Acceptatie is toch nog steeds een moeilijk punt in onze maatschappij. Gewoon de dingen en mensen accepteren voor wat en wie ze zijn. Eens even geen oordeel vellen. Er eens even niets van hoeven vinden en het gewoon laten zijn.
Dat begint eigenlijk al bij jezelf. Kun jij naar jezelf kijken zonder een oordeel te vellen? Kun jij jezelf zien voor wat en wie je werkelijk bent? Of hebben je zelf al vooroordelen of vaste meningen over jezelf? En zijn die positief of negatief? Waar zijn die op gebaseerd en zijn ze waar?
Waardoor zijn ze ontstaan? Je ouders, familie of school en vrienden. Of je collega’s of je buren of je vrienden van de sportclub? Maar wat zie jij? Puur en alleen jij als je alle lagen weg schilt met de mening van anderen?
Dat is natuurlijk moeilijk want je mening wordt juist bijna altijd wel gekleurd door iemand of een gebeurtenis. Maar soms mag je juist dat kleuren eens naast je neerleggen en iets gewoon laten zijn wat het is. Accepteren zonder oordeel.
Begin eens bij jezelf. Jezelf accepteren zonder oordeel. Zonder een hoop voorwaarden aan jezelf te stellen over hoe je zou moeten zijn. Zo creëer je ruimte en komen dingen naar voren, inzichten en talenten waarvan je zelf misschien niet eens wist dat je ze had. Misschien ontdek je iets nieuws over jezelf omdat alles er gewoon mag zijn.
En als je dan ook nog de stap zet naar de ander? En ongeacht geaardheid, huidskleur, geloof, afkomst, gezondheid en arm of rijk enz. Iemand gewoon laten zijn zonder er een oordeel aan vast te plakken?
Elkaar accepteren en naast en met elkaar existeren en gewoon iedereen laten zijn wie of wat of hoe hij of zij is. Hoe zou onze wereld dan wel niet veranderen? Hoe zou jij dan wel niet veranderen?
Waarom geeft de mens zoveel gewicht aan de mening van anderen. Omdat we bevestiging nodig hebben? Moeten anderen ons telkens zeggen dat we het goed doen of mag het ook goed zijn dit van ons zelf te weten en te zeggen dat we het goed doen en hebben gedaan?
Ben eens eerlijk hoe vaak zeg jij tegen jezelf of een ander: je bent oké zoals je bent?
Nu zouden we er dan niet eens mee starten?
Dus als je dit leest: Jij ben oké zoals je bent, en ik ook!
Comments
- 19 aug
0- 18 aug
0- 13 aug
0- 12 aug
1- 12 aug
1