Spoiler alert
Ik had weer eens zin in een thriller. En omdat ik van mezelf weet dat ik altijd terug grijp naar de populaire literaire thriller, ik noem een Camilla Lackberg, Henning Mankell of Nicci French, heb ik mijzelf gedwongen om wat verder te gaan speuren. De bol.com boeken top-100 werd mijn raadgever. En omdat het boek nu een keer niet werd aangeraden door het AD of De Viva, maar door Deon Meyer -een bekroonde afrikaanstalige thrillerauteur, werd mijn aandacht getrokken. Ik zou eens niet voor de makkelijke chick-lit slash standaard literaire thriller willen gaan, maar voor een intelligente misdaadroman.
De originele titel is “The Guardians”, welke verwijst naar de naam van het ijshockeyteam van de school waar de hoofdpersonen op zitten. Het verhaal gaat over een onopgeloste moord die 25 jaar geleden plaats vond in een klein stadje in Grainshaw, Canada. Een verlaten huis, het Thurman huis, speelt een grote rol in het verhaal. Het huis geeft deze thriller een extra dimensie van een horrorverhaal. Dit komt door de aanvulling van mysterie, als onverklaarbare geestverschijningen die door verschillende personages worden waargenomen.
Het verhaal
Het verhaal draait verder om vier hechte vrienden, destijds 17 jaar oud. Zij zijn bij toeval betrokken getrokken geraakt bij een moordzaak. De verdwijning en moord van Heather Langham, een jonge muziekdocente op hun high-school, op wie ze alle vier een oogje hebben. Ben geeft toe iets te hebben gezien. Hij woont tegenover het Thurman huis en meent hun coach van het ijshockeyteam een aantal dagen eerder het Thurman huis te hebben zien betreden.
De jongens besluiten zelf op onderzoek gaan en inspecteren na school het huis, waar ze een gruwelijke vondst doen. Ze vinden daar het levenloze lichaam van Heather, het lijkt er niet op dat er een ongeluk is gebeurd, maar alles wijst op moord. Er ontstaat paniek en angst bij de jongens, ten eerste door deze vondst en ten tweede door iets of iemand die ze alle vier lijken te zien. Ze kunnen het beeld van deze persoon niet concreet maken en twijfelen zelfs of ze het wel echt hebben gezien en het zich niet hebben ingebeeld. In ieder geval hebben ze een sterke aanwezigheid gevoeld, die bij hen een paniek heeft veroorzaakt. In de commotie en vanwege het feit dat ze sporen hebben achter gelaten, besluiten ze het lichaam van Heather te begraven. Op deze manier willen ze geen risico lopen om zelf verdachten in de ze zaak te worden. Ze laten het echter hierbij niet zitten en confronteren de coach met hun vondst. Hierna zal hun leven nooit meer het zelfde zijn.
Het geheim wat ze meedragen valt hen zwaar. Kort na dit gebeuren, na het behalen van hun high-school diploma, gaan ze alle vier hun eigen weg. Drie van hen verlaten echt de stad. Één van hen, Ben, blijft achter met zijn moeder en woont direct tegenover het Thurman huis, waar hij vanuit zijn slaapkamer altijd zicht op heeft. Het tragisch overlijden van Ben, na 25 jaar, brengt de jongens bij elkaar. Althans, twee van hen, Trevor en Randy. De derde, Carl, is op dat moment onvindbaar. Het verhaal draait verder om Trevor en Randy. Bij terugkomst in het dorpje vindt er een verdwijning plaats van Tracey, de dochter van een oud-klasgenoot van het viertal. Deze verdwijning doet hen denken aan de moord op Heather Langham van 25 jaar geleden. De bedoeling is dat ze na de uitvaart van Ben weer uit hun geboortestad vertrekken, maar deze zaak doet hen besluiten om te blijven. Ze voelen dat er een connectie is met de moord uit 1984 en misschien wel met een mysterie dat vele jaren eerder had plaats gevonden.
De setting
De setting van het dorp lijkt me zo typisch Noord-Amerikaans. Ons kent ons, de jeugd kan niet wachten om deze stad te verlaten om het echte leven in te gaan. Het decor van een high-school, een ijshockeyteam, voegen toe aan de verbeelding. De hechte groep van vier jongens doet je denken aan een setting als die van Stranger Things. Ook het tijdsbeeld van de jaren tachtig geven je handvaten om het decor bij de flashbacks erbij te bedenken.
Soms weet ik niet goed wat de toon van het boek is. Het heeft de spanning van een misdaadthriller met de elementen van een horror. En op rare momenten zit er toch humor in, bijvoorbeeld door de brutale maniertjes van Randy. Details als muziek maken het verhaal echter. Bijvoorbeeld wanneer wordt verwezen naar een nummer van Duran Duran. Of dat de ringtone van Trevor’s telefoon “Sabotage” van de Beastie Boys is. Het feit dat er een duidelijk horror-element in zit, maakt het verhaal niet echt of aannemelijk. En dat is natuurlijk niet erg. Maar wat voor mij onduidelijk blijft is wat de huidige bestemming van het Thurman huis is. Het enige gegeven is, is dat het leeg staat, al decennia lang. Daar hadden wel meer details in kunnen zitten.
Conclusie
Het zit slim in elkaar, er worden telkens nieuwe dimensies en verhaallijnen toegevoegd zonder dat deze het verhaal onbegrijpelijk maken. Op sommige momenten is het bij de dialogen lastig om bij te houden wie wat zegt, omdat ze vrij lang zijn en bestaan uit korte frasen, die door meerdere mensen gezegd zouden kunnen zijn. Verder vermoed ik dat het vertalen er soms voor heeft gezorgd dat de zinsopbouw een wat onlogisch lijkt. Wat de vertaling betreft, had de originele titel best behouden kunnen worden. Immers heb je om de term “De Wachters” te kunnen begrijpen, sowieso de link naar de Guardians, als ijshockeyspelers, wel moeten maken. Mijn conclusie is dat het een heel vermakelijk boek is. Het is spannend, makkelijk geschreven en er zit vaart in. Een slimme en toegankelijke misdaadroman, ideaal leesvoer voor een vakantie!
Comments
- 9 nov
1