In de 11e eeuw, meer bepaald in 1212, was er een beweging rond het Christelijke geloof die jonge kinderen inspireerde om vanuit West-Europa het Heilige Land, oftewel Jeruzalem, te bereiken. Sommigen onder hen waren niet ouder dan zes. Deze beweging bestond uit twee groepen, één geleid vanuit Frankrijk door een 12-jarige jongen genaamd Stefaan, en een andere vanuit Duitsland door een iets oudere Nicolaas. Het doel: Jeruzalem bereiken, en het Heilige Land herwinnen van de Turken door middel van hun geloof. Beïnvloedbaar als kinderen zijn, lukte het hen duizenden voor hun karren te spannen, maar nooit bereikte er één Jeruzalem. Velen stierven onderweg. Sommigen bereikten Genua, waar ze op rottende boten werden gezet richting Egypte en verkocht werden als slaven.
Deze kinderkruistocht werd de inspiratie tot een nummer van Sting, met de toepasselijke naam ‘Children’s crusade’. Sting keek echter verder dan deze gebeurtenis en zag hoe geschiedenis zich al te vaak herhaalde. Zo heeft hij het ook over de jeugd tijdens de eerste wereldoorlog. Miljoenen jonge mannen, tieners uit Engeland, Duitsland en Frankrijk die met veel eervolle beloften naar het front werden gestuurd. Zovelen die vochten in de Belgische loopgraven hier bij ons, aan beide kanten, om nooit naar huis terug te keren. Opnieuw een generatie verloren.
En dan 70 jaar later in de jaren 80, toen heroïne is opmars was en zovele jongeren, sommigen van aan de schoolpoort, verslaafd raakten. De drug die naar verluid goedkoper was dan marihuana, kostte zovelen jongeren hun leven. Denk maar aan de films ‘Requiem for a Dream’ of de topper ‘Trainspotting’. Allen gaan over die periode waarin jong (en oud) moedeloos hun leven opgeven aan drugs waar ze niet meer om kunnen. Allen op zoek naar het nirvana. Ook dit bleek een kinderkruistocht. En dezelfde toplui die destijds de kinderen slaafs maakten aan geloof en vervoerden naar Egypte zijn niet anders dan zij die hun jeugd opdroegen hun oorlog uit te vechten of de toplui die profiteerden van de big business om al die beïnvloedbare jongeren verslaafd te krijgen.
Het lied van Sting raakt daarin de kern een gevoelige snaar en wenst eigenlijk al deze profiteurs naar de hel. Je kan de tekst hier vinden en meeluisteren onderaan deze blog.
We zouden ons kunnen afvragen of dezelfde retoriek nu ook van toepassing is in een meer recent verleden. Zoals met de bankencrisis en de coronacrisis, die zovele jongeren trof. De stress en de werkloosheid piekten met nadien de uitzichtloosheid die een psychische crisis veroorzaakte. Opnieuw was het de generatie van tieners en jongvolwassenen die het hardst getroffen werden. Zelfmoordcijfers gingen omhoog, lonen omlaag, nergens is er nog balans. De moderne slavernij heerst in de online industrie. Zelfs nu nog zijn de wachtlijsten op werk en psychische hulp eindeloos. En weer blijft dus een groot deel van een generatie in de kou staan. Allemaal omdat aandelen omhoog moeten en toplui hun dure statuten en vrijheden moeten kunnen behouden.
Comments
- 13 maa
1