Heb je de eerste hoofdstukken nog niet gelezen? Bekijk ze hier:
Hoofdstuk 7
'Rozen... ze bloeien altijd zo mooi en lijken zo rein terwijl ze.. ' Mark kijkt me met een glimlach aan.
'Op bloed en tranen gekweekt zijn,' zeg ik.
Hij knikt en leidt me door de bloeiende rozentuin en ik frons. 'Hoe wist ik...,' fluisterde ik en even denk ik dat Mark mij gehoord heeft.
'Wat... wat houdt verleden recht in? ' vraag ik voorzichtig. Mark lijkt even aan de grond genageld voordat hij mijn hand grijpt.
'Je... je herinnert je dingen... of niet?' vraagt hij met een sprankje hoop in zijn ogen.
'Waarvan?' vraag ik.
'Dit kasteel, de bloementuin, ons? ' vraagt Mark en kijkt even om zich heen alsof hij controleert of de kust veilig is.
'Ik... ik voel.. emoties, maar ik ken je pas, ' geef ik toe en Mark knikt.
Hij loopt het bos in en seint mij om hem te volgen.
'Sommige stappen kun je terugzetten tenzij je jezelf ertegen verzet. Stappen in het verleden, je herinneringen,' legt Mark uit.
Ik knik en volg hem diep de bossen in, rivieren voorbij en toch lijkt het kasteel nog zo dichtbij. Het kasteel is bedekt met een dikke laag mist terwijl de bloementuin in het licht schuilt. Het geeft mij een veilig en warm gevoel, maar is dit waar of slechts een façade?
'Verleden recht is het recht op de herinneringen, wanneer deze zijn weggenomen. Gestolen of vrijwillig zijn ontdaan. ' zegt Mark en even lijkt de betovering van het woud weg te zijn.
'Klinkt als een eeuwenoud recht. Afstammend van de middeleeuwen, misschien daar al voor,' zeg ik spottend.
Mark fronst 'Wat is er mis met eeuwenoud? ' zegt hij.
Ik schud mijn hoofd en glimlach naar hem. 'Niets,' antwoord ik vlug.
Mark knipoogt naar me. 'Dat dacht ik al.'
Mark gaat zitten op een dikke wortel van een boom die uit de aarde is geschoten. 'Geloof je in magie,' vraagt hij.
Even ben ik stil. Ik ga in het gras zitten om na te denken.
'Ik... ik ben bang dat ik het eerst moet zien... om te geloven,' antwoord ik een paar minuten later.
Een gelach galmt door mijn hoofd waardoor ik even om me heen kijk. Ik frons en zie dat Mark stil voor zich uit staart.
Het wordt licht in mijn hoofd en het zonlicht verblindt me.
Comments
- 14 aug
0- 11 aug
0- 10 aug
0- 10 aug
0- 10 aug
0