Vrijdag 24 juli, naar de haarspecialist geweest. Voor de zekerheid, mocht de ijskap toch niet aanslaan.
Wát een desillusie. Twee relatief jonge vrouwen komen met haarwerk aanzetten, waar mijn oma nog niet eens mee had willen lopen. Echt vreselijk.
Hoe kan dat?, vraag ik me dan af.
Zoveel jonge vrouwen die borstkanker krijgen en dan met oubollig haarwerk aankomen.
En dan zeggen dat het me mooi staat! Really?
Erop hameren dat het dicht bij jezelf moet blijven en dan deze truttigheid ten top. Kansloos.
Waar ik enorm van in de weerstand ging, is dat ze vrij snel in het gesprek zei, dat ze me kaal ging scheren met een tondeuse. Ik steigerde. Wat moet ik met die informatie! Misschien heb ik wel geen haarwerk nodig!
Denk na! Voel wie je voor je hebt. Leef je in! Woorden zijn belangrijk. Hebben een energie bij zich.
Ik ben nog zo kwetsbaar en dat kaalscheren komt later wel aan de orde.
Tondeuse - Kaal of Schaar - Haar. In die laatste categorie val ik (nog). Lees maar eens hardop voor de gein. Het verschil in energie is voelbaar.
Maar goed, ze gaat haarwerk voor me bestellen. Ik hoop dat ze alsnog goed geluisterd heeft naar wat ik wil, anders wordt het niks bij deze haarspecialist.
Niet lachen, maar AliExpress heeft ook haarwerk ... Ik ga het eens nader onderzoeken.
Vandaag maar weer rondje huis, supermarkt en eten koken.
Ik ben niet misselijk geworden gelukkig, maar had me bewust een beetje van de koolhydraten weggehouden. Ik broodgek, maar daar kan je dus misselijk van worden. Van al het eten wel, denk ik, maar boterhammen e.d. vermijd ik. In het ziekenhuis kreeg ik als lunch op chenenzingsdag, ... precies! ... boterhammen.
Dus ga ik dit weekend toch echt lekker macaroni maken.
Eten, lichaamsverzorging en haarverzorging ... Het is natuurlijk niet het enige wat me bezighoudt.
Vooral het behoud van mijn borst houdt me bezig.
Bij de uitslag gaf de chirurg direct al aan, dat het hoogstwaarschijnlijk een amputatie zou worden.
Over in de weerstand gaan, gesproken.
Dus ik zei gelijk:
Dan wil ik een reconstructie.
Dat is niet zonder risico, zei ze.
En toch ga ik ervoor!
Maar dan moeten we de huid bekijken.
Hoezo? De tumor is volgens de uitslagen niet aan de huid vastgegroeid, toch?
Kennelijk bedoelde ze iets anders en het volgende wat ik nog weet is, dat ze een huidbioptie nam. Weer in de weerstand. Dát stond niet gepland. Gelukkig reageerde ze niet op mijn gesputter en voor ik het wist was het voorbij.
Evengoed wel ben ik ergens uitgelogd op haar woorden. Teveel negativiteit. Gelukkig was dinnetje mee, om me er later aan te herinneren.
Goed, borstbehoud ! REIKI
Als ervaren Reiki-Master, was ik natuurlijk al ruim voordat ik wist dat het borstkanker was, ermee aan de slag gegaan. Nog denkende dat het een borstontsteking was.
Iedere dag, minimaal een uur Reiki geven aan mijn lichaam en met name borst. Meestal met edelstenen erbij.
En mijn borst doet pijn bij deze zelfhelende-universele-energie-behandeling. Dat geeft me, gek genoeg misschien, een goed gevoel. Dat mijn lijf reageert. Dat er iets gebeurt.
En met mij zovelen. Een continue stroom aan appjes, mail, bloemen, kaartjes, telefoontjes en bezoekjes. Ik krijg er energie van en het maakt me blij.
En voor die gekke malle lieve vriendin, die onverwachts bij de chenezingsdag bleef plakken
(als ik het geweten had, had ik het haar op voorhand verboden),
en bij alle belangrijke uitslagen, persé mee wilde, mocht ook wel even in de bloemen.
Dus heb ik voor haar een bloemstukje gemaakt. Dik verdiend !
Comments
- 18 aug
0- 28 juli
0- 27 juli
- Hide replies (1)
1- 28 juli
- Hide replies (1)
1- 29 juli
0- 27 juli
- Hide replies (1)
1- 28 juli
- Hide replies (1)
1- 29 juli
0- 26 juli
- Hide replies (1)
1- 28 juli
0