Artikel.nl




Editorial Approved Badge

De Scheur in de Sluier: Hoofdstuk 17

Het moet maar een minuut duren om de wereld te veranderen. Wanneer door toevallige omstandigheden grenzen wegvallen of barrières verbroken worden, kan dit heel erge gevolgen hebben.

Geschreven door Rudi Lejaeghere
Gepubliceerd op: 20 okt 2021
9
50
10
Afbeelding door Linus Sandvide via Unsplash
Sofie haastte zich terug naar haar nieuwe vrienden. Om het niet moeilijker te maken dan het als was, waren Thomas, Christa, Frank en Gino buiten blijven staan. “De demon die we hebben gezien heet...,” begon Sofie toen ze buiten adem bij hen aankwam.

“Balaam,” vulde Frank haar zin aan. “Heb het juist ook gevonden op Wikipedia. Heden ten dage kan je daar alles vinden over duivels en demonen. Handig hé. Het klopt met die drie koppen, staat hier beschreven. Ik denk dat dit onze favoriet is,” probeerde hij te grappen.

Christa fronste haar wenkbrauwen. “Niet leuk, Frank. Je zou beter zoeken hoe je zo’n monster kan verslaan, dat kan misschien in dit geval wat nuttiger zijn.” “Laten we het hoofd niet verliezen… nu we het over hoofden of koppen hebben. Misschien moeten we het nog eens proberen bij Pastoor Dirk. We weten nu de naam van het wezen dat de pastoor in zijn macht had. Als we dit aan hem vertellen en zeggen dat we het daadwerkelijk hebben gezien, verandert hij misschien van idee.” Iedereen was akkoord en ze trokken terug naar de pastorie. Het zag er stil uit en even keken ze goed om zich heen om zeker te zijn dat Bert alias Balaam niet in de omgeving was. Toen de kust veilig was, klopte Thomas terug aan. Er gebeurde niets.

“Ik veronderstel dat hij thuis is, want ik zag zojuist nog een beweging achter het venster. Het was heel kort, maar ik heb het duidelijk gezien,” reageerde Gino. “Pastoor Dirk, we weten dat je niet schuldig bent en dat een demon je in de macht had. We hebben hem allemaal gezien in de ruïne van de Sint Lucaskerk. Een monster met drie koppen en hij communiceert met andere demonen via een gat in de grond van de ruïne.” Het duurde nog even voor ze iets hoorden maar dan draaide er een sleutel in het sleutelgat en ging de deur voorzichtig open. “Jullie geloven mij?” vroeg de pastoor. Een traan liep even over zijn wang, maar toen kregen zijn ogen weer wat vuur en hij keek even naar links en rechts waarop hij vervolgens de deur wijder opendeed. “Kom vlug binnen, dat niemand jullie ziet. We moeten hier iets op vinden of Oostkant is verloren en daar zal dat wezen niet mee stoppen.”

©Rudi J.P. Lejaeghere
20/10/2021

9
Geschreven door Rudi Lejaeghere
Gepubliceerd op: 20 okt 2021
9
50
10

Comments

  • 5 nov
  • 0
Pfoe, wat spannend!
  • 5 nov
0
  • 29 okt
  • 0
Ik houd mijn hart vast...
  • 29 okt
0
  • 24 okt
  • 0
ben benieuwd, Rudi
  • 24 okt
0
  • 24 okt
  • 0
Zullen ze het kwaad verslaan?
  • 24 okt
0
  • 23 okt
  • 0
Benieuwd hoe het verder gaat
  • 23 okt
0
Laad meer

Recente en relevant artikelen