Op zondag 18 Juli stond de Grand Prix van Groot Brittannië op de kalender. Na een op en neer weekend van Verstappen waar hij in Kwalificatie net wat te kort kwam, maar in de sprintrace toch pole wist te pakken. Er hing natuurlijk al langer wat in de lucht. Met al het gezeik in de pers van Mercedes waar ze hunzelf in een underdog rol bedelen. Terwijl je de afgelopen 7 jaar elke race vooraan reed en het geen uitzondering was as Hamilton de laatste 3 races eigenlijk wel met vakantie had gekund. Buiten het feit dat die auto weergaloos was, is dit natuurlijk ook zeker de verdienste van de beste formule 1 coureur aller tijde. Ongeacht je nostalgie of koloniale bril, hij is de onverslagen kampioen. Die menig ander kampioen het voor het nakijken liet. Nadat Lewis Pole verloor op zaterdag was hij giftig. Silverstone is zijn thuisrace en dit betekent ook heel veel voor hem. Hij is altijd met de fans bezig, blij om ze te zien en ze achter hem te hebben. Lewis had dus een punt te maken, en bocht negen leek er rijp voor. Met een goeie exit en een mega tow knalt hij zijn Mercedes achter de Red Bull van Max aan. Max verdedigt wat, Lewis doet een schijnbeweging. Hij doet net of hij net als zaterdag de buitenkant kiest, maar zet de auto op het laatste moment aan de binnenkant van de bocht neer. Hij mist de apex, het aansnijpunt, met ongeveer een meter. De Bocht waar Lewis wil inhalen is een rechterknik die je met plankgas neemt. Niet heel handig om hier in te halen. Zeker niet als je met vuil op je banden en vleugelschade de apex mist. Deze crash was 100% zijn schuld en te licht bestraft. Het was de heftigste crash sinds het ongeluk van Grosjean. Max wordt met 51G de banden in getorpedeerd en moet voor een CT scan naar het ziekenhuis. Waar hij later laat blijken in goede gesteldheid te zijn, maar toch te koken van woede. Niet alleen vanwege de crash, maar ook vanwege de verdere verloop van de dag.
Leclerc, met nog twee ronden te gaan, verliest de leiding aan Lewis. In dezelfde bocht als waar hij een aanslag pleegde op de Red Bull, die op dat moment echt vleugels had. Nu ging het wel goed, Leclerc en Lewis zeiden na afloop allebei het ongeluk in gedachten te houden en elkaar meer ruimte te geven. Dit was echter niet zo, Lewis pakte dit keer wel de bocht goed op, en Leclerc gaf hem zelfs minder ruimte dan Max had gedaan. Bij de exit van de bocht had Leclerc een momentje waarbij de auto wilde ontsnappen, waardoor hij de leiding verloor. En heel Nederland veranderde in een verzuurde trut van een Facebook Vrouwtje. Hamilton was public enemy number 1. En niemand in Nederland had verwacht ineens voor Leclerc te juichen. Die over het algemeen ook niet als supersympathiek beschouwd wordt in het kille noorden. Wij zijn meer van de Daniels en de Lando's. Mensen met wie je kan lachen, voor wie je wilt juichen. Wat Hamilton voornamelijk verweten werd, was het uitgebreid vieren van zijn overwinning. Met een ererondje waar geen einde aan kwam, daarna nog drie buigingen en honderd omhelzingen. Terwijl je iemand in feite het ziekenhuis in rijdt. En toch snap ik het ook dondersgoed. 140.000 Britten, die een heel erg enge coronatijd hebben doorstaan als land, in eigen land hun eerste finale in 55 jaar verliezen van Italië, zien hun kampioen in de slot rondes van de race de winst binnenhalen. Nadat, laten we wel wezen, Hamilton een dijk van een race neerzet. (Met wat hulp van het braafste jongetje van de paddock.) Tuurlijk gaat dan het dak eraf, en tuurlijk wil je dat vieren. En net als berichten in de comments onder de YouTube videos van VI over Akwasi en Zwarte Piet, stond heel social media vol met de nare kant van Nederland. Die blind zijn voor het feit dat deze mensen met zijn twintigen op een messenpunt balanceren, terwijl dat mes met honderden kilometers per uur door de lucht suist. En dat er dan wel eens wat fout kan gaan. Dat er dan iemand de schuld aan heeft betekent niet dat je iemand aan mag vallen. Het siert hem inderdaad niet dat hij geen excuses aanbied, maar laten we nou niet net doen alsof het ook maar enigszins met Ocon in Brazilië te vergelijken valt. Hij was er echt van geschrokken en had moeite met hoe zijn race verlopen was. Maar zoiets zet zo iemand meteen weer uit zijn hoofd, want anders kun je zo'n race niet meer winnen.
Lewis is een controversiële man. Omdat hij een succesvolle coureur, zakenman, model, activist en muzikant is. Dat vinden sommige mensen meer dan een man hebben mag. Succes brengt nou niet altijd het beste in mensen naar boven, een argument die aan beide kanten snijd. Mensen zijn jaloers op hem, of in ieder geval chagrijnig benijdend. En hij is vanwege zijn succes en geld ook niet vies van zichzelf. Maar ja, als jij met 300 km bijna 100 keer de negentien andere snelste mensen wereld weet te verslaan, dan zal het aan zelfvertrouwen ook wel niet ontbreken. Ik, persoonlijk, vind dat hij belangrijke dingen voor de sport gedaan heeft, en nog van plan is. Het promoten van diversiteit en acceptatie binnen de racewereld. Zodat kinderen die geen geld hebben voor vakanties in Monaco of elk weekend racen in een andere stad, ook een kans krijgen. Maar ook dat er binnen de formule 1 ook nog ruimte is voor andere zaken. Zoals de Black Lives Matter Protesten, met als hoogtepunt zijn statement voor Breonna Taylor. Mensen kunnen hem daar op afrekenen. Maar ik vind het zeker goed dat iemand die een relatief beschermd leven kan leiden, en dan benoem ik het woord relatief nog een keer, ook opkomt voor mensen waarvoor het systeem ernstig en misselijk makend tekortschiet. Tegenstanders van progressie en degelijkheid vinden dat dit soort dingen niks met sport te maken hebben. Maar dat is alleen maar omdat het voor hunzelf niet zo geweest is, dus naar die mensen kun je het beste maar niet luisteren. Een voorbeeldfunctie is een voorbeeldfunctie. En het is natuurlijk prachtig dat er kinderen naar hem op kunnen kijken. Het zegt natuurlijk ook wel iets, misschien nog wel veel meer. Dat je als enige zwarte man in zo'n sport de allerbeste allertijden wordt, jarenlang een halve minuut voor iedereen finisht. Dan heb je jezelf dus al tienduizend keer sterker uitgedrukt dan als je naast de baan ook je gelijk wil halen. En dat is precies waar hij zondag miszat. Hij veroorzaakt iets lulligs en krijgt het nog steeds voor elkaar om te winnen. Een zogenaamde mixed bag. Hij reageert niet zo als wij dat willen, maar ja boeiend. Max is soms ook veel te kort door de bocht. Wij zien onze held met een noodvaart de barrière in crashen, en dat was best spannend. De schuldige was zijn rivaal, over wie de meningen al verdeeld waren. De rivaal is volgens veel onsportief. Maar nog niet half als onsportief als sommigen van ons.
Comments
- 22 juli
0- 22 juli
0- 21 juli
0- 20 juli
0- 20 juli
0