Ik vond het een erg interessant boek. Ik vond het leuk om meer te weten te komen over kinderarbeid en het leven van kinderen die in de fabriek moeten werken. Het boek ging over drie jonge kinderen die in een fabriek werken. Zo staat op bladzijde :
“Drie kinderen slapen er bijeen; twee jongens van tien en dertien jaren, benevens een meisje dat bijna haar twaalfde jaar heeft bereikt”. Ik vond het ook een erg moeilijk en ingewikkeld boek omdat het geschreven is in de 19de eeuw. Daardoor wordt de tekst erg ouderwets voor deze tijd en is het moeilijk te begrijpen. Er komen veel ouderwetse woorden in voor zoals benevens. Ook is de vorming van de zin heel anders: “Ze slapen er bijeen” in plaats van “Ze slapen daar samen”.
Beschouwing
Voordat ik het boek ging lezen verwachte ik dat het een beetje ouderwets zou zijn. Toen ik het boek aan het lezen was bleek dat het inderdaad geschreven was met ouderwetse taal, maar ik had niet verwacht dat het zo ouderwets zou zijn. Ik verwachte ook dat het boek heel objectief geschreven zou zijn als een informatieve tekst, maar het boek ging over drie kinderen en hun gedachten werden beschreven. Natuurlijk bevatte het boek veel informatie over kinderarbeid van vroeger, maar het was op een minder objectieve manier geschreven dan ik had verwacht.
Ik vond de meest indrukwekkende passage uit het boek dat Evert, Saartje en Sander naar de fabriek lopen om daar de hele dag te gaan werken. Evert sleurt Sander dan als het ware mee omdat Sander te moe is om zelf te lopen. Sander probeert zijn oudere broer zelf te bijten omdat hij echt niet verder wil lopen, want hij is gewoon te moe om te lopen. Uiteindelijk laat hij Sander gewoon op de stoep achter omdat hij niet te laat kan komen in de fabriek. Evert denkt dat het beter is dat hij op tijd komt en Sander helemaal niet komt dan dat hij en Sander beide te laat komen. In deze passage wordt ook beschreven hoe beroerd Saartje zich voelt en dat ze eigenlijk te ziek is om te werken. Dat verwijst alvast vooruit naar het eind van het boek wanneer Saartje zal sterven doordat ze in de fabriek werkt op veel te jonge leeftijd.
Wat mij het meeste aansprak in het boek is de manier waarop het verhaal verteld wordt. De schrijver verteld het verhaal op een zakelijke manier, maar beschrijft toch de gevoelens van de personages. Dat vind ik erg knap geschreven. Op bladzijde negen van het boek staat bijvoorbeeld: “lelijke rakker! Schreeuwt Evert en… Doch neen, wij vervolgen hier niet.” De tweede zin is de schrijver die zegt dat hij het verhaal niet verder gaat vertellen,. hij wil het namelijk zakelijk houden.
De titel van het boek is Fabriekskinderen, dat vind ik een passende titel omdat het boek gaat over kinderen die in een fabriek werken (kinderarbeid). Het boek gaat over drie kinderen, waarvan de schrijver een dag uit hun leven beschrijft. Dit zijn de Fabriekskinderen.
Het thema van het boek is kritiek op de maatschappij. De schrijver van het boek levert kritiek op het feit dat kinderen het werk van volwassenen moeten doen in de fabrieken. Hij wil dat dit verandert en beschrijft daarom hoe slecht die fabriekskinderen het hebben. Hij gaat met zijn boek in tegen kinderarbeid en dus gaat hij in tegen de maatschappij.
Samenvatting
Dit is een samenvatting van het boek: Op een vroege ochtend moeten Saartje van bijna twaalf jaar, Evert van dertien jaar en Sander van tien jaar zoals elke ochtend vertrekken naar de fabriek, waar ze heel hard moeten werken in slechte omstandigheden. Ze werken daar voor heel weinig geld en doen het werk dat eigenlijk gedaan moet worden door volwassenen. Hun vader is erg lui en vertikt het om in zo’n smerige fabriek te werken. Daarom laat hij zijn kinderen geld verdienen. Saartje heeft al vanaf toen ze opstond een vervelend tikkend gevoel in haar hoofd en krijgt tijdens het werken hoge koorts. Sander wordt door zijn grote broer Evert op straat achtergelaten wanneer hij niet meer verder wil lopen op weg naar de fabriek en valt op de stoep in slaap. Daar wordt hij gevonden door de jonge baron Willem van Hoogstadt en die neemt hem mee naar zijn huis. Hij geeft hem te eten en warme kleren en laat hem vertellen over het leven van hem en zijn familie. Daarna neemt de baron Sander in huis, zodat hij nooit meer arm hoeft te zijn en nooit meer in de fabriek hoeft te werken. Intussen zijn Evert en Saartje weer thuis en Saartje is zo vreselijk ziek dat ze 's nachts in haar bed overlijdt.
