Henna
Henna is een plantenextract die gemaakt wordt van de hennastruik Lawsonia inermis. Deze hennastruik is volgens de geschiedschrijving ongeveer 3.500 voor Christus ontdekt. Henna wordt bereid op basis van gedroogde bladeren. Henna kan gecombineerd worden met andere plantaardige stoffen om zo een andere kleur te krijgen. Te gebruiken stoffen zijn bijvoorbeeld:
- reng (zwaluwtong);
- koffiepoeder;
- verpulverde houtskool.
In deze vorm is henna volledig natuurlijk en vrijwel onschadelijk. De ontstane kleurstof kan gebruikt worden voor het kleuren van het haar en voor het aanbrengen van lichaamsversieringen. Deze vorm van lichaamsversiering komen van oorsprong vooral voor in:
- Arabische culturen;
- Afrikaanse culturen;
- Indische culturen.
Lichaamsversieringen
In deze culturen werden de lichaamsversieringen hoofdzakelijk aangebracht op de handpalmen. Door de jaren heen werden hennaversieringen ook steeds populairder bij de Westerse culturen. Een hennatatoeage is echter van tijdelijke aard en zal binnen twee tot vier weken geheel verbleekt zijn. Juist dit tijdelijke karakter zorgt ervoor dat hennaversieringen in de Westerse landen steeds populairder is geworden. Velen laten een hennatatoeage aanbrengen als alternatief voor een definitieve tatoeage. Ook is een hennatatoeage een geliefd vakantiesouvenir.
Zijn hennatatoeages gevaarlijk?
Hennaversieringen zijn vaak hele kunstwerken die daarnaast ook prachtig zijn om naar te kijken. Het is dan ook niet verwonderlijk dat velen graag een hennatatoeage willen laten zetten. Het laten zetten van hennatatoeages is echter niet zonder risico. De pure, plantaardige stof henna, die van oorsprong werd gebruikt voor hennabeschilderingen, is vrij onschadelijk. Alleen in uitzonderlijke omstandigheden kan deze stof voor allergische reacties zorgen.
Zwarte henna
In vakantieoorden gebruikt men, echter steeds vaker, zwarte henna. Dit is natuurlijke henna vermengd met allerlei substanties. Door het vermengen met substanties krijgt de henna een diepe zwarte kleur. Deze kleur is hoofdzakelijk ontwikkeld om de westerse toerist, die de zwarte kleur sterk ambieert, tegemoet te komen. In de zogenaamde zwarte henna is de synthetische stof, parafenyleendiamine (PPD), toegevoegd. Deze stof wordt in de toeristenindustrie veel gebruikt, ter vervanging van het natuurlijke, maar duurde indigo-extract. PPD is een krachtig allergeen. Bewezen is dat PPD bij heel veel mensen allergische reacties uitlokt.
Allergische reacties
Wanneer hennatatoeages worden aangebracht, met zwarte henna die PPD bevat, kunnen er ernstige allergische reacties ontstaan. De eerste tekenen dienen zich vaak twee weken na het zetten van de tatoeage vaak al aan. Er kan een laattijdig eczeem ontstaan. Bij een laattijdig eczeem zal de getatoeëerde zone zwellen, wordt rood en begint te jeuken. Er verschijnt een contacteczeem dat de vorm aanneemt van de oorspronkelijk gezette tatoeage. Vaak nadat de tatoeage is verbleekt, blijft de zwelling vaak nog enige tijd aanwezig.
Behandeling
Indien een getatoeëerde persoon te maken krijgt met allergische reacties, na het laten zetten van een hennatatoeage, dan is het raadzaam zo snel mogelijk een arts te raadplegen. De allergische reacties zijn namelijk niet zonder gevaar en dienen medisch op een deskundige wijze behandeld te worden. Wanneer de ontstane zwellingen niet in een vroegtijdig stadium behandeld worden, dan kunnen bijkomende infecties optreden. Bijkomende infecties kunnen zijn het last krijgen van opgezwollen lymfeklieren en de persoon kan zich in het geheel niet lekker voelen. Ook kunnen er blijvende littekens in de huid, waar de tatoeage heeft gezeten, achterblijven.
De behandeling van deze vorm van allergie, kan bestaan uit het lokaal aanbrengen van crèmes op basis van corticoïden. Corticoïden zijn de chemische variant van het lichaamseigen bijnierschorshormoon. Soms is het op medisch voorschrift ook nodig om corticoïden in tablet vorm te gebruiken.
Allergische reacties en ernstige gevolgen voor de langere termijn
Allergische reacties, door het laten zetten van hennaversieringen, kunnen zeer ernstige gevolgen hebben voor de toekomst. Personen, die eenmaal te maken krijgen met de allergische reacties die veroorzaakt worden door PPD, houden deze veroorzaakte lichamelijke overgevoeligheid levenslang. Zo is PPD bijvoorbeeld verwekt in:
- Rubber;
- Lak;
- Leder;
- Plastics.
PPD kan daardoor bijvoorbeeld worden gebruikt in:
- Drukinkten;
- Haarverven;
- Rubberlaarzen;
- zwarte handgrepen.
Wanneer mensen allergisch zijn geworden voor PPD, dan zullen deze mensen producten waarin PPD is verwerkt, in de toekomst moeten mijden. Dit kan in bepaalde gevallen er zelfs voor zorgen dat mensen met een PPD allergie het beroep, van bijvoorbeeld kapper/kapster of drukker, niet meer kan uitoefenen.
Comments
- 1 juli
0- 25 juni
- Hide replies (1)
1- 26 juni
0- 25 juni
- Hide replies (1)
1- 25 juni
0- 25 juni
- Hide replies (1)
1- 25 juni
0- 25 juni
- Hide replies (1)
1- 25 juni
0