Vervelend? Soms wel.. maar van een vreemde heeft ze dit absoluut niet. Onze emigratievoorbereidingen, het vergroenen.. zelfvoorzienend leven. We leven zo op onze eigen wijze en gaan lekker tegen de stroom mensen in. Hoewel we andere woorden gebruiken dan onze peuterdochter van drie, nemen we in principe dezelfde houding aan. Eten kopen? Nee man.. we verbouwen het lekker zelf! Appelmoes kopen? Nee joh.. dat kunnen we zelf ook! En ga zo maar door. Net als onze dochter, hebben wij bij het maken van deze kleine overwegingen, ook meer tijd nodig om het te realiseren. Toch werkt het verslavend.. dat "zelluf doen".
Volgend jaar pakken we het wat groter aan. De dagelijkse sleur van werken, kinderen ophalen van de opvang, eten koken om vervolgens in de avond na het eten spullen op te ruimen, te slapen en de volgende dag weer hetzelfde te doen.. hangt ons een beetje uit de keel. Natuurlijk is dit wel een heel sumiere dagindeling, maar daar zit het hem voor ons niet in. We snakken naar een leven als gezin, samen leven, samen werken, zelfvoorzienend .. BUITEN.
In 2022 is het zover, samen met mijn man, zoon en dochter verhuis ik naar Roemenië. Niet zomaar een lukraak gekozen land trouwens.. mijn man komt er vandaan. Van de zomer hebben we een lap grond met huisje en schuur gekocht. Nu is het tijd ons voor te bereiden, ons verder te verdiepen in het groene leven, op te ruimen en in te kopen. Over een jaar zitten we er gewoon al, een gek idee. Wij staan te trappelen die kant op te gaan! Door het schrijven van artikelen, hoop ik u te prikkelen, porren, een glimlach te geven en/of aan het denken te zetten. De oma van mijn man zei het pas nog "doe vooral in het leven wat je leuk vindt, werken moeten we toch wel tot het einde". Dus hup.. spring je met ons mee in het diepe?
Comments
- 24 aug
0