaar ik je naar woester water
Tegen de golven valt niet te dweilen
Maar dat is een zorg voor later
3
Geschreven door Aarnout Van Der Ploeg
Gepubliceerd op: 14 juni 2021
3
20
3

Comments

  • 15 juni
  • 0
Prachtig
  • 15 juni
0
  • 14 juni
  • 0
Leuk geschreven, het spreekt van liefde en van gemis.
  • 14 juni
0
  • 14 juni
  • 0
mooi geschreven, erg ontroerend
  • 14 juni
0

Recente en relevant artikelen