Mijn hele leven voelt aan als een gevecht, een strijd om het weer tot de volgende dag te halen. Soms denk ik echt dat er een bordje in de tuin staat met: Ja hoor deze ellende kan er ook nog wel bij. En zo heb ik bijna 40 jaar lang van dag tot dag geleefd. Het is dankzij de kinderen dat ik mezelf iedere dag nog mijn bed uit heb kunnen slepen. Zij zijn mijn reden van bestaan. Mijn inkomen is altijd tegen het minimum aan geweest, het is soms lastig, maar ik red het er van en niemand komt hier iets tekort.
Maar ja als er dan weer een onverwachte aanslag op de deurmat valt, of de koelkast die besluit dat hij er geen zin meer in heeft, dan zakt de moed mij in de schoenen. Het stress alarm gaat af in mijn hoofd en ik probeer allerlei manieren te bedenken om het toch te kunnen bekostigen. Maar een tijdje terug werd ik wakker en dacht: Ik ben het zo verschrikkelijk zat! Ik ben niet iemand die alles negatief bekijkt, ik geef mezelf eigenlijk te weinig tijd om emoties te ervaren en ga gelijk op zoek naar een oplossing. Als ik er achteraf op terugkijk dan pas voel ik de wanhoop. Maar ook hier ben ik helemaal klaar mee.
Ik heb dus besloten dat ik geen drama meer wil in mijn leven! Ik leef nu nog wel van dag tot dag maar er zijn zoveel stressfactoren minder. Ik kijk naar de lichtpuntjes die een dag met zich meebrengt. Ik benoem elke avond voor het slapengaan 3 dingen waar ik dankbaar voor ben. Het klinkt debiel maar het maakt mij meer bewust van de dingen die ik wel heb. Daarnaast heb ik ook een boel mensen uit mijn leven gegooid, net zoals je dat zou doen op social media. Je kent vaak veel mensen, maar hoeveel van die mensen voegen echt waarde toe aan je leven? Ik heb nu een kleine vriendengroep overgehouden. Ik heb er geen vrienden meer tussen zitten die in tijden van nood toch niet voor mij klaar staan. Ik heb er nu ook geen vrienden meer tussen zitten die alleen maar wat laten horen in tijden dat het slecht met me gaat ( ik noem ze ook wel ramptoeristen).
Realistisch gezien is het eigenlijk vooral een grote verandering in mijn mindset geweest. Ik doe niet meer aan doemdenken, ik zie steeds minder beren op de weg. Ik maak me niet meer druk om de dingen die om mij heen gebeuren. Ik leg mijn focus op de mijn gezin en op de dingen die belangrijk zijn voor mij. En zo wordt mijn leven een stuk rustiger en kan ik zeggen mijn leven is eindelijk DRAMA VRIJ!
Comments
- 9 jan
0- 5 dec
0- 5 dec
0- 2 dec
0- 1 dec
0