Mijn moeder is een echte feeks. Ze wil altijd alles en iedereen naar haar hand zetten, wanneer je haar tegenwerkt moet je echt uitkijken dat ze je niet behekst. Volgens mij is ze zelfs in staat om prinsen in kikkers te veranderen.
Mij dwingt ze tot de meest gruwelijke dingen, niet normaal. Een echte moeder laat haar kind vrij in de kledingkeuze, vrij in hobby's en stimuleert haar om haar eigen talenten te ontwikkelen. Mijn moeder wil via mij haar eigen dromen verwezenlijken. Ze zag haar eigen carrière als dansdiva volledig de mist ingaan. Een drama waar ze nooit overheen gekomen is. Nu word ik door haar gedwongen om mijn eigen dromen op te geven en tovert ze me om tot dat waar ik me niet prettig bij voel. Het roze glamourachtige jurkje staat me in haar ogen beeldig, maar zelf draag ik het liefst een spijkerbroek. En al zorgt het behekste tafeltje voor de perfecte danstrainingen, zelf zit ik liever achter mijn schrijftafel en ga los op verzinsels.
Nu hoor ik haar ruziën met één van de mannen die ze om haar vingers wil winden. De woorden lopen hoog op tot ik haar een verwensing hoor roepen en het plots doodstil wordt. Ik hou mijn adem in, ik heb dit al vaker meegemaakt, zo zijn we ook aan onze zwarte kat gekomen, het enige wat me nog herinnert aan zijn oorspronkelijke gedaante is de stropdas, waar hij regelmatig over struikelt. Zou er wederom een poes bijkomen? Even later komt ze de trap oplopen, stormt mijn kamer binnen en duwt me een konijn in handen. Het heeft een vlinderdasje om zijn pluizig halsje.
'Mam, ben je weer bezig geweest, welk onschuldig heerschap heeft je nu weer zo boos gemaakt dat je hem in een dier veranderd hebt?' vraag ik haar.
'Niks onschuldig heerschap, het was een grote ongelikte beer van een kerel, haha, alleen een elfje kan hem nu nog terugveranderen, zijn verdiende loon. Knuffel hem om mijn part wezenloos, het maakt mij niet uit. Maar ga eerst met je blote voeten op de tafel, wanneer ik terugkom wil ik resultaten zien.' En met een schuin oogje kijkt ze naar de kat die een hoge rug opzet, naar haar blaast, na een dreigend 'koest' van haar doet hij gehoorzaam zijn staart tussen de benen, zij keert hem haar rug toe en vertrekt uit de kamer. Mijn moeder in haar puurste vorm.
Ik zet meneer konijn op de kast. Hij piept zachtjes, bijna smekend steekt hij zijn snuffelende snuitje vooruit. Ik ga met mijn knieën op de tafel liggen, mijn blote voeten angstvallig omhoog houdend, ze mogen het tafelblad niet raken, want ik weet dat ik dan verloren ben. Zodra het tafelblad in aanraking komt met blote voeten gaat het draaien en door de magische stralen die door mijn voetzolen heenkomen ben ik dan voor minstens een uur gedoemd tot dansen. Net een speeldoosje, maar dan ontbreekt het deksel.
'Tja wanneer je nu nog een kikker zou zijn geweest gaf ik je een zoentje, maar moedertjelief zegt dat je alleen door een elfje weer tot man kunt veranderen dus...'
Eventjes een adempauze, in mijn hersens zijn zoekende naar geschikte woorden, ik heb weinig verstand van elfjes, maar ik kan allicht een poging wagen.
'Snuffeldesnuffel
lief konijn
wil je mijn
partner in crime zijn
reuzeknuffel'
De kast begint te kraken, het konijntje groeit in rap tempo, de oren krimpen, het lijf strekt zich, tot er ineens een naakte man op mijn kast zit, gekleed in enkel en alleen een vlinderstrikje, wat hij angstvallig voor zijn edele delen probeert te houden. Wow, gelukt, mijn elfje (klein 5 regelig gedichtje van 11 woorden) heeft gewerkt.
'Miauw, mauw, prrrrrrrrrt.' Met veel gemauw en gespin laat de kat weten dat hij er ook nog is.
'Poezenkater
hoge rug
blaas je vlug
naar je mannelijkheid terug
exvrouwtjeshater'
Wow, gelukt. Wonder boven wonder werkt het ook bij de kater. Ik schijn de juiste woorden gevonden te hebben en verkeer bijna in een jubelstemming.
Nu nog een list bedenken om van mijn moeder af te komen, misschien dat ik haar kan veranderen van heks naar goede fee. Daar kan ik de hulp van de twee mannen goed bij gebruiken. Die kunnen haar zolang in bedwang houden dat ze me wel uit moet laten praten. Want dat dat niet met een elfje zal lukken besef ik ook wel. Daar is wel wat meer voor nodig.
De twee mannen stellen zich strategisch op aan weerszijden van de deur. Het is een fraai gezicht, de één met een vlinderstrikje om zijn 'vlaggenmast' heen en de ander een stropdas voor zijn leuter. Wanneer mijn moeder weer binnenkomt grijpen ze haar vast en draag ik mijn grover geschut voor.
'Er woont hier een heks in Wonderland
die feeks haar dochter heeft veel verstand
zij heeft fantasie
voor een stuk of drie
toch blieft zij hulp van een feeënhand'
Gespannen wacht ik tot nummer 3, de limerick resultaat heeft. Mijn moeder rukt zich los. Haar vuurspuwende ogen veranderen in een liefdevolle blik. Ze kijkt naar de mannen en daarna naar mij. Dan komt ze met open armen op me aflopen.
'Mijn meid,' zegt ze met een onverwachts zachte warme stem: 'Ach kindje toch, je hebt helemaal geen toverkracht nodig. Je woorden alleen zijn al toereikend. Dat ik niet eerder je talent heb gezien, het spijt me dat ik je gepusht heb om dat te doen wat ik zelf graag zou willen.'
Vanaf nu zal ons leventje heel anders worden. Mijn moeder heeft niet één, maar twee mannelijke aanbidders. De kat en het konijn behoren tot het verleden, en daarmee ook de hekserij. Dat is niet langer meer nodig, de mannen worden nu betoverd door de lieflijke daden van de vrouw.
En ik? Ik heb me vergist. Alles wat ik nodig heb is begrip, bewondering, vertrouwen en bovenal een moeder die me mijn eigen dromen na laat leven.
Wow, gelukt.
Comments
- 29 sep
0- 8 sep
0- 7 sep
2- 7 sep
2- 7 sep
2