Het waren jaren waarin oud en nieuw zo ongeveer bij het verversen
van de ene naar de andere maand elke keer weer werd gevierd.
De teugels werden strakgetrokken, losgelaten en weer aangehaald.
Niets van wat iets leek, bleek waar en dorst werd trek en niet te stillen.
De kloof bleef waar ze was maar groeide vastberaden niet alleen meer
het rijk nog verder van de arm, ook tussen wie er wel of niet z'n prik
gehad had sloeg een wig zich groter met de dag. Wat gisteren niet mocht
zal vandaag misschien weer mogen, echter vrees voor wat je morgen mag.
De wacht werd gehouden door de jeugd voor toch al veel te ouderen.
Data werd God, angst gaf stijlloos raad aan een abstracte bestuursvorm
en rechten slopen bijna ongezien over naar het kamp der plichten.
Wie niet ingeënt was, viel nog te bezien. Overleven werd de norm.
Hoe en wie en waar werd door eenieders kleur bepaald. Elk feit kromp
ineen bij het tegenargument dat onherroepelijk kwam. Zou dit chaos zijn
dan kon er enkel orde uit worden geboren. Toch was dit te groot en klein
om elk systeem te mollen. Wortels, kop en staart: 't virus kreeg de eeuwigheid.
Comments
- 23 juli
0- 22 juli
0- 22 juli
0- 22 juli
1