Erkenning en gezien worden
Isa woont met haar moeder nu al een tijdje in het Zuiden van het land. Alle signalen vangt dit klein meisje op. Getraind is ze om altijd op haar hoede te zijn. Gevoelig voor onrust en disbalans. Ze is graag alleen op haar slaapkamertje om haar gedachten te ordenen. Maar iedere dag voelt nu goed en veilig. Isa voelt zich heel voorzichtig voor het eerst thuis.
Als de stiefvader van Isa thuis komt rent ze hard de trap af. De band met hem is sterk. In de woonkamer overlegt hij met moeder over een goede basisschool voor haar. Ook al ligt deze wat verder weg. En zullen we haar laten handballen, ze vind dat zo leuk? Isa krijgt gloeiende wangen als ze dit opvangt. In Zuid Holland zat ze ook al een jaar op handbal en dat was heel fijn. Op een zaterdagochtend stappen stiefvader en Isa in de auto op weg naar de winkel. Wat vind je van deze? Ik kijk met grote ogen naar mijn lieve stiefvader. Voor mij, deze mooie nieuwe platenspeler? Ik wordt gezien. Dat is wat ik voel. Waar was ik al die jaren?
Isa ontdekt dat erkenning te maken heeft met gelijkwaardigheid. Door erkenning te krijgen en te geven, maak je contact met elkaar op een gelijkwaardig niveau. Nu ze geniet van liefhebbende, zorgzame jaren bij haar stiefvader, is er veel spanning van haar af gevallen. Ze voelt zich bevrijdt en realiseert zich dat ze andere mensen ook erkenning kan geven en dat het wordt gewaardeerd.
Isa is inmiddels negen jaar, leert zichzelf kennen en bewuster om haar heen te kijken, te genieten van het mooie leven dat voor haar ligt.
Afbeelding door Amy Shamblen via Unsplash
Waardevolle vriendschap
Het geluk kan niet op. Isa wordt op handen gedragen door haar stiefvader. Een mooie vriendschap bloeit op. Helpen door dik en dun. De auto samen wassen, een bloemetje naar het graf voor de overleden eerste vrouw van Isa's stiefvader. Moeder straalt en ze ziet er met de dag gelukkiger uit. Samen plannen maken. Heerlijke vakanties samen en wandelen in de bossen. Gezelligheid is eindelijk in haar leven en ze voelt zich heel beschermd.
Zie mij en ik zie jou
De keerzijde van geluk
's Avonds laat komen moeder en stiefvader terug van een feestje. Isa, inmiddels zestien jaar, zit met haar vriendin een spannende film te kijken. Als haar stiefvader nog even meekijkt besluit hij te gaan slapen. Even kijken ze elkaar aan. Welterusten en nog even een glimlach. Ik heb van huis uit nooit geleerd om te knuffelen of een kus te geven. We doen dat gewoon op onze manier en ja daar spreekt, dat durf Isa te zeggen, onvoorwaardelijke liefde uit.
's Morgens wordt Isa wakker en het valt op dat ze haar moeder beneden hoort snikken. Als ze toch weer in slaap valt en op dezelfde manier weer wakker wordt kleedt Isa zich rap aan en rent de trap af naar onder. Haar moeder is totaal van slag. Dan ontstaat er een heel heftig gevoel bij Isa. Het thuis is weg, haar onbezorgde leventje glipt acuut uit haar handen. Een verlatingsangst slaat toe.
Waarom moet juist hij nu al sterven, net degene die ze zo vertrouwd heeft en die haar zo'n gelukkig thuis bezorgde?
Waar ben je?
Op het perron staat ze met haar moeder. Ze reizen van Limburg naar Zuid Holland, naar de geboorteplek van haar moeder. Als de trein aankomt stappen er mensen uit. Isa zoekt druk met haar ogen tussen de wirwar van de mensen.
Als de laatste persoon uitstapt blijft ze naar de deur van de trein kijken. Dan bespeurt ze een rollende traan over haar gezicht. Waar is haar stiefvader gebleven? Ze droomde dat hij uit de trein zou stappen. Verdrietig stappen ze de trein in.
Onvoorwaardelijke liefde
Isa is 22 als ze haar liefde voor het leven tegenkomt. Ze voelt weer wat ze na vele jaren van verdriet en de moeilijke relatie met haar moeder in haar pubertijd en het verlies van haar stiefvader kwijt was geweest. Het 'Zie Mij' gevoel is weer terug.
Voorzichtig spreekt ze die eerste keer met haar vriend af. Er volgen vele afspraakjes en ze groeien naar elkaar toe en worden ziels maatjes. De geborgenheid, liefde en erkenning om gezien te mogen worden geven Isa veel zelfvertrouwen.
Het gevoel van altijd op haar hoede zijn voor onrust en de verlatingsangst is nog niet helemaal verdwenen, maar haar zelfvertrouwen groeit wanneer haar vriend haar man wordt en ze onafscheidelijk zijn van elkaar.
Afbeelding door Jonathan Borba via Unsplash
Geluksbrenger
In de hemel is haar stiefvader. Ze verteld honderduit over hem tegen haar man. Dankbaar voor wie hij voor haar was en in haar ziel nog steeds is. Onvoorwaardelijke liefde is het allermooiste geschenk wat hij mij kon geven. Opnieuw ervaart Isa dat haar zielsmaatje haar stiefvader een geschenk heeft achtergelaten. Haar man!
Bij hem ervaart ze hetzelfde goede gevoel en de bescherming, liefde en erkenning. Hij bied een oprecht luisterend oor wanneer ze vertelt over haar te vroeg overleden zielsmaatje in de hemel. Een geschenk uit duizenden. Een zielsmaatje in haar jeugd en nu ze volwassen is ook een zielsmaatje. In moeilijke situaties is daar steeds haar man. Hij wijkt niet van haar zijde. De band wordt alleen inniger. Een geluksbrenger. Isa weet ook dit is onvoorwaardelijke liefde en bewonderd zo nog meer haar zielsmaatje.
Zie mij, hou me vast en laat me nooit meer gaan
Afbeelding door Hannah Busing via Unsplash
Dit was het vervolg van Hersenspinsels over de belevenissen van kleine Isa.
Comments
- 3 nov
1- 30 okt
1- 30 okt
- Hide replies (1)
2- 30 okt
0- 28 okt
- Hide replies (1)
1- 28 okt
0